🚑නිනෝ...නිනෝ....නිනෝ...නිනෝ....🚑
ඇම්බියුලන්ස් එකේ මායි මගේ අම්මයි.... මිසී කෙනෙකුයි.... මං මගේ අම්මගේ අත අල්ලගෙන හිටියේ..... එයාව කවුරුත් අතෑරලා නෑ.... එයාටත් අපිව අතාරින්න බෑ කියලා දැනෙන්න.....
මං අම්මගෙ අතින් අල්ලගෙන හිටියත්..... අපිත් එක්ක ආපු මිසී.... හැම වෙලාවෙම එක එක මැශින් දිහා හරි අවදානෙන් බල බල ආවා.... පැය එක හමාරක් විතර යද්දී..... අපි ජෙනරල් හොස්පිටල් එකට ආවා.... අපි එද්දී හොස්පිටල් එකේ කන්ඩායමක් අම්මව බාරගන්න ලෑස්‍ති වෙලා හිටියා....
ඒ ඉක්මනටම අම්මව හොස්පිටල් එකේ ඇතුලට එක්ක යද්දී.... මිසී ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට ඩොකියුමට්ස් ටික දි දී හිටියා...
"මෙතන එක බ්ලඩ් රිපෝර්ට් එකක් අඩුයි..."
"ඩ්...ඩොක්ටර් ඒ රිපෝර්ට් එක තාම ගත්තෙ නෑ.... මට එහෙ හොස්පිටල් එකෙන් කිව්ව මෙහෙ ලීසන්ස් එකෙන් ගන්න කියලා...."
"අයියෝ මේ ලෙඩාව මරා ගන්නද හදන්නේ.... ඉක්මන් කරලා ඒ රිපෝර්ට් එක අපිට දැන්ම ගෙනත් දෙන්න.... ඒක නැතුව ඔපරේශන් එක කරන්න බෑ...."
"ම්..මං දැන්ම ගිහින් ගෙන්නම් ඩොක්ටර්...."
"ඉක්මනට යන්න.... තව පැය බාගයක් ඇතුලත් අපිට ඒ රිපෝර්ට් එක ඔනේ...."
"ඩ්..ඩොක්ටර් මෙහේ ලීසන්ස් එකක් තියෙන්නෙ......?"
"පාර වන් වේ නිසා වාහනේක යන්න නම් වෙලා මදි වෙයි ඔයාට.... කෙටි පාරක් තියෙනවා වට රවුම්න් වමට ගිහාම.... මාත් හරියට දන්නේ නෑ.... එතනට ගිහින් කාගෙන් හරි අහලා බලන්න...."
"ගොඩක් ස්තුතියි ඩොක්ටර්...."
ඇම්බියුලන්ස් එක ආපහු යද්දී.... මට ලීසන්ස් එකට යන්න... එතන හිටිය ඩොක්ටර් පාරක් කියනකොට..... වාහනේක ගිහින් පාර වැරදෙයි කියන බයට මම පයින්ම දිව්වා....
එක එක තැන් වලින් මිනිස්සුන්ගෙන් පාරවල් අහගෙන ගිය මම නැවතුනේ කානු වලින් පල් ගද ගහන.... මැස්සො පිරිච්ච..... එකකට එකක් ගෑවෙන්න ලෑලි වලින් හදලා ටකරම් වලින් සෙවිලි කරපු ගෙවල් පෝලිමක් ලග.... ඒ ඇවිත් තිබුනෙ මුඩුක්කු පේලියක් ගාව වෙනකොට.... පාර වැරදුනා කියලා හිතුන මට ඇඩෙන්න ආවා.... ගෙවල් අස්සෙන් කතා කරන සද්ද ඇහුනා... එතන තනිකර එක කාලගෝට්ටියක් වගේ වෙද්දී.....
මම ලග බිමක වාඩිවෙලා ඔහේ කානුවක් දිහා බලාගෙන හිටිය මනුස්සයෙක්ට කතා කලා....
"මහත්තයා ලීසන්ස් එකට මෙතනින් පාරක් තියෙනවද...."
"ආ.... ඔව් කොල්ලෝ.... කෙලින්ම පලයන්..... කොලොනිය ඉවර වෙද්දිම හම්බවෙන පාරෙන් දකුනට...."
"ග්...ගොඩක් පින්...."
