Our story

Shusei's verjaardag

Vandaag is het de verjaardag van Shusei. Alex heeft geregeld dat we vroeg weg kunnen in de ochtend want er is een hoop werk te doen om het huis weer schoon te krijgen. We zijn er al een aantal weken niet geweest. Samen met Shusei was ik het huis uitgeslopen om naar ons oude huis te kunnen gaan. ''Eindelijk zijn we weer hier. Oh en ik heb nog wat voor je wat ik wilde geven voor de ander zouden komen. Hier is het gefeliciteerd!'' Ik gaf hem de ketting met onze namen erop hij leek er blij mee. ''Bedankt Sasja hij is erg mooi.'' Ik glimlachte naar hem. ''Gelukkig maar weet je nog die ene keer dat ik met Minato de stad in ging? Dat was om een cadeau voor jou te regelen, hij heeft er ook voor gezorgd dat mijn naam er ook op staat.'' Shusei begon te lachen. ''En ik dacht dat jullie iets hadden.'' ''Natuurlijk niet jij bent de enige van wie ik hou.'' Hij begon te blozen en draaide zich vlug om. ''Wil jij hem voor mij om doen?'' Glimlachend pakte ik de ketting aan en deed het bij hem om. ''Zo en nu moeten we aan het werk ik ga de taart bakken als jij het huis wilt schoon maken?'' Hij zuchtte en liep mopperend naar de bezemkast terwijl ik me lachend naar de keuken begaf. ''Hahaha je moet wel als jij de hapjes en taart zou maken word het een ramp.'' Hij stak zijn hoofd om de hoek van de deur met een dweil in zijn hand. ''Pft zo erg ben ik ook weer niet weet je nog die ene keer? Dat was best lekker toch?'' Ik begon te lachen bij de herinnering eraan. ''Jaja als ik toen niet thuis was gekomen hadden we geen eten gehad die avond.'' Shusei haalde zijn hand door mijn haar en verliet de keuken weer. Zo nu de taart en hapjes. Na drie uur had ik eindelijk alles klaar en was ik me gaan verkleden. Shusei had inmiddels koffie gezet en ook zichzelf omgekleed. Toen ik bijna klaar was met omkleden hoorde ik de deurbel. Snel rende ik naar de deur terwijl ik probeerde een lint in mijn haar te knopen, natuurlijk faalde ik gigantisch. Shusei had inmiddels de deur geopend en Alex stapte naar binnen. Ik keek over Shusei's schouder mee wie er binnen was gekomen en begroette mijn vader. ''Hai pap je bent vroeg er is verder nog niemand. Toen Alex mijn haar zag begon hij te lachen en pakte het lint uit mijn handen. ''Ik help je wel, wat heb je dat arme haar van je aangedaan? Kom ik maak het weer goed heb je een borstel?'' Man dit is gênant... Snel pakte ik mijn borstel en gaf die aan Alex. Alex wees naar het voetenbankje en daar ging op zitten terwijl hij achter me ging zitten op de bank om mijn haar weer goed te doen. Shusei was inmiddels koffie gaan halen en taart. Alex Haalde eerst zijn hand door mijn haar voordat hij de borstel pakte. ''Je hebt het haar van je moeder dat was ook altijd zo zacht, weetje hoe ik jullie net zag het leek alsof je hier thuis hoort bij hem. Je word zo snel groot gewoon niet eerlijk, voor ik het weet heb je straks een vriend en ga je trouwen... Doe dat me alsjeblieft nog niet aan oké?'' Ik draaide me half om zodat ik zijn gezicht kon zien. ''Nee natuurlijk niet dat duurt vast nog wel even pap.'' Hij glimlachte en draaide me weer met mijn rug naar hem toe. Verder zij hij niks meer. Alex zij dat ik het leek alsof ik hier thuis hoor? Bij Shusei daar kan hij best gelijk in hebben... Na een tijdje ging de bel weer en ik deed deze