13. Görev- TAMAMLANDI

46. Bölüm- Değişim

Selamlaar. Nabersiniz? Umarım iyisinizdir. 

Yazdığım en uzun bölüm, 10000 kelime kadar uzunluğundaki bir bölümle karşınızdayım. 

Uzatmak istemiyorum. Fikir, öneri veya sorularınızı yorumlarda belirtmeyi, oy vermeyi ve hikayeyi sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayın. 

Öpüyorum, iyi okumalaaar!

"Ben sana güvendim!" diye bağırdı Diana tüm gücüyle. Gözünden akan yaşlara engel olamıyordu. Lanet olası hisleri, üstünlerdi ve şu an onu yönetiyorlardı. 

"Sana her şeyi önceden söylemiştim Diana. Sana gerçekten kötü biri olduğumu söylemiştim." Duraksadı. "Sen ne yapmıştın peki?"

"Sana inanmamıştım." dedi Diana yüzünde bir nefret ifadesiyle. "Gerçekten bu kadar kötü olabileceğini tahmin etmemiştim."

"Bana güvenmemen gerekirdi, en başından, her şeyin en başından yapman gerekirdi. Benden en başta nefret etmen gerekirdi, beni kendine bağlamaman gerekirdi!" 

"Hiçbiri benim suçum değildi." dedi Diana. "Beni kullandın," dedi hızla. "O lanet olası ilaçlarını üzerimde kullandın, zihnime asla yaşanmamış şeyler düşürdün! İradesizdim, onların etksindeyken bir kukladan farksızdım! Bunun farkında olmama rağmen senin yanında kalmam mı gerekirdi? Bunu mu yapmalıydım?"

"O ilaçlar vücudunda gezinirken nasılsan, öyle olmalıydın Diana. Bana ihanet etmemeliydin." 

Diana güldü. "Ben aptalın tekiydim, sen ruh hastasıydın! Ben yalnızca yirmi dört yaşındaydım! Bundan yıllar öncesi! Beni nasıl bunca yıl öncesinden sorumlu tutar, zehirli iç güdünün sana yapmanı fısıldadığı kötülükleri sana ben yaptırıyormuşum gibi davranırsın?"

"Yaptıklarının cezasını çekeceksin Diana, bana her gün yaşattığın unutulmuşluğu sana da yaşatacağım. Bu Dünya'da seni hatırlayan hiç kimse kalmayacak." 

Kibir Diana'nın her zerresine yansıdı. "Ben, unutulacağım öyle mi?" Güldü, "İstersen Dünya'daki tüm insanları öldür Dimitri, bu mümkün değil." 

Veba maskeli adamın gözleri Diana'nın kibir ifadesi okunan yüzünde gezindi. "Hiç değişmeyeceksin Diana, ne olursa olsun en tepede sen varmışsın gibi düşünmeye devam edeceksin."

"Çünkü," dedi Diana alayla gülerek. "En tepede ben varım Dimitri." 

"Fazla kibirlisin, az önceki ağlayışlarını çok çabuk unutuyorsun." dedi veba maskeli adam. 

"Hayır," dedi Diana başını iki yana sallarken. "Yalnızca rol yapmayı senden öğrendim. Bir insana nasıl en iyi acı çektirileceğini, onu nasıl yok edebileceğini..." 

Güldü, ellerini iki yana doğru açtı. Arkalarındaki garaj kapısı açıldığında ve içeriye onlarca asker üniformalı kişi girdiğinde konuştu. "Gösteri başlasın Dimitri, tek bir farkla. Bu kez gösteriyi, ben yönetiyorum." 

******************

                                                                  KRİTANTA PETROVA 

İnsanların bu zamana kadar ihtiyaç duydukları şey neyse, fark etmeden de olsa ona ilgi duyduklarını, o şeyi çağrıştıran kitap, film, dizi, şarkı ne varsa ilgi duyduklarını görmüştüm.

 Örneğin, Sofia. Sofia'nın ihtiyaç duyduğu şey, aileydi. Gerçek bir aile. Zorunlukların, terk edişlerin, kinin ve nefretin, soğuklukların olmadığı bir aile. Onlarla beraberken yer fark etmeksizin kendini evinde hissedebileceği bir aile. Onun en sevdiği film "Çelik Yumruklar", en sevdiği dizi "Gilmore Girls" dü. O ihtiyacı olan aileyi yalnızca dizi ve filmlerde aramıştı.