Our story

Promotie & een verrassing

Hieronder staat de preview van Our story, kopier de link in je browser en kijk de preview of kijk op mijn twitter account: Self10_wattpad

http://www.wideo.co/en/view/15712041466000139115-?from=tw&utm_source=twitter&utm_medium=share&utm_campaign=editor

Ik heb een kennismakings video gemaakt van alle mannen.

Ik liep haastig door ons appartement en riep nog gauw tot vanavond mam! Na een half uur in het openbaar vervoer kom ik eindelijk aan bij mijn werk aan. Ik werk voor Sasentionelle een magazine dat de nieuwste en hipste trends volgt. Niet dat ik erg belangrijk ben maar ik mag  delen voor de vrouwen-columns maken. maar goed terug naar nu ik loop de deur door en wil mijn pasje te voorschijn halen. Shit! vergeten en ik ben al super laat! Natuurlijk gebeurd dat mij weer echt iets voor mij, op dit soort moment haat ik mezelf echt enorm. Opeens spot mijn oog een super knappe man ik herken hem meteen dat is Shusei een van de leden van het top team van Sasentionelle. Hij kwam naar me toe boog zich over mij heen en haalde zijn pasje langs het controle apparaat. De poortjes gingen open en ik stapte er snel doorheen. ''Bedankt Shusei je hebt me echt gered ik ben al aan de late kant en ja ik ben me pasje vergeten.''Shusei grinnikte en stopte zijn pasje weg. ''graag gedaan de volgende keer moet je je pasje niet vergeten want je hebt echt geluk dat ik langs kwam.'' ''Nee de volgende keer neem ik hem wel mee nogmaals bedankt dag!'' Ik rende door de gang om vervolgens tegen iemand op te lopen. Oh my dat is Chiaki een ander top team lid. ''Sorry sorry ik heb nogal haast zie je, heb je pijn?'' ''Hahaha nee hoor Sasja ik heb ook haast. Nog altijd even onoplettend zie ik?'' Ik bloosde en keek weg. ''Ja dat zie je goed, nou ik ga want zoals ik al zei haast doei zie je nog wel!'' Volgens mij ben ik vergeten te melden dat wij elkaar al kennen maar goed weten jullie dat ook weer. Ik rende verder door de gangen en kwam bij de lift aan. Ik drukte ongeduldig op de knop en wachtte tot hij open ging ik stapte snel in en drukte op de 10e verdieping. Net voor de deuren sloten sprong er iemand in de lift. Het was Kaoru weer een lid van het top team de enige die ik nog tegen moest komen was Minato dan was ik iedereen tegen gekomen van het team. Terug naar Kaoru. Kaoru keek me kort aan en knikte ter wijze van begroeting. Hij was niet erg spraakzaam dat wist ik dus ik knikte terug. Hij leunde tegen de lift muur aan en sprong uit de lift op de 8ste verdieping. Ik keek hem na hij had helemaal niks gezegd. Nou ja niet mijn probleem, de lift ging verder naar de 10e verdieping. De deuren schoven open en ik sprong eruit recht in Minato's armen. Hij schrok zich dood en liet zijn koffie vallen. Oh nee nee nee niet weer clubsy me Shit! ''Sorry sorry gaat het was niet mijn bedoeling ik heb gewoon heel veel haast.'' ''Nou ja welk meisje wil niet in mijn armen springen geluk voor jou dat ik geen koffie heb gemorst.'' ''Sorry het spijt me ik moet echt gaan.'' ik drukte nog snel een euro in zijn hand voor nieuwe koffie en sprintte er toe gauw vandoor. Nog net op tijd kwam ik binnen gerend. Ik keek zoekend om me heen naar mijn beste vriendin Tamara ik moest echt even kwijt wat een gekke ochtend het was. ''Tama riep ik ik moet je echt even spreken. Ze stond op van haar stoel en kwam op me af lopen. ''Vertel wat is er vandaag gebeurd?'' Ik keek even schichtig om me heen niet iedereen hoeft te weten hoe ik de knapste mannen van werk ben tegen gekomen. ''Ik kwam vandaag het hele top team van Sasentionelle tegen!'' Tama staarde me ongelovig aan dus vertelde ik het hele verhaal.'' ''Oh my! Hahaha echt geluk met Shusei, met Kaoru vast ongemakkelijk en met Minato best gênant dat je zo in zijn armen sprong.'' Ik