කෝල් එක කට් වෙනවත් එක්කම දැක්කේ අයිසීයූ එකේ ඉදලා දුවගෙන යන නර්ස් කෙනෙක්....
අයිසීයූ එකේ තව ලෙඩ්ඩු හිටියත්මට මතක් වුනේ අම්මව වෙනකොට මං ඉක්මනට අයිසීයූ එක ඇතුලට දිව්වා...
"අම්මාහ්.... අනේ මොකද ඔය...?"
ඇතුලට ගිය මං දැක්කේ.... මැශින් ගලවන්න අමාරුවෙන් දගල දගල නර්ස් වෙනෙක් එක්ක රන්ඩු වෙන අම්මාව....
"අනේ අම්මා.... දගලන්න එපා... තුවාල වෙයි.... අම්මාහ්...."
"මිස්ටර් අම්මව අල්ලගන්න ඩොක්ටර් එනකල්...."
මයි නර්සුයි අම්මව තද කරලා අල්ලගද්දී.... හුස්ම ඇද ඇදම අම්මා කතා කරන්න ගත්තා... නෑ අම්මා කෑ ගහන්න ගත්තා....
"ම්...මාවහ්...අ...අතාරින්න...මගෙහ්....... පුතා මං....මං එනකල් බ්....බලන් ඉන්නවා......"
ඒත් එක්කම ඇතුලට ආවේ ඩොක්ටර්ස්ලා කිහිප දෙනා අපි අම්මාව අල්ලන් ඉදිද්දීම පරීක්ෂා කරන්න ගත්තා...
"මගෙහ්....පුතා....බ්...බය....වෙලා ඇ...ඇති.... ම්...මාව අ....අතාරින්න...."
"අම්මා.... මං මෙතන ඉන්නවනේ.... මේ අම්මගෙ පුතා අම්මා ගාව ඉන්නවනේ.... මේ බලන්නකෝ.... බයවෙන්න දෙයක් නෑනේ අම්මා.... මේ මං අම්මා ගාව ඉන්නේ...."
අතාරින්න කිය කිය දගලන අම්මාගේ ඔලුව අතගගා මං කියද්දී.... දගලන එක ටිකකට නැවැත්තුව අම්මා මගේ දිහා බැලුවා....
"ඔ...ඔයා.... ක්...කවුද.... ඔයා නෙවෙයිනේ....ම්..මං...ප්....පුතා....."
"අ...අම්මා.... ම්...මං ඔයගෙ පුතානේ අනේ.... මේ බලන්න හොදට බලන්න මං අම්මගෙ පුතානේ...."
"ඔයාහ්....බොරු...කියනවා.....මගේහ් පුතා.....පොඩයි..... අවුරුදු හතයි....ඔයා..... නෙවෙයි....."
"අම්මාහ්..... අනේ..... අනේ විහිලු කරන්න එපා.... අම්මා මේ මං නේ.... අනේ මාව අදුරගන්න බැරිද අම්මට..... ඩ්....ඩොක්ටර් අම්මාහ්...?"
අම්මයි මායි කතා කරන දිහා ටික වෙලාවක් බලන් හිටිය ඩොක්ටර්.... ලොකු හුස්මක් ගත්තේ බලාපොරොත්තු වෙච්ච දෙයක් සිද්ද වුනා වගේ....
"ඩ්...ඩොක්ටර්...?"
"අපිට සමා වෙන්න.... මිස්ටර්..... ඔයාගේ අම්මගෙ ඔපරේශන් එක අසාර්ථකයි.... එයාගේ මොලේ සෛල හරිම වේගෙන් මැරෙනවා..... එයාට මතකෙ අමතක වේගනයි යන්නේ.... අපිට සමාවෙන්න.... එයාව බෙරගන්න බෑ...."
"ත්...තව කොච්චර කාලයක්....?"
"ඔයාගේ අම්මට තව ටික වෙලාවයි තියෙන්නෙ.... අපිට හරියට කියන්න බෑ.... මැශින් එකට ගහලා ඉන්නකල්.... තව විනාඩි ගානක් වෙන්නත් පුලුවන්.... පැය ගානක් වෙන්නත් පුලුවන්.....දවස් ගානක් වෙන්නත් පුලුවන්.... දැන් ඔයාගේ අම්මාගෙ ලගට වෙලා ඉන්න...."
