Our story

Ziekenhuis bezoek

Shusei en ik waren allebei ligt geschokt door de lach en ik door zijn verhaal wat nog niet af was. We liepen naar de pauze kamer. Ik liep voorop de kamer in. Ze keken allemaal op en ik zag dat ze allemaal naar Shusei staarde hij ging in het midden staan en zei. ''Ze is terug hij keek nog steeds verdrietig en ik zag een soort angst in zijn ogen. Eerst keken ze hem niet begrijpend aan. Opeens werden Minato's ogen groot van schrik hij snapte waar Shusei het over had. ''Je hebt het toch niet over je ex?'' De andere op Alex na keken ook verschrikt zelf de normaal zo kalme Kaoru. Shusei stond nog steeds triest voor zich uit te staren. ''Ja wel zij.'' Die 3 woorden waren genoeg om iedereen van slag te maken. Shusei zakte op een bank naast Minato. Minato verkeerde in een soort shock. Alex keek van Shusei naar de andere. ''Wie is er terug? Wat bedoelen jullie kan iemand mij iets uitleggen?'' Chiaki was de eerste die weer wat wist uit te brengen. ''Lang verhaal om het kort te maken hele hele grote problemen en denk er niet te ligt over. Zijn ex is vreselijk ze bedreigde ons en heeft ervoor gezorgd dat het bedrijf bijna 4 maanden plat lag de rest spaar ik je dus je bent vanaf nu je leven niet meer zeker en dat niet alleen dat, ook kan je grote problemen krijgen.'' Alex keek hem eerst ongelovig en toen verschrikt aan. ''Is dat diegene waar ik over gehoord heb? Die ervoor zorgde dat er een virus was en dat heel veel vernielingen?'' Chiaki knikte. Alex die normaal zo kalm en georganiseerd was leek nu te stressen hij rende de kamer uit zonder iets te zeggen. Waarschijnlijk richting de directie. Ik ging op zijn plek zitten en keek naar Shusei hij zag er nog steeds verdrietig uit maar ook bang en onzeker. Kaoru keek strak voor zich uit. Minato probeerde Shusei rustig te krijgen. Chiaki probeerde met mij te praten. Ik reageerde niet ik voelde alsof er iemand naar mij keek en me uitlachte voor ik me om kon draaien werd alles zwart voor mij ogen ik voelde hoe ik van de bank af viel en ik hoorde geschreeuw om me heen ik hoorde Shusei en Chiaki dat was het laatste wat ik hoorde voor ik compleet op zwart ging. Ik werd wakker in het ziekenhuis. Ik lag aan een aantal monitoren en mijn zich ontwaarde iemand die met een bezorgd gezicht naast mijn bed zat een man kon ik zien. Daarna zakte mijn ogen weer dicht. Even later werd ik weer wakker nu was mijn zicht wel goed Shusei zat naast mijn bed. ''Shu..'' Hij keek op hij had wallen onder zijn ogen. ''Sasja.. Eindelijk je bent wakker.'' ''Hoelang heb ik geslapen?'' ''2 dagen.'' Ik schrok zo lang? Shusei streelde mijn wang. ''Wat is er eigenlijk gebeurd je zakt ineens van de bank af.'' ''Ik weet het niet alleen dat ik het gevoel had alsof er iemand naar me keek en me uitlachte toen wilde ik me omdraaien maar voordat ik dat kon zakte ik in en toen werd ik hier weer wakker.'' Shusei's blik was verstrakt en hij gromde een naam wat ik niet kon verstaan. ''Wat zei je?'' ''Niks ik zal een dokter roepen dat je wakker bent.'' Hij wilde weglopen maar ik pakte zijn arm. ''Niet weggaan ik wil niet alleen zijn.'' Hij glimlachte en drukte op een knopje. ''Ik wilde alleen dit knopje indrukken er komt zo een dokter aan.'' Hij boog zich naar voren op dat moment ging de deur open en hij ging snel weer zitten. Ik zag Minato, Alex, Kaoru en Chiaki binnen komen. Ze keken allemaal bezorgd en blij. Chiaki ging op mijn voeten eind zitten. ''Hoe gaat het met je?'' ''Gaat wel heb alleen last van mijn nek en een beetje mijn knieën.'' De dokter kwam binnen en joeg iedereen weg op Shusei na hij mocht blijven. Nadat de dokter wat testjes had gedaan wilde hij Shusei alleen spreken. Als vervanging voor Shusei kwam