weet het nou ja ik zie ze vast niet nog is en dan weten ze vast niet meer wie ik ben.'' Tama lachte en schudde haar hoofd. ''Het is te hopen voor je maar we kunnen nu beter gaan werken want anders krijgen we problemen.'' We liepen naar onze bureau's toe. Net toen ik zat kwam er iemand naar me toe of ik zo naar de vergader zaal wilde komen Alex vroeg naar je. Ik zuchtte dit komt vast doordat ik vandaag bijna te laat was. Ik stond weer op en keek betekenisvol naar Tama, ze glimlachte meelevend terug en stak een duim op. Ik liep richtig de vergaderzaal mijn hard klopte in mijn keel hopelijk was er niks ergs. Ik klopte op de deur en werd binnen geroepen ik deed de deur open en daar zaten ze allemaal het hele team. Ik voelde hoe ik licht rood werd en stamelde. ''Emm... v-vol-volgens mij kom ik op een verkeerd moment.'' Alex glimlachte naar me. ''Nee hoor ik wilde dat je bij deze vergadering was ga maar daar naast Shusei zitten.'' Ik ging zitten tussen Shusei en Minato inzitten en ik voelde me niet erg op me gemak al die starende blikken terwijl ik me ook afvroeg wat ik hier deed. Alex keek ons 1 voor 1 aan en begon te praten. ''Jullie kennen haar waarschijnlijk niet maar dit is Sasja de Leeuw en ze werkt voortaan in dit team dus welkom Sasja!'' Ik keek hem verbaasd aan. Ik in dit team? Oh my! Shusei en Chiaki glimlachte vriendelijk naar me en zeiden allebei welkom. Minato keek me lang aan en besloot uiteindelijk dat ik er mee door kon en Kaoru keek me verveeld aan. Ik glimlachte terug naar Shusei en Chiaki. ''Bedankt ik weet niet wat ik moet zeggen.'' Minato keek me spottend aan. ''Zeg dan niks.'' Alex staarde hem boos aan Minato hief zijn handen. ''Ik zeg als niks meer.'' Minato vond me duidelijk niet zo aardig maar dat maakt mij niet uit want ik denk dat ik het wel goed met Alex, Shusei en Chiaki kan vinden. Alex keek weer vriendelijk en serieus aan. ''Goed nu jullie dat weten heb ik hier jullie nieuwe opdrachten en ik wil dat Shusei Sasja inwerkt met deze opdracht.'' Nadat Alex alles had uitgedeeld waren we vertrokken naar de bureau's Shusei glimlachte vriendelijk naar me. ''Dit wordt vast heel gezellig met jou werken, oh en let niet op Minato en Kaoru. Minato is best aardig als je hem eenmaal leert kennen hij is niet zo goed met nieuwe mensen en Kaoru is gewoon niet zo spraakzaam dus trek je daar ook maar niks van aan.'' Ik knikte en ging zitten. ''Dat had ik al begrepen maar toch bedankt.'' Daarna staarde ik naar mijn beeldscherm help! niks was hetzelfde wat moet ik in hemelsnaam gebruiken?! '' Gelukkig begon Shusei uit te leggen hoe en wat ik moest gebruiken. Hij stond achter me en had zijn hand op de mijne gelegd om zo de muis te bewegen hij boog zich over me heen om wat in te typen. Ik bloosde licht tja wat wil je de knapste en aardigste man van je werkt zo dicht bij je staat dat je zijn parfum kunt ruiken trouwens hij ruikt best wel lekker. Shusei keek me aan en glimlachte. ''Zeg let je wel op? Ik ga niet alles 10x herhalen omdat je naar mij zit te staren.'' Ik werd nog roder hij had het gezien nou ja wat wil je ook? ''Sorry ik heb je wel verstaan hoor alleen ik ben niet zo gewend aan een man die zo over me heen gebogen staat.'' Ik hoorde hem grinniken. ''Ohw ik dacht zo'n knap meisje als jij is daar vast wel gewend aan.'' Ik rolde met mijn ogen hij was duidelijk aan het spelen met me waarschijnlijk had hij zelf niet gemerkt hoe dichtbij hij stond. Maar uiteindelijk was het best gezellig met Shusei en de dag vloog om toen kreeg ik een berichtje van mijn moeder. Er stond in: 

Hallo lieverd, ik wil je aan iemand voorstellen die ik een poosje geleden heb ontmoet weet je nog? Zijn zoon zal er ook zijn en we gaan eten bij De Manderijn kom er gelijk na je werk heen. Tot dan 

xxx Mam.

