KUĞU GÖLÜ BALESİ

GECE VE GÜNEŞ

Bölüm Şarkı Öneriler ;

Model : Pembe Mezarlık
Majeste : Aşk Dediğin
Model : Ağlamam Zaman Aldı

______________________________________________

"Güneş ben sanırım sana gerçekten aşık oldum."

Yusuf bir anda bunları söyleyince ben karşısında adeta lâl kesildim. Söylemesi kolay hissetmesi zor bir kelimeydi aşk...

Evet ona karşı farklı hissediyordum. Bu su götürmez bir gerçekti. Hele ki son zamanlarda kalbimi mümkün olsa yerinden çıkartacak kadar hızlandırabiliyorken. Ama hislerime aşk diyebilir miydim? Sanırım.

Yine de böyle ani bir itirafa hazır değildim. Ne diyeceğimi bilmiyordum bile.

-Yusuf ben... Diyordum ki Yusuf konuşmama izin vermeyerek kendisi devam etti sözlerine.

-Bir şey söylemeden önce bekle. Çünkü sana verdiğim bir söz vardı ki ben onu yerine getirmeliyim önce. Şayet sonrasında beni istersen hala ben hep burada olacağım. Dedi ve derin bir nefes alıp devam etti. 

-Seninle ilk tanıştığımızda bir an için Duru olabileceğini düşündüm evet ama o kadar farklısınız ki bu düşüncem seni biraz tanıyınca yok oldu. Yine de aklımı hep bir soru kurcaladı durdu. Siz nasıl bu kadar benzeyebiliyordunuz? Biraz da Soner'in yardımı ile detaylı bir araştırma yaptım. Dedi beni korkutacak kadar ciddi bir tonda. Hemen sonra ceketinin cebinden bir kaç belge çıkardı. 

-Bunları söylemek zor. Bana düşer mi? Onu da bilmiyorum ama senin bunu bilmeye hakkın var. Dahası ailenden de çoktan izin aldım. 

-Ne demeye çalışıyorsun Yusuf? Dedim korkumu dizginlemeye çalışırken.

Elinde ki belgeleri bana uzattıktan hemen sonra,

-Seninle evlenmek istemem kızım için olduğu kadar benim içindi de. Ama bunlar bir yana seni yanımdan ayırmak istemedim. En azından aklımda ki sorulara mantıklı bir açıklama yapana kadar. Sonra Soner'e anlattım seni. İlk başta karşı gelse de Şüphelerimi dile getirince o da hak verdi. Sonra araştırdım biraz geçmişini. Bulduğum her şey beni daha da çok şaşırtırken gün geldi annenle babanın karşısına çıkmak zorunda kaldım. Zaten her şeyi öğrendiğimi anladıklarında daha fazla uzatmadan henüz açığa çıkaramadıklarımı da onlar anlattı. Dedi ve sıkıntılı bir nefes verip saçlarını karıştırdı. 

-Bu o kadar zor ki. Şu an bir yana bizi büyük bir özlemle bekleyen bir sürü insan var geride. Belgeleri açsana. Dedi eliyle bana uzattığı kağıt parçalarını işaret ederek. 

Korkuyordum ama yine de derin bir nefes alıp katlanmış kağıdı açtım. Bir hastane raporu vardı önümde. Bir kaç anlayamadığım tıbbi terim bir yana annem ve kendi adımı görebildim sayfanın sonunda. Bir de yüzdelik vardı tabi. %0,01... 

-Bu ne Yusuf? Dedim nefes alış verişim hızlanırken.

-Bu ballım gerçek annenin Selin Hanım olmadığını gösteriyor. 

O an başımı o kağıtlardan nasıl kaldırdım, nasıl baktım Yusuf'a? Bilemiyorum ama tam kalbimin üzerine öyle bir yük binmişti ki nefes dahi alabileceğimi sanmıyordum. Yine de son bir gayretle,

-Şakan hiç komik değil. Dedim. 

-Özür dilerim Güneş'im. Özür dilerim. Ama senin gerçek annen Suna annem. Yani Soner'in annesi. Duru'nun da annesi. Kızımın öz ve  öz teyzesisin sen. Sen Duru'nun öldüğünü sandıkları ikiz kardeşisin.