Chiaki mij gezelschap houden omdat de andere al weg waren zij moesten weer aan het werk. ''Ik ben niet erg gezellig of wel Chiaki?'' ''Nee maar dat geeft niet ik heb trouwens iets opgevangen er zit een rode plek in je nek met een aantal puntjes erin, ze denken dat er iets in je lichaam is gespoten waardoor je flauwviel.'' ''Wat?!'' Ik voelde in mijn nek er zat een soort plastic stukje in mijn nek op de plek. Chiaki glimlachte. ''Ja dat heb ik dus ook gehoord ze hebben een plastic plaatje ervoor gedaan om de plek beter te laten genezen.'' Ik liet me zuchtend weer in de kussen vallen opeens voelde ik een papiertje bij mijn been. Ik pakte het en las wat erop stond. ''Dit is het begin nog maar bitch berijd je maar voor op een vroege dood of blijf van Shusei af.'' Ik begon te trillen dit was van Shusei's ex. Chiaki was ook geschrokken. ''Hoe bedoeld ze blijf van Shusei af?'' ''Geen idee.'' We hoorde een klap en zacht gevloek daarna nog een briefje. ''Je weet best wat ik bedoel'' Er zat een foto bij van Shusei en mij zoenend. Ik verstopte de foto snel voordat Chiaki hem zag. ''Zeg wat verstop je nou?'' ''Niks, ze is hier nog ze luistert ons af op dit moment.'' Nog een briefje. ''je bent slimmer dan ik dacht knap hoor en ook sterker het was de bedoeling dat je nu al nooit meer wakker zou worden. Ik begon nog harder te trillen. Chiaki drukte een knopje naast mijn bed in er verscheen een dokter en ik zakte weer weg. Even later werd ik weer wakker ik zag Shusei weer naast me zitten. Déjà vu. Hij heeft mijn hand vast ik knijp er zachtjes in hij kijkt op en glimlacht. ''Chiaki heeft me verteld over de briefjes en hij zei dat je een foto verstopte wil je die wel aan mij laten zien?'' ''Ja maar hij mocht hem niet zien dat begrijp je wel als je de foto ziet.'' Ik ga de foto. Shusei schrok. ''Ze zit ons erg op de huid.'' ''Ja dat kun je wel zeggen moeten we niet de politie bellen ofzo?'' ''Dat heeft geen zin we kunnen niet bewijzen dat zij hierachter zit.'' ''Maar waarom moest de dokter jou alleen spreken?'' Shusei begon te glimlachen. ''Hij zei dat je naar huis mocht alleen dat je nog niet mocht lopen dus alleen mag liggen.'' ''Oh dan mag jij me dus verzorgen.'' ''Ja en dragen dus kom je dan draag ik je naar de auto.'' Shusei legde zijn armen rond me heen en tilde me op alsof ik een licht veertje ben. Chiaki stond op hij zat buiten te wachten. ''Shusei mag ik haar dragen?'' Shusei grinnikte. ''Natuurlijk niet ik laat mijn kans niet voorbij gaan.'' Chiaki liep achter ons aan ik legde mijn hoofd tegen Shusei's borst wat rook hij lekker. Hij zette me voorzichtig in de auto en Chiaki ging achterin zitten. ''Sasja mag ik mee naar jou huis? Gewoon om te zien hoe het er bij jou uitziet.'' ''Nee sorry ik moest meteen gaan slapen zei de dokter, andere keertje.'' Chiaki leek teleurgesteld. Shusei had moeite zijn lach in te houden. ''Chiaki we zetten jou eerst af dan rij ik Sasja naar huis.'' We kwamen bij Chiaki's huis aan en zetten hem af. Thuis gekomen droeg Shusei me naar de bank. Hij ging zelf ook zitten waardoor ik tegen hem aanging leunen. Samen keken we een romantische film. Tegen de tijd dat de hoofdpersonen aan het zoenen waren waren wij dat ook. Ik maakte een knoopje van zijn blouse los ik wilde de volgende los maken hij pakte mijn handen beet. ''Wat is er?'' ''Je moet voorzichtig doen je mag niet eens lopen.'' ''De dokter heeft toch niks gezegd over dit?'' Shusei begon te lachen. ''Nee maar hij wist toch ook niet dat wij een stel zijn.'' Ik zuchtte het ging me niet lukken hij was veel te bezorgd. Na een poosje voelde ik me moe worden Shusei zag het en droeg me naar bed. Even later kwam hij naast me liggen en ik viel in slaap in zijn sterke armen.