19 chapter

65 12 3
                                    

දන්නේ නෑ කොහෙට දිව්වද කියලා.... ඇත්ත පිලිගන්න බැරි වුනා.... ඒක ඇත්තමද කියලා දැන ගන්න යන්නත් බැරි වුනා..... හොස්පිටල් එකෙන් එලියට දුවගෙන ආව මං දිව්වා..... කොහෙද කියලා නොදැන ඔහේ පාරේ දිව්වා..... අඩ අඩා කදුලු පිහ පිහ දිව්වා....

දිව්ව වේගෙට මගේම කකුල් පැටලිලා මං වැටෙද්දී.... මට රිදුනා.... තුවාල වුනා....ආපහු නැගිට ගන්න හයියක් නොතිබිච්ච මං...... පාලමක් ගාව පේමන්ට් එකේ.....  බිම ඉදගෙන අත් දෙකෙන්ම කොන්ඩේ ඇද ගන්න ගමන් කෑගහලා ඇඩුවා.... මගේ ඉස්සර පාරෙ වාහන යද්දී..... මගේ එහා පැත්තෙ මගෙන් ඈත් වෙලා.... මං පිස්සෙක් කියලා හිතාගෙනදී මිනිස්සු.... තමන්ගේ ලමයින් වත් මගෙන් ඈත් කරගෙන එක්කගෙන යද්දී.... මං අඩන්න ගත්තා.... පාලමේ කනුවක ඔලුව ගගහා අඩන්න ගත්තා....

මට තවත් බෑ කියලා හිතුනා...... හරි මහන්සියක් දැනුනා.... ඒත් තව එක පාරක් තව එකම එක පාරක් බලාගන්න  ඕනේ කියලා මූනු දෙක තුනක් මතක් වෙද්දී.... මං පිස්සෙක් වගේ පොලොවේ වැලි කාගෙන අඩන්න ගත්තා..... යන්න ඕනේ ඒත් බෑ.....

"පුතා මොකද්ද ප්‍රශ්නේ..."
"අ..අම්මා...ස්..සර්....අම්මා..."

පොලිසියේ කෙනෙක් මගේ කාවට නැමිලා මට කතා කලා.... කවුරු හරි පොලිසියට කතා කරලා..... පොලිසියේ කෙනෙක් ඇවිත් මගෙන් මොකද්ද ප්‍රශ්නේ අහද්දී..... වෙච්ච දේ කියා ගන්න බැරුව.... දැනෙන වේදනාව වචන වලට පෙරල ගන්න බැරුව.... ඒ පොලිසියේ කෙනාගේ කකුල් බදාගෙනම මං ඇඩුවා..... අඩන මට කියවුනේ එක වචනයයි.... අම්මා..... ඒ වචනේ විතරක්ම කටින් එලියට එද්දී..... වේදනාව කියාගන්න බැරි මං වගේම..... පොලිස් මහත්තයත් මං වගේ ම පාර මැද අසරන වෙද්දී..... මං එයාට යන්න දීලා අතෑරලා.... නැගිටින්න හැදුවා.... නැගිටින්න ගිය මං වැටෙන්න යද්දී..... මාව කෙනෙක් අල්ලගත්තා....

එයා මාව පපුවට තද කරලා බදා ගත්තා....  කවුද කියලාවත් නොදන්න එයාගේ උරහිස්සේ ඔලුව ගහගෙන මං පොඩි දරුවෙක් වගේ අම්මා... අම්මා... කිය කිය ඇඩුවා....

"අ....අම්මා..... අ.....ම්...මාහ්..."
"හරි මං ආවානේ අභී...."

ඒ කටහඩත් එක්ක.... මාව තවත් කඩං වැටෙද්දී..... මට තවත් හයියෙන් ඇඩුනා.... ඒ කටහඩ..... අභිමන්‍යුගේ කටහඩ කියලා දැනෙද්දී.... අභිමන්‍යු මාව හොයාගෙන..... මේ මාව බදාගෙන ඉන්නේ අභිමන්‍යු කියලා දැනගද්දී..... මට ඉකි ගහහා හයියෙන් ඇඩෙනකොට.... මං අභිමන්‍යුව තද කරලා බදා ගත්තේ.... එයත් මාව දාලා යයි කියන බයට....

