13. Görev- TAMAMLANDI

45. Bölüm- Yıldız

Selamlaaaar. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. 

Az önce şizofreni bir karakteri ve zifiri karanlık bir evreni yazmama rağmen fazla neşeli bir giriş yaptığımı fark etmiş olsam da, bence buna pek takılmamalıyız. 

Bir soru sormak istiyorum. Maria Selva cinayeti neden bu kadar ön planda? Cinayetin Dimitri ile bir alakası var mı? Cinayetin sırları aydınlığa çıkabilecek mi? Cevaplarınızı bekliyor olacağım. 

Fikir, öneri veya sorularınızı yorumlarda belirtmeyi, oy vermeyi ve hikayeyi sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayın. 

Öpüyorum, iyi okumalar!

"Bu defteri tutuyorum çünkü başıma gelebileceklerden haberdar olmaya başladım. Hayatımın en büyük hatası yaptım, bu hata her gencin yaptığı aptalca şeylerden biri değil. Bu yazıyı 30 Ocak 2023 tarihinde yazıyorum, Tanrı'dan dileğim bu yazıyı okuduğunuzda benim hayatta olmamam. Şayet okuyan odamı karıştıran arkadaşlarım veya yetkililer değilse onlardan biridir, bu da ölümümü getirir. 

Anlatmaya başlayayım, ben Maria Selva. 18'ime yeni girdim, yaklaşık bir hafta önceye kadar bir aptal gibi yaşadığım hayatın mükemmel olacağını sanıyordum. Hayatımın sonuna kadar gerçek bir zenginlikle yaşayacağımı, mutlu olacağımı, kabul göreceğimi düşündüm. Artık birilerine bir şey kanıtlamak zorunda değildim, beni her türlü kabul eden, onlardan ayrılmamam için beni kendilerine bağlamaya çalışanlar vardı çünkü. 

Fakat aptal kafam, gerçekten şu an bu cümleleri yazarken bile kendi kendime lanetler okuyorum. Önünü arkasını düşünmeden büyük bir paniğin içinde kabul ettiğim şeyler, beni yaşamdaki ölüme götürüyor. Muhtemelen bu şekilde de çok yaşamayacağım, nefes alacağım bu kısıtlı saatlerimi de bu deftere harcıyorum. Çünkü başıma geleceklerin farkındayım, kendimi bu çukurdan kurtaramıyorum, fakat belki -sizin bu defteri okuduğunuz zamanlarda ölü veya diri olmam hiçbir şeyi değiştirmez, tek dileğim size yardımcı olabilmek- benim gibi hayatını yok edecek canları önlersiniz. 

Tekrar tekrar yazıyorum, bunu yazmaktaki amacım bu defteri okuyan size mi yoksa kalbinde bir sızıyla bu defteri yazan kendime mi kanıtlamak bilmiyorum fakat ben artık kurtarılamaz bir düzeye geldim. 

Beni bu hale getiren adam, Dimitri. Bundan birkaç haftaya kadar minnet duyduğum adamın beni yok ettiği gerçeğiyle karşılaştığımdan beri, gözünü dahi kırpmadan canıma kast ettiğinden beri, gözlerim açıldı. Bunca zaman bana yardım ettiğini sandığım adamın beni cehenneme doğru sürüklediği gerçeğiyle yeni karşılaştım, beni değiştirdiği gerçeği, beni yok ettiği gerçeği, bir zamanlar gülebildiğim gerçeği... Bunlar gerçekten canımı acıtıyor fakat bir önemi yok. 

Sonuçta ben bir askerim, onun kandırdığı ve kendi safına çektiği yüzlerce kişiden yalnızca birisiyim. Başkalarını nasıl kandırdı, onlara nasıl ulaştı, zehirlerini onların kanına nasıl bulaştırdı bilmiyorum fakat benim korkumu, telaşımı ve çaresizliğimi kullandı. 

Bu defteri bulduğunuz mekanda garson olarak çalışıyorum, burada çalışma sebebim başta her şeyden çok sevdiğim insana yardım etmekti fakat artık ne için orada durduğumu bilmiyorum. 

Bundan tam iki ay önce, 30 Kasım 2022'de içkisini benim servis ettiğim bir müşteri, zehirlenerek ya da bir tür uyuşturucu komasından öldü. Gözlerimiz önünde. Sorun ise benim içkisini götürdüğüm bardaktaydı, bardağın içinde, içkinin rengini değiştirecek bir şey vardı. Ben koymamıştım, içen koymamıştı, benden  başka kimse de mutfağa yaklaşmazdı. Defalarca kez güvenlik kameralarını izledik, adamla konuşan, ona yaklaşan kimseler yoktu. Görünen o ki, bu olayı araştıranlar şüphesiz benim katil olduğuma inanacaklardı. Çalışanlar polisi arayıp aramamakta kararsız kaldıklarında oradaki arkadaşım beni korudu, polislere söylemenin beni mahvedebileceğini söyledi, sonunda cesedi bir odaya taşımaya karar verdik.