Our story

Telling my brother and wedding dresses

De volgende dag had ik met Kaoru afgesproken in een café. Shusei zou er later bij komen als ik al het een en andere verteld had. Nerveus liep ik naar het café. Hoe zou hij reageren? Ik bedoel ik heb hem wijs gemaakt dat er niks was tussen Shusei en mij en nou ga ik hem vertellen dat we gaan trouwen. Het helpt ook niet dat ik zwanger ben, het maakt me alleen nog maar nerveuzer en ik heb de hele tijd het gevoel dat ik moet overgeven. In ieder geval ga ik hem dat nog niet vertellen dan weet ik zeker dat hij flauwvalt. Oh daar is hij, adem in adem uit. Na een korte begroeting ging ik tegenover hem zitten. ''Hi Kaoru, heb je enig idee waarom ik met je wilde praten?'' Hij ging rechtop zitten en pakte mijn linkerhand. ''Eerlijk gezegd wel, je gaat trouwen en ik weet ook met wie.'' Geschokt staarde ik hem aan. ''H-hoe weet jij dat?'' Kaoru keek me nu met een schuldig gezicht aan. ''Ik eh, ik vond die ring in Shusei's kamer een paar dagen geleden. Tama was zijn kamer ingelopen en ik wilde haar terug halen. Ik liep dus zijn kamer in en zag dat doosje liggen. Ik heb even gekeken en een paar dagen later zag ik jou met die ring lopen.'' ''M-maar je hebt helemaal niks gedaan.'' Hij zuchtte en keek me weer recht aan. ''Ik wist toen nog niet dat die ring voor jou was. Naast dat als jij ja gezegd heb wat kan ik dan nog doen? Ik wil ook dat jij gelukkig bent en als dat met Shusei is dan is dat zo.'' Verbaasd staarde ik hem aan. Ik had echt verwacht dat hij er alles aan zou doen om mij op andere gedachten te brengen. Dit had ik echt niet verwacht zeker niet dat hij het al wist. ''Shusei komt zo ook.'' Kaoru knikte. ''Oké ik wil toch wel even met hem praten want hij moet je natuurlijk wel goed behandelen.'' Ineens voelde ik een golf misselijkheid op komen. ''Eh Kaoru ik ben even naar de wc tot zo!'' Met mijn hand voor mijn mond rende ik naar de wc. Echt goede timing.... Nou ja hopelijk denk hij dat ik me gewoon niet lekker voel. Na alles uitgespuugd te hebben liep ik weer teug naar de tafel. Shusei zat er nu ook en beide mannen waren diep in gesprek van een afstandje luisterde ik naar wat ze aan het bespreken waren. 

Kaoru: Dus je houdt echt van haar?

Shusei: Ja natuurlijk anders had ik haar nooit gevraagd om met me te trouwen.

Kaoru: Je begrijpt wel dat je goed voor haar moet zorgen toch?

Shusei: Ja dat zal ik ook doen.

Kaoru: Wil je me nog niet gelijk oom maken?

Shusei: ......