Ik draaide me om naar Shusei die ook op zijn mobiel aan het kijken was. ''Sorry ik moet weg diner.'' Shusei glimlachte. ''Dat is toevallig ik ook, ik maak dit nog even af ga maar.'' ''Oké bedankt en veel plezier met je diner.'' ''Jij ook tot morgen.'' Ik pakte mijn jas en tas en liep de deur uit richting het restaurant. Daar aangekomen duwde ik de deur open en zocht mijn moeder. Ze zat bij het raam met een man ik vraag me af of dat die man was die haar zo gelukkig maakte het leek er wel op. Ik was blij voor mam pap is al zo lang dood en eindelijk is ze weer gelukkig met een grote glimlach liep ik naar de tafel. Ik ging zitten en stelde me voor aan de man. De man wiens achternaam me bekent voorkwam heette: Tom Hayakawa. Ik weet honderd procent zeker dat ik zijn achternaam ergens eerder heb gehoord. Opeens verscheen er een bekend gezicht achter Tom. Ik keek verbaasd naar de man naast Tom. Tom stelde hem aan me voor hij keek net zo verbaasd als ik daarna schoten we allebei in de lach we hadden ook zo idioot gekeken. Hij was Shusei. Daarvan kende ik ook Tom's achternaam. Mijn moeder keek me onbegrijpend aan. Ik lachte naar haar ze begreep er vast niet veel van. ''Wij kennen elkaar al hij werkt in hetzelfde team als ik want vanaf vandaag zit ik ook in het top team en hij moest me vandaag inwerken.'' Mijn moeder en Tom moesten ook lachen net als Shusei en ik. Toen we uitgelachen waren gingen we eten. Aan het eind van het etentje keek mijn moeder me een beetje ongemakkelijk aan. Ik keek haar vragend aan ze zuchtte en luchtte haar hart. ''Nou ik weet niet of je nu nog wel thuis wil wonen want Tom trekt bij ons in.'' Ze keek me aarzelend aan. Ze had wel gelijk ik wilde niet zien hoe ze elkaar stonden te zoenen en ik wilde al helemaal hun nachtelijke avontuurtjes niet horen. Ik glimlachte. ''Maak je niet druk ik vind wel wat maar je hebt gelijk ik wil niet met jullie samen wonen, begrijp me niet verkeerd maar jullie verdienen ook privacy.'' Mijn moeder keek me dankbaar en bezorgd aan. ''Als je het zeker weet maar weet dat je altijd welkom bent.'' ''Ja dat weet ik en ik blijf bij jullie tot ik zelf wat gevonden heb ik bedoel het word toch is tijd ik ben al 20 en ik woon niet op mezelf.'' Tom bemoeide zich met ons gesprek. ''Sasja je zou in mijn oude huis kunnen wonen.'' Ik keek hem verrast aan. Hij ging door met praten. ''Ik wil het toch houden en als jij een huis zoekt is het geschikt je zou er meteen al in kunnen als je zou willen.'' Shusei keek zijn vader een beetje vreemd aan maar glimlachte al gauw weer. ''Ik zou het geweldig vinden en ik wil er zo snel als mogelijk in.'' Ik liet deze buitenkans niet aan me voorbij gaan. Tom begon te lachen. ''Voortvarend juffertje ben je maar gelijk heb je zo'n kans krijg je niet gauw weer.'' Toen alles besproken was en we afscheid genomen hadden wilde mijn moeder weten wat ik van Tom vond. ''Hij past geweldig bij je en hij lijkt me echt een goede man voor je.'' Mijn moeder knikte blij en gaf me een kus op me wang. ''Bedankt dat je zo met me mee leeft niet veel zouden blij zijn met een stiefvader. Ik glimlachte. ''Maar die hebben ook geen aardige stiefvader die me net een prachtig huis heeft aangeboden.'' Na een stevig knuffel van mijn moeder gingen we slapen.