අභිමන්‍යු පිස්සෙක් වගේ අඩන මගේ පිට අත ගෑවා.... ටික වෙලාවකින් අඩ අඩම හිටිය මාව එයා කාර් එකට එක්කගෙන ගියා.....

"කෝ එන්නකෝ අභී....."
"අ...අම්මා...."
"මේ වතුර එක බොන්නකෝ හෙමීට....."
"............."
"මගෙ අභී දැන් ටිකක් හාන්සි වෙන්නකො... ශීට් එක පහත් කරලා...."
"අම්මාහ්.... එ..එයා... එයා... හොස්පිට..."
"ඒ හැමදේම හරි.... ඒවා හරි.... අභී චුට්ටක් මහන්සි අරින්නකෝ.... හාද...."
"අම්මා ඕනේනේ.... අභී....."
"ඉතින් අභී.... මේ අභී කියන් දේ චුට්ටක් අහන්නකෝ.... ඔයාට මහන්සි නේ.... මේ තුවාලත් වෙලා.... චුට්ටක් ඉදලා යමු ප්ලීස්..... අම්මා ගාව..... ඔයාගේ නංගිගේ නැන්දලා ඉන්නවා...."

අඩ අඩාම හිටිය මාව අභි තුරුල් කර ගත්තා.... අඩ අඩ හිටිය මට නින්ද ගියේ නැතත් මං අඩන එක අඩු උනාම..... මගේ කදුලු උල්පතත් හිදිලම ගියාම.... අභී මාව එයාගේ පැත්තට හරව ගත්තා.....

"අහන්නකෝ අභී..... ඔයා මට මොකුත්ම කියන්න ඕනේ නෑ.... තේරුනාද..... මං හැමදේම දන්නවා.....අපි දැන් හොස්පිටල් එකට යමු අම්මව බලන්න හාද.... අඩන්න එපා අම්මට දුක හිතෙයි..... අම්මා යද්දී හිත රිදවන්න හොද නෑනේ හාද....."
"........................"

මලානික වෙලා ගිය මං ඕනවට එපාවට හා කියන්න ඔලුව වැනුවා.....










මං හොස්පිටල් එකට යද්දී.... බාප්පාගේ පවුලේ අය ඇවිත් හිටියා.... හැමෝම මගේ දිහා අනේ පවු අනාතයා කියන්න වගේ බැලුවා.... මට තරහක් නෑ..... ඒක ඇත්ත මං දැන් අනාතයිනේ..... මං අම්මාගේ අන්තිම වැඩ ටික කරන්න යන්න හදද්දී නැන්දා ආවා....

"අභිශේක්.... මං දන්නවා ඔයා දුකෙන් කියලා..... ඒත් මේ ටික කියන්න ඕනේ.... අපි අම්මගේ වැඩ ටික බාප්පගෙ ඒවත් එක්කම කරනවා.... අම්මව මෙහෙදි බලලා යන්න.... ආපහු එන්න එපා අපේ ඇස් ඉස්සරහට..... අඩුම මළගෙදරවත් එපා..... කරුනාවෙන් කියන්නෙ.... මොකද මේ හැමදේම සිද්දවුනේ ඔයා නිසා...."

"............................"

නැන්දත් එක්ක කතා කරන්න හැදුව අභිමන්‍යුව නැවැත්තුව මං සද්ද නොකර ඔලුව වැනුවා.....

"යන්න ගිහින් අම්මව බලලා එන්න...."
"..............................."
___________________________
මම

^_^

Nara....

අමතක නෑ හොදේ.... මේ ලමයට වෙලාවක් නෑ අප්පා.... මේ රෑ දෙගොඩ හරියේ ටයිප් කරන්නේ.... මං පවූඌඌඋ....

Hanahaki (yizhan) sinhalaTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang