İNDİRİLEN DİN Mİ ? UYDURULAN DİN Mİ ?[Tamamlandı]

► Cehennemi Merak Ediyor musunuz?

► Cehennemi Merak Ediyor musunuz? İşte Cevaplar:

Hazreti Allah Buyuruyor ki, ❝Ey Îmân Edenler! Kendinizi ve Aile Fertlerinizi Cehennem Ateşinden Koruyunuz. Çünkü Cehennemin Yakıt Maddesi İnsanlarla Onların Tapındıkları Taşlardır. Cehennemde Bulunan Melekler (Zebanîler) Ağır Sözlü ve Sert Muâmele Edicidirler. Allah'ın Emirlerine Asla Karşı Gelmezler. Ne Emredilirse Onu (Eksiksiz Olarak) Yerine Getirirler. [Tahrim Sûresi 6. Âyet-i Kerîme]❞

Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimiz Buyuruyor ki, ❝Hazreti Allah, Cebrâil Aleyhisselâm'ı Meleklerinin Başı Olan Mâlîk'e Göndererek, Bir Miktar Ateş Alıp Yemeğini Pişirmesi İçin Âdem Aleyhisselâm'a Vermesini Emreder. Cebrâil Aleyhisselâm da Allahû Teâlâ'nın Emrini Yerine Getirmek Üzere Mâlîk'e Başvurduğunda Aralarında Şöyle Bir Konuşma Geçer:

Mâlîk:

▬ "Ey Cebrâil, Ne Kadar Ateş İstiyorsun?"

Cebrâil:

▬ "Bir Hurma Tanesi Kadar."

Mâlîk:

▬ "Sana İstediğin Bu Miktarı Versem, Kuşkusuz O Ateş Yerde ve Gökte Neye Dokunursa, Derhâl Eritir."

Cebrâil:

▬ "Öyle ise Yarısını Verin."

Mâlîk:

▬ "Ey Cebrâil. Sana Bu Kadarını Versem, Yine Onunla Yeryüzündeki Bitkilere Dokunulduğunda Hemen Yanıp Kavruluverirler..."

Bunun Üzerine Cebrâil Aleyhisselâm Allahû Teâlâ'ya, ❛Yâ Rabbi. Ne Kadar Ateş Alayım?❜ Diye Sorar. Allahû Teâlâ Cebrâil Aleyhisselâm'a Bir Zerre Kadar Almasını Emir Buyurur. Cebrâil Aleyhisselâm da Cehennem Ateşinden Bir Zerre Kadar Alıp, Cennet Irmaklarından Tam Yetmiş Tanesinde Yetmiş Kez Yıkayarak Onun Harâretini Hafifletir. Sonra da Âdem Aleyhisselâm'a Getirir. Bu Ateşi Dağlardan Birine Koyan Âdem Aleyhisselâm Bir de Bakar ki, O Bir Zerrecik Ateşin Şiddeti Karşısında Dağ Eriyiverir; Ateş de Doğruca Eski Yerine Gider. Geride Sadece Taşlar Arasında Dumanları Kalır. İşte Bugün Kullandığımız Ateş, Cehennem Ateşinin Sadece Dumanlarından İbârettir...❞

Ey Akıl Sahibi Kişiler! Ocağımızın Başında Isınırken, Üzerimize Bir Kıvılcım Sıçradığında Nasıl Havaya Sıçrıyoruz. Peki, Yâ Öbür Dünyâda Alevlerinin Yükseldiği Cehennem Ateşine Düşersek Hâlimiz Nice Olur? Kur'an-ı Kerîm'de, ❝Sizden Hiçbiriniz Müstesnâ Olmamak Üzere Oraya (Cehenneme) Uğrayacaktır. Bu, Rabbinin Kesin Olarak Üzerine Almış Olduğu, Kaza Ettiği Bir Şeydir. Sonra Biz, Takvâya Ulaşanları Kurtaracağız. Zâlimleri ise Orada Dizüstü Düşmüş Hâlde Bırakacağız.❞ Buyurulmaktadır.

Evet, Cehenneme Uğrayacağımızda Şüphe Yokken, Kurtulacağımız Şüphelidir. Cehennem ile Karşılaşmak Ne Kadar Acıklı Bir Manzaradır ki, Günâhkârları Alevli ve Karanlık Ateşler Kaplar. Onlar, Ateşin Uğultusunu Duyarlar. İşte O Vakit, Mahvolduklarını Anlarlar. Herkesin Dizlerinin Bağı Çözülür, Dizüstü Çökerler. Bu Öyle Bir Korkunç Manzaradır ki, Günâhı Olmayanlar Bile Ne Olacaklar Endişesi ile Korkudan Kaskatı Kesilirler.