මගේ පිටට තට්ටු කරපු ඩොක්ටර් යන්න ගියේ.... අම්මට පේන් කිලර්ස් දෙන්න කියන ගමන්මයි....
තව කොච්චර වෙලාවක් මාත් එක්ක ඉදියිද කියන්න නොදන්න අම්මගේ ලගින් ඉද ගත්ත මං එයාගේ අතකින් අල්ලගද්දී.... ගැස්සුන අම්මා අත ඉක්මනට ඇදලා අරගෙන.... යන්න ඕනේ කියලා දගලන්න ගත්තා....
"ම්...මට....මට...යන්න....දෙන්න....මගෙ....මගේ....පුතා....එයා....බලන්....ඉන්නවා.... ඇති.....අනේ.....එයා....පවු.....එයා....බ්...බය....වෙලා.ඇති....."
"අම්මට ඇත්තටම මාව මතක නැද්ද...."
"අනේ.... ඔයාට වැරදිලා.... මං....මං....ඔයාගේ අම්මා.... නෙවෙයි.....මං ....මගේ....පුතාගේ..... අම්මා....."
අම්මා උදුරලා ගත්තු අත ආපහු අල්ල ගත්ටු මං අම්මට ඇත්තටම මාව මතක නැද්ද අහනකොට.... අම්මා කිව්වා.... මට වැරදිලාලු..... මං එයාගෙ පුතා නෙවෙයිලු..... එයාට මාව මතක නෑ කියලා දැනගෙනත්..... එයාට මතක මගේ පුංචි කාලේ විතරයි කියලා දැනගෙනත්.... එයා එච්චර ආදරේ කරන්නේ නොදැන වුනත් මටම කියලා දැනගෙනත්..... මේ අන්තිම මොහොතෙදිත් අම්මට මාව මතක නෑනේ කියලා දැනෙද්දී.... මට ඇඩුනා.... අම්මගෙ ඉස්සරහම ඇස් වලින් කදුලු බේරෙද්දී..... මට පුංචි කාලේ මමත් එක්ක ඉරිසියා හිතුනා.... අඩන මං දිහා බලාගෙන හිටිය අම්මා.... මගේ අත අතගාන්න ගත්තා.....
"ඔයාගෙත්..... අම්මා නැද්ද..... කමක් නෑ....මං......මං....ඔයාටත්....අම්මා.වෙන්න.... පුතාලා....ද්....දෙන්නෙක්....වැඩි....නෑ..... ද්...දැන්....අඩන්න....එපා......"
"අම්මාහ්...!"
අම්මගේ පොඩි ලමයෙක් වගේ කියන වචනත් එක්ක මට කෑ ගහලා ඇඩෙද්දී..... අම්මගෙන් අත ගලව ගත්තු මං එලියට දිව්වා..... එලියට දිව්ව මං හොස්පිටල් එකෙන්ම එලියට දුවන් ඇවිත් බංකුවක් උඩ ඉදන් හොදටම ඇඩුවා..... අඩලා අඩලා..... කොහොම හරි අන්තිම මොහොත වෙනකල් අම්මා ගාව ඉන්න හිත හදාගත්තු මං ඇතුලට ගියා.....
අයිසීයූ එකට යනවත් එක්කම අම්මගේ ඇද වටේ නර්ස්ලා ඩොක්ටර්ලා.... ගොඩක් වටවෙලා හිටිය... ඒ එක්කම හාර්ට්බීට් මැශින් එකෙ.... බීප් සද්දේ..... එක දිගට ඇහෙන්න ගත්තා..... මොකුත් හිතා ගන්න බැරි වුන මං ඒ සද්දේ ඇහෙන්නේ නැති තරම් දුරකට කන් දෙක අත් දෙකෙන්ම වහගෙන දිව්වා....
_________________________
මම
^_^
Nara....
ČTEŠ
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fanfikceපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....