"ඒ ශිවා.... මේ කොල්ලට..... ලීසන්ස් එක පෙන්න්පිය...."
"මට බෑ....."
"මොකද්ද තෝ කිව්වේ පරයෝ....."
"මට බෑ කියල යකො කිව්වෙ... කට වහන් හිටපිය නාකියා... මං තොව රෑට අල්ලගන්නම්...."
"අනේ කමක් නෑ මහත්තයා... මං යන්නම්....."
ඒ කතාකරපු විදිහට මෙතන රන්ඩුවක් යයි කියලා බය හිතුන මං.... හැමදාම මගේ ජීවිතේ විනාසෙට මුල රන්ඩු කියන දේ වෙද්දී.... ඉක්මනට එතනින් ආවා.... මං ශිවා කියන කොල්ලා ලගින් යද්දී.... ඒ කොල්ලා මගේ දිහාවට දබර ඇගිල්ල උරික්කු කරද්දී.... මං මූන බිමට හරවගෙන ආවා....
මුඩුක්කු ගැන අහලා තිබ්බ කතා හොද නැති වෙද්දී.... බය හිතුනු මම ඉකමනට එතනින් ආවා.... විනාඩි විස්සක් ගිහින්... කාලාවත් නැති මං ගිනි කාස්ටකේ.... මගේ ඇසුත් බොද වෙලා පේද්දී.... කදුලු නිසාද කලන්තේ නිසා ද නොදන්න මං..... ඇගට හයියක් නැතුව හිතේ හයියටම...... මුඩුක්කු පේලිය මැද්දින් දිව්වා.... කොච්චර දුරක් එක හුස්මට මුඩුක්කු මැද්දෙන් දිව්වද දන්නෙ නෑ අන්තිමට ඒ මුඩුක්කු පේලිය ඉවර වෙද්දි...අං දකුනට හැරුනා.... ලීසන්ස් බෝඩ් එක ලොකුවට පේන්න තියෙද්දී..... හිතට මහා ලොකු සතුටක් දැනුනා....
ලීසන්ස් එක ඇතුලට ගියා... රිපෝර්ට් එක ගම්පහ එකක් නිසා දෙන්න පරක්කු වෙද්දී.... අනේ ඉක්මන් කරන්න් මං පුලුවන් ඉක්මනට දෙන්න කියද්දී.... රිපෝට එක දුන්නු කෙනා ඒක නෙගටිව් කියලා කියන ගමන් රිපෝර්ට් එක දුන්නා... ඒ එක්කම මගේ ඇගේ තිබ්බ ලේ ටිකත් හිදෙද්දී.....ඇස් වල කදුලු පිරුනු මං රිපෝර්ට් අරගෙන එලියට ආවා..... දැනටමත් මං විනාඩි පහක් පරක්කු වෙනකොට.... අහල පහල හයර් එකට තියා.... උදව්වක් ඉල්ලගෙන ටිකක් දුර ගිහින් දාන්න වාහනයක් නැති කොට.... අර කානු ගද ගහන මුඩුක්කු පේලිය මැද්දෙන් අම්මා වෙනුවෙන් කියලා හිතා ගත්තු මං ආපිට දුවගෙන ආවා.... ඇගේ හැප්පෙන මිනිස්සු තිත්ත කුනුහරපෙන් බනිද්දී.... කිසි සිහියක් පතක් නැති මං ආපහු දුවගෙන හොස්පිටල් එකටම ආවා.....
ඉක්මනට මිසි කෙනෙක් ලවා ඩොක්ටර් ට රිපෝර්ට් එක දෙන්න යද්දී... මගේ අම්මව දැනටමත් තියටර් එකට අරගෙන තිබ්බා.... රිපෝර්ට් නෙගටිව් නම් ඔපරේශන් එක කරන්න හොද නෑ කිව්ව එක මගේ ඔලුව ඇතුලේ දෝන්කාර දෙද්දී.... මං පරක්කු නිසා මං එනකල් නොයිද අම්මව ඔපරේශන් රූම් එකට අරන් තියෙද්දී... කෑ ගහලා ඇඩුන මම තියටර් එකේ දොරට ගගහා ඕක නවත්තන්න කියලා කෑ ගැහුවා....
_________________________
මම
^_^
Nara...
YOU ARE READING
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fanfictionපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....
