සල්ලි නෑ කියලා මතක් වෙනකොට..... මතක් වුනේ අභිමන්‍යු වෙනද්දී.... මං අභිමන්‍යුට කෝල් කලා....
"හ්...හෙලෝ අභිමන්‍යු..... මට උදව්වක් ඔනේ...."
"කියන්න අභී.... ප්‍රශ්නයක්ද.... කොහෙද ඉන්නේ.... මං එන්න ඕනෙද....."
"මට සල්ලි ටිකක් ඕනේ.... අම්මගෙ පරීක්ෂණ වගයක් කරන්න.... මන් පස්සේ දෙනක්.."
"කියක්ද ඕනේ අභී...."
"දන්නෙ නෑ ගිහින් අහන්න ඕනේ.... මං අහලා කෝල් කරන්නද....."
"කොහෙද දැන් ඉන්නේ....."
"ලීසන්ස් එකේ ලැබ් එකේ...."
"හරි මං එන්නම්...."
එහා පැත්තෙන් කෝල් එක කට් වෙද්දී.... මං ඇතුලට ගියා.... පැය බාගයක් විතර පෝලිමේ ඉදලා කවුන්ටර් එකකට ගියා....
"මිස් මේ ටෙස්ට් වගයක් කරව ගන්න...."
"බ්ලඩ් සාම්පල් එකයි රිසිට් එකයි දෙන්නෙ සර්...."
"රුපියල් පන්දාහයි සර්...."
ඒ එක්කම මං අභිමන්‍යුට කෝලෙකක් ගන්න යද්දී.... මගේ පිටිපස්සෙන් කෙනෙක් රුපියල් පන්දාහක් කවුන්ටරේට දික් කල.... මං ගැස්සිලා බලද්දී අභිමන්‍යු ඇවිත් ඉන්නවා දකින්කොට..... දෙවියෝ දැක්කා වගේ හැගීමක් දැනුනා.... අපි දෙන්නම එලියට ආවා.... රිපෝට් එක හෙට අනිද්දට ගන්න එන්න කිව්වා....
"අභී දැන් ගෙදර යනවද.... අම්මා ගාවට යනවද....."
"අම්මා ගාවට යනවා.... එයා ගාව කවුරුත්ම නෑ...."
"එතකොට ආච්චිඅම්මා....?"
"හෙට කොහොම හරි එන්නම්...."
"ආච්චිඅම්මාව ගෙනාවා.... මම එතන වැඩ ටික ඔක්කොම බලා ගන්නම් ඔයා මේ වැඩටික කරගන්න තෙරුනාද.... මෙන්න කාඩ් එක තියාගන්න.... තව හොස්පිටල් එකේ වියදම් තියේවි..... මං යන්නද...."
".............................."
ම්ම මොකුත් නොකියා ලොකු හුස්මක් පිට කරද්දී.... එයා යන්න හැරුනා....
"මෙච්චර සීමාවක් නැතුව උදව් කරන්න තරම්.... මොකද්ද ඔයාට ගෙවන්න තියෙන ණය අභිමන්‍යු....."
"..........................."
ආපහු මගේ පැත්ත හැරුනත් මොකුත් නොකියපු අභිමන්‍යු හිනා වුනා.....
"එන්න හොස්පිටල් එක ගාවින් බස්සගෙන යන්නම්....."
"..........................."
එතනින් එහාට වචනයක් වත් කතා නොකරපු අපි හොස්පිටල් එක ගාවටම ආවා....
"ඕනවට වැඩිය හිතන්න යන්න එපා..... දැන් යන්න.... එන්න ඕනේ උනාම කෝල් කරන්න...."
"......................."
එයා වෙනදටත් වඩා.... මං ආරක්ශිතයි කියන හැගීම මට දැනෙන විදිහට ඔලුව අතගාලා.... මගේ පැත්තේ දොර ඇරියා....
හිටි හැටියෙම මගේ ජීවිතේට ඇවිත් මං වෙනුවෙන් මෙහෙම දේවල් කරද්දී.... එයා නෙවෙයි මමයි එයාට ණය කියලා හිතුනා..... එයා ඇරපු දොර ආපහු වහපු මම.... එයාගෙ පැත්තට හැරුනා....
"ඔයා නෙවෙයි අභිමන්‍යු මමයි දැන් ඔයාට ණය..... ඒක මගේ හිතට ගොඩක් බරයි....."
"එහෙම හිතන්න එපා....... ඔයා ණය නෑ...."
"මං කවදා හරි මේ ණය ගෙවන්නම් අභිමන්‍යු......"
"කිව්වට අහන්නෙ නෑනෙ ඉතින්.... හරි එහෙනම්.... මේ ණය ගෙවන්න ඔයාට අනිවාරෙන්ම දවසක් එයි.... හරිනේ...."
"ම්ම්......."
ඒ එක්කම වාහනෙන් බැස්ස මම හොස්පිටල් එක ඇතුලට ආවා....
මෙච්චර වෙලා හිටිය බාප්පගේ නෑදෑයෝ දෙතුන් දෙනෙක් ඇරෙන්න හැමෝම ගිහින් තිබ්බා.... නැන්දා ඇවිත් මාත් එක්ක කතා කලා.... බාප්පගේ පවුලෙන් මට කතා කරපු එකම කෙනා නැන්දා..... එදා ඉදලම එයා මට අනුකම්පා කලා...... ගොඩක් නෙවෙයි චුට්ටම චුට්ටක්....
"අභිශේක් මට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕනේ....."
"නැන්දේ....."
"ඩොක්ටර් කියන විදිහට.... හෙට හවස අම්මට ඔපරේශන් එකක් කරන්න වෙනවා.... තත්වේ අනුව වෙලාව වෙනස් වෙන්න පුලුවන්.... ඒක සාර්තක වුනත් අම්මා යතා තත්වෙට පත් වෙන්න... අඩුම අවුරුද්දක් විතර යයි..... අපි නංගිව ගෙනියනවා.... අම්මා හොද වෙනකල් නංගි මාත් එක්ක ඉදියි.... ඒත් මං හිතනවා අම්මව බලාගන්න වැඩේ ඔයාට කරන්න පුලුවන් කියලා...."
"ඔ..ඔව් නැන්දේ...."
"ඒක තමා මට කියන්න ඕනේ වුනේ..... ආ අම්මව ප්‍රයිවට් රූම් එකකට තව ටිකකින් මාරු කරනවලු..... ඒවට ඔයා ගාව සල්ලි තියෙනවද...."
"ඔව්... න්..නැන්දේ...."
"නැත්තම් කියන්න මං දෙන්නම්...."
"ත්..තියෙනවා...."
නැන්දායි අනිත් අයයි අම්මව රූම් එකට දැම්මට පස්සේ යන්න ගියා.... කිසිම ජීවයක් පේන්නෙ නැති මැශින් ගොඩකින් ජීවත් වෙන.... මගේ අම්මත් එක්ක මං කාමරේ තනි වුනා.... දරාගන්න බැරි වේදනාවකින් මගේ පපුව හිර වෙද්දී.... මං අම්මගේ අත අල්ලගෙන.... හීනෙන්වත් හැහෙන්න එපා කියලා හිතලා... අම්මට කතා කලා....
________________________
මම
^_^
Nara...
VOCÊ ESTÁ LENDO
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fanficපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....