Zebanîlerden Bir Tellâl Çıkıp, ❝❛Dünyâda Kötülük Peşinde Koşup, Bunun İçin Çalışan, İyilikleri İleride Yaparım Diyerek Uzun Emeller Peşinde Koşan Falânca Kişi Nerede?!❜ Diye Seslendiği Zaman, O Kişi Hemen Demir Çengel ve Tokmaklarla Dövüle Dövüle O Şiddetli Cehennem Ateşine Götürülüp Atılır. Cehennem Ateşine Attıkları Zaman da Kendisine, ❛Tad (O Azâbı)! Çünkü Sen (İddianca) Çok Şerefi, Çok Yüce idin?!❜ [Duhan Sûresi 49. Âyet-i Kerîme]❞ Denilir. Onlara, ❛Etrâfı Dar, Karanlık, Tehlikeli ve Ebedî Olarak Kalacağınız, Azâb Çekeceğiniz Bu Cehennemde Yaşayın!❜ Denir. Atıldıkları Yerde Cehennem Ateşi Yanar ve Onlar da Cehennem Ateşinin Birer Yakacağı Olurlar. İçecekleri Hamîm, Durakları Cehennemdir. Zebanîler Onları Cehenneme Attıkları Zaman, Hâviye Cehennemi Onları Toplar. Artık Onlar İçin Bir Ümit Yoktur. Onlar İçin Sadece Helâk Üzerine Helâk Vardır. Kurtuluşları İmkânsızdır. Ayakları Boyunlarına Bağlı Olduğu Hâlde, Günâhtan Yüzleri Kararmış Olarak Feryâd Edip Dururlar ve ❛Ey Mâlîk! Biz Cezamızı Bulduk, Bu Ateşten Demir Bukâğılar Bize Ağır Geldi. Öyle ki, Her Seferinde Derilerimiz Eriyip Akmakta. Ne Olur Bizi Buradan Çıkar. Bir Daha İsyân Etmek mi? Asla..!❜ Diye Bağrışırlar. Fakât Zebanîler, ❛Boşuna! Kurtuluş Ümidi Sizler İçin Artık Çok Geç. Siz Buradan Bir Daha Asla Çıkamazsınız. Sesinizi Kesin ve Bir Daha Konuşmayın. Çünkü Siz, Buradan Çıkarılsanız Bile, Yine Eski Hâlinize, Küfür ve İsyânınıza Dönersiniz!❜ Dedikleri Zaman, İsyânkârlar Artık Kendileri İçin Bir Kurtuluş Ümidinin Kalmadığını Anlarlar. Hayattaki Fırsatlarını Tamâmen Kaybettiklerinin Üzüntüsü ile Pişmanlık Duyarlar. Ancak Bu Pişmanlıkları, Onlara Bir Fayda Vermez. Yüzükoyun Cehennem Ateşine Yuvarlanırlar. Cehennem Ateşi Bir Ânda Her Taraflarını Sarar. Onların Yiyecekler, Giyecekleri, İçecekleri ve Yatacakları Sadece Ateştir. Ateş Dalgaları Arasında Kavrulur, Katran Gömleği İçerisinde, Demir Tokmaklar Altında, Zincirlerin Bedenlerine Yaptığı Eziyet İçerisinde Kıvranıp Durur, İnleyip Feryâd Ederler. Tencerenin Kaynaması Gibi Beyinleri de Habire Kaynayıp Durur. Her İnleyip Bağrışlarında, Başlarından Aşağı Kaynar Su Dökülür. Derileri Yüzülür, Bağırsakları Dökülür. Kafalarına Demirden Tokmaklarla Her Vuruşta Ağızlarından Kan ve İrin Çıkar. Ciğerleri Susuzluktan Yanar, Etleri Dökülür. Kemikleri Çıplak Kalır. Sonra Kendilerine Tekrar Can Verilir ve Tekrar Azâb Başlar. Çektikleri Azâb ile Tabiî Olan Ölümü Çok Arzularlar Ancak Bu da Onlar İçin İmkânsızdır. Ayakları Boyunlarına Bağlı Olduğu Hâlde Cehennemi Yüzüstü Dolaşırlar. Yüzleri Kızgın Demirler ve Halkalar Üzerine Değer. Ateşin Dalgaları Tüm Organlarına Nüfus Eder. Diğer Yandan ise Cehennemin Zehirli Yılan ve Akrepleri Vücûtlarına Sarılıp Habire Isırır, İşkence Edip Dururlar. Bütün Bunlar, Cehennemliklerin Bâzı Hâlleridir. Cehennemin Azâpları Kuşkusuz Çok Daha Fazla ve Çok Daha Zorludur.