keer open. Voor mijn neus stonden Charlotte en Tom. ''Hallo kom binnen.'' Charlotte gaf me een vreemde blik. ''Wat is er?'' ''Waarom doe jij de deur open?'' Oh shit het ging zo natuurlijk de deur openen. ''Ehh ik woon hier ook weet je nog?'' Ze glimlachte en stapte langs me naar binnen. ''Ja dat is waar ook.'' Vanbinnen hoorde ik Shusei roepen. ''Sasja wie zijn dat?'' ''Je vader en Charlotte!'' Shusei kwam uit de woonkamer tevoorschijn om zijn gasten te begroetten. Na een half uur was iedereen er die we hadden uitgenodigd en was Shusei begonnen aan het uitpakken van zijn cadeaus. Hij had alleen de mijne nog te gaan toen de bel ging. Ik keek naar Shusei maar hij haalde zijn schouders op. Mmm hij weet dus ook niet wie dat kan zijn ik liep naar de deur om Kaoru daar tegen te komen. ''Kaoru! Ik dacht dat je niet kwam?'' Hij stapte naar binnen en hing zijn jas op. ''Was ik ook niet van plan maar later dacht ik dat Charlotte wel recht op had dat ik ook weer is mijn gezicht zou laten zien. Het is al een maand geleden dat ik voor het laatst op bezoek was bij haar.'' Ik leidde hem naar de woonkamer en Shusei was duidelijk verbaasd hem te zien. Kaoru gaf hem een cadeau en nam plaats op de bank naast Charlotte. Ik ging nu naast Shusei zitten aangezien Kaoru op mijn plek was gaan zitten. Charlotte leek heel blij dat hij ook was gekomen want ze was veel tegen hem gaan praten, Kaoru had nu duidelijk spijt dat hij daar was gaan zitten. Hij houdt niet zo van praten maar ja hij kan toch zijn pleegmoeder niet negeren. Eigenlijk is het wel schattig. Iemand van Shusei's familie was aan mijn andere kant komen zitten het leek op een tante van hem. ''Hallo ik ben Shusei's tante Delia, ben jij zijn vriendin?'' Ik voelde mijn wangen rood worden. ''E-eh nee ik woon hier ook, ik ben de dochter van Charlotte de Leeuw.'' De vrouw keek even naar Charlotte en daarna weer naar mij. ''Je lijkt niet op haar, maar je bent dus binnen kort ook familie. Dat is leuk je lijkt me een aardig meisje, wat is je naam?'' ''Ik ben Sasja.'' Delia leek me een aardige vrouw en we raakte dan ook in gesprek. ''Sasja wat doe je voor werk?'' Oh nee now i'm in trouble.  ''Ik doe hetzelfde als Shusei eigenlijk zijn we collega's.'' Delia's ogen werden groot en keek nu van Shusei naar mij. ''Ohhh dus jullie kende elkaar al! Trouwens die man daar op de hoek van de bank naast de lange man die net als laats binnen kwam, wie is hij? Ik heb hem hier nog nooit gezien ook die andere jonge man niet. Weet jij wie ze zijn?'' ''Ja dat weet ik, die man naast Charlotte is mijn broer Kaoru en de man naast hem is onze baas.'' Delia keek nu heel verbaasd. ''Echt waar je broer? Hij lijkt wel een beetje op jou... Toch heb ik hem nog nooit met Charlotte gezien.'' Hellpie hoe red ik me hier nou weer uit?! ''D-dat komt omdat hij in Engeland woonde en daarna op zichzelf is gegaan nadat hij terug kwam.'' Delia leek het te begrijpen en vroeg verder. ''Dus wat voor werk doet je broer?'' ''hetzelfde als wij doen, hij is ook een collega.'' Oké dit begon vreemd te worden geen wonder dat Delia verbaasd keek. ''Ook al? Apart maar ja dat heb je wel is, wel gezellig dat je elkaar al goed kent.'' Delia leek eigenlijk best jong maar het is onbeleefd om naar haar leeftijd te vragen. Delia keek de kamer rond en haar blik bleef hangen bij