දැන් වෙලාව හවස පහයි... ඊයේ ස්ටුඩියෝ එකේ ප්රශ්නෙට පස්සේ අද එයාව දැක්කේ මේකප් එක දානකොට.... මේකප් එක දානකොට වෙනදට මාත් එක්ක දාහක් දේවල් කතාකරනවා කතා කරන්න දෙයක් නැත්තම් මට ඇහෙන්න සින්දුවක් හරි කියනවා.... අද ඒ කිසි දෙයක් නෑ.... මේකප් එක දානකල් කිසිම සද්දයක් නැතුව හිටිය අභී යද්දිවත් කතා බහක් නැතුව නැගිටලා යන්න ගියා....
ඔයිට වඩා හොද නැද්ද අභී පිහියකින් පපුවට ඇන්නා නම් ඇයි මේ කතා නොකර මගාරින්නේ.... රිදෙන්නේ නැති වෙයි කියලා හිතුවට සෑහෙන්න රිදුනා මගේ හිතත්... අඩුම තරමේ ඊයේ දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් වත් ගෙදර ආවෙත් නෑ.....
කමක් නෑ ටිකක් ඉවසනවා කියලා හිතුවට ස්ප්රයිස් පැත්තකට දාලා ගිහින් හැමදේම කියලා එන්නත් හිතුනා.... මෙච්චර වෙලාවක් ඉවසුව එක අපරාදයක් වෙන නිසා ආපහු සද්ද නැතුව ඉන්න හිත හදා ගත්තා....
වෙනසක් නැතුව මම අදත් එයාගේ සින්දු අහන්න ඉස්සරහට ගියා.... වෙනසක් නැතුවම එයාගෙ සින්දු ඉවරවෙනකොට මන් වෙනද වගේම එයා ගාවට ගියා... ඒත් අද එයා වෙනස් අද එයා මන් දිහා බලුවේ නෑ.... පොඩි පොඩි රන්ඩු වලට ඔච්චර දරුනු වෙන්න එපා කියන්න මන් එයා ගාවට ගියා... මං එනවා දැක දැකම වෙනදට මගෙන් අහන ප්රශ්නේ මගෙන් අහන විදිහටම හිනා වෙලා එයා හසරැලිගෙන් ඇහුවා.....
"හසූ අලුත් සින්දුව කොහොමද....?"
"ලස්සනයි අභී ඇත්තටම ලස්සනයි...."
"ම්ම්.."මට රිදවන්නද ඕනේ අභී.... රිදවන්න දෙයක් නෑ අභී ඕවා කරන්න ඕනේ නෑ.... ඔයාට රිදුනා කියලා දැනෙනකොටමයි මට රිදුනේ.... ටිකක් ඉවසලා මාව විශ්වාස කරපන් බන්......
රෑ 10ත් උනා... අභීගේ birthday celebration එකට ඉන්නෙ නැතුව මන් ආවා ස්ප්රයිස් එක දෙන්න.... කාර් එකෙන් ගිහින් කේක් එකයි, මල් එකයි, ඉටිපන්දම් ටිකයි, තව විශේෂ දේකුයි අරගෙන මං ගෝල්ෆේස් එකේ... ඒ වෙලාවේ ඉන්න කාටවත් වැඩිය නොපෙනෙන්න තැනකට ආවා.... මං දන්නවා අභී කැමති නෑ මිනිස්සු වැඩිය ගැවසෙන තැන් වල ඉන්න.....
පොඩි ගල් කන්ඩියකට මුවා කරලා.... හැමදේම ලෑස්ති කරපු මම... අභීට කෝල් එකක් අරගෙන එන්න කියන්න ඵෝන් එක හෙව්වා... එතකොටයි දන්නේ මං කොහෙ හරි ඵෝන් එක දාලා ඇවිත්....

YOU ARE READING
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fiksi Penggemarපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....