Shusei's nichtje en neefje. ''Ahw wat zijn het een schatjes vind je niet? Wat zou ik graag kinderen hebben maar ja dat moet ik toch eerst een man vinden. Zeg hoe denk jij over kinderen?'' Ik was een beetje verbaasd van haar vraag en wist even niet wat ik moest zeggen. ''N-nou ik weet het eigenlijk, ik heb er nog niet over nagedacht.'' Delia gooide haar hoofd achterover in de bank en keek me schuin aan. ''Hoe oud ben je eigenlijk Sasja?'' ''Ik ben twintig dus nog veel te vroeg om over kinderen na te denken en u?'' Ze begon te lachen. ''Oh alsjeblief niet zo formeel ik ben dertig.'' Wat ik dacht dus ze is nog best jong en hey rond de leeftijd van Alex. Delia keek af en toe naar Alex en dat had ik gezien. Delia had ook gezien dat ik het wist en ze werd rood als een tomaat. ''Volgens mij ben ik gesnapt of niet?'' Ik grinnikte en knikte. ''Hij is wel knap je baas, hoe oud is hij?'' ''Achtendertig, hij heet Alex Zaizen.'' Delia's ogen straalde. ''Zeg zou je het heel erg vinden als ik naast hem ging zitten?'' Ik begon te lachen en Delia's kleur verdiepte zich. ''Hij is niet makkelijk te vangen, ik zal je iets vertellen over zijn laatste relatie.'' Natuurlijk wilde ik daar niet over praten het gaat namelijk over Cecile mijn echte moeder. ''Hij is al sinds zijn negentiende singel omdat het meisje waar hij toen een relatie mee had dood ging. Hij kan er nog steeds niet overheen komen maar je mag van mij proberen zijn gebroken hart te helen als je dat kan tenminste.'' Delia keek verschrikt na het horen van dit verhaal en keek met sympathie in haar ogen naar Alex. ''Hij is wel betrouwbaar dan als hij nog steeds om haar geeft, goed ik ga proberen zijn hart te helen en te stelen.'' Ik stak mijn duim naar haar op terwijl ze haar weg naar Alex maakte. Toen drong het ineens tot me door wat ik zojuist gedaan had. Oeps... Ze kunnen helemaal niet aan elkaar gekoppeld worden ze is Shusei's tante. Oeps wat heb ik nou weer gedaan?! Shusei draaide zich nu naar mij om en keek me met een schuin hoofd aan daarna volgde hij mijn blik naar Alex en Delia die nu zaten te lachen met elkaar. ''Sasja? Wat is er?'' Ik draaide naar hem toe. ''Ik heb een foutje gemaakt... Ik heb heel misschien je tante aan mijn vader gekoppeld.'' Shusei draaide zich nog eens naar Alex en Delia en begon toen te lachen. ''Oh maak je niet druk Delia is geen echte tante van mij, ze is geadopteerd is je niet opgevallen dat ze heel jong is vergeleken met mijn vader, zijn broer en zus?'' Ik knikte iets opgeluchter keek ik naar Alex die mijn blik opving en me vragend aankeek. Snel draaide ik me weer naar Shusei. ''Gelukkig ik dacht even dat we een ander probleem hadden.'' Shusei begon weer te lachen. ''Geen zorgen, trouwens volgens mij is je plan aardig aan het lukken, Alex lijkt haar aardig te vinden.'' Met een zachte glimlach keek ik naar de twee tegenover ons. ''Ja ik hoop echt dat ze mijn vaders hart heelt, hij verdient het en als dat mijn stiefmoeder word vind ik het ook niet erg ze is best aardig.'' De rest van de avond verliep erg gezellig en voordat we er erg in hadden was het al laat. Iedereen was al weg en Shusei en ik besloten te blijven slapen in het huis. We moeten namelijk ook alles nog opruimen maar dat doen we morgen wel ik wil nu slapen. Wat een vermoeiende dag maar volgens mij was het alles waart.