Op dat moment besloot ik terug naar de tafel te lopen. ''Oh hoi Shusei.'' Hij begroette me met een vlugge kus op mijn wang. ''Hey.'' Ik zag dat Kaoru ons aankeek met een mengeling van vrolijk en verdrietig. ''Kaoru? Is er iets?'' Hij schudde zijn hoofd. ''Nee, wanneer is jullie bruiloft eigenlijk?'' Ik keek naar Shusei en hij antwoordde. ''Over twee maanden, we zouden het trouwens leuk vinden als jij de ringen aan geeft.'' Kaoru keek ons verbaasd maar ook blij aan. ''Jullie willen dat ik dat doe? Ik had eerlijk gezegd verwacht dat jullie Minato daarvoor zouden vragen.'' Ik glimlachte, dat was ook het plan geweest maar we moesten nog vertellen dat Kaoru mijn half broer is. ''Hij gaat een speech geven, hij kent Shusei al heel lang en hij heeft onze relatie vanaf het begin meegemaakt.'' Kaoru knikte begrijpend en keek toen op zijn horloge. ''Het spijt me maar ik moet echt gaan, heb een meeting zo.'' Shusei en ik zeiden hem gedag en stonden daarna ook op. Shusei pakte mijn tas en mijn hand voor we naar buiten liepen. ''Je was overgeven toen ik aankwam of niet?'' Ik knikte en wreef met mijn hand over mijn buik. Shusei keek me glimlachend aan en trok me richting een winkel. ''Dit lijkt me een mooie dag om je jurk uit te gaan zoeken, Tamara staat al op je te wachten.'' Verbaasd staarde ik hem na terwijl hij weg liep na nog een laatste kus op mijn hoofd. Wha??? Tamara stond vanuit de deuropening naar me te zwaaien en ik liep naar haar toe. Pas toen in de deur door liep zag ik dat ik in een bruidsmode winkel was. ''Tama? Wat doen we hier precies?'' Tama begon te lachen en wees naar de rekken. ''Een jurk uitzoeken voor jou en een bij passende bruidsmeisjes jurk voor mij.'' Voordat ik iets kon zeggen kwam er een verkoopster naar ons toe. ''Hallo ik ben Talia en ik ga jullie helpen, wat voor jurk zoekt u?'' Hulpeloos staarde ik de winkel rond. Eigenlijk heb ik daar nog niet aan gedacht. ''Eh ik heb eigenlijk geen idee heeft u misschien een idee?'' Ze glimlachte vriendelijk. ''Natuurlijk maar ik moet eerst nog iets weten wilt u een jurk met wijde rok of met een smalle en kort of lange jurk?'' Hier hoef ik gelukkig niet over na te denken. ''Een lange jurk die een wijde rok heeft maar ook niet taartvorm wijd en hij moet wit zijn.'' De verkoopster begon naar een kant van de winkel te lopen en Tama en ik liepen achter haar aan. Talia draaide zich naar ons om met een meetlint in haar hand. ''Ik wil graag je maten opmeten dan kan ik kijken welke jurken je figuur het best passen.'' Ik knikte dat het goed was en ze begon met meten bij mijn buik hielt ze het lint heel strak. ''Eh ik ben zwanger... misschien is dat wel handig om te weten.'' Talia's hoofd schoot gelijk omhoog. ''Oh sorry! ALs ik dat geweten had had ik het lint niet zo strak gehouden! En ja dat is wel handig om te weten dan kunnen we de jurk wat wijder houden. Over hoeveel maanden ga je trouwen?'' Een grote glimlach kwam nu op mijn gezicht. ''Over twee maanden dus dat is drie maanden totaal voor de kleine.'' Talia glimlachte en  ging verder met meten. ''Leuk, soms ben ik echt jaloers op al die vrouwen hier allemaal een man en sommige zoals jij nog zwanger ook.'' Ik begon te lachen omdat ze geen idee heeft van wat voor problemen er nog boven mijn hoofd hangen. ''Nou... Op mij hoef je zeker niet jaloers te wezen eigenlijk is het nog een beetje geheim dat we een kindje verwachten en dat we gaan trouwen.'' Talia keek me nu vragend aan en ik begon een paar dingen uit te leggen. ''Nou kijk eigenlijk zijn de enige die weten dat ik zwanger ben mijn verloofde en Tamara hier. Dat we gaan trouwen weten totaal vijf mensen.'' Talia begon te lachen en ik keek haar vragend aan. ''Jullie gaan trouwen maar eigenlijk weet niemand dat nog? Zoiets heb ik nog nooit gehoord.'' ''Het ligt een beetje moeilijk... Mijn familie is een beetje ingewikkeld.'' Talia schudde lachend haar hoofd. ''Het maakt ook niet uit laten we een mooie jurk voor je uitzoeken!'' Uiteindelijk hadden we drie jurken uitgekozen die ik ging passen. Na twee passrondes konden we nog niet kiezen. Opeens voelde ik iemands armen om mij heen en ik draaide me snel om. Op dat moment zag ik dat het Shusei was en hij gaf me een snelle kus op mijn lippen. ''Hey, en heb je al een jurk uitgekozen?'' Talia en Tama stonden achter me te giechelen. ''Nee, het is zo moeilijk ik heb nu twee jurken die ik erg mooi vind maar ik kan niet kiezen.'' ''Ik help je wel trek er is een dan zeg ik welke de mooiste is.'' Glimlachend verdween ik weer in de paskamer. Even later stond ik weer met jurk 1 aan voor Shusei's neus. ''En? Wat vind je van deze?'' Shusei's ogen gleden over mijn lichaam en ik voelde me opeens heel nerveus. Wat als hij geen van de jurken mooi vind? ''Je bent prachtig maar ik zou maar een dichtere bovenkant gaan hij is nogal diep uitgesneden.'' Talia kwam naast hem staan en bekeek me nog is goed. ''Ik zeg dat daar niks mis mee is, het staat haar wel goed. En de meeste mannen vragen juist om een jurk met een dieper uitgesneden hals.'' Ik zag dat Shusei licht rood begon te worden. En ik had ineens door waarom hij een diep uitgesneden hals niks vond. ''Zeg.... is het toevallig omdat je niet wilt dat andere mannen mij zo zien?'' Shusei kleurde nu nog roder en ik wist dat ik recht in de roos had gezeten. Talia en Tama barstte in lachen uit. Terwijl Shusei mogelijk nog donkerder rood werd. ''Shut up jullie..'' Lachend verdween ik weer in de paskamer om jurk 2 aan te trekken en ja die heeft een minder diepe hals. Niet veel later stond ik weer voor Shusei en de meiden. ''Deze beter?'' Shusei's mondhoeken schoten in een glimlach. ''Zeker hij staat je echt heel mooi, ik zou deze nemen als ik jou was.'' Ik keek nog even naar Tama en Talia die allebei goedkeurend knikte. ''Oké dan Talia het word deze.'' We liepen met z'n alle naar de kassa waar Shusei betaalde voor de jurk. ''Zeg Talia zou je het leuk vinden om een keer met Tama en mij ergens af te spreken om gewoon wat te gaan drinken?'' Talia keek ons glimlachend aan. ''Dat zou ik erg leuk vinden, ik ben hier nog maar net en heb dus nog niet erg veel vrienden gemaakt.'' ''Leuk als we je nummer mogen kunnen we een keer afspreken.'' Na nummers uitgewisseld te hebben verlieten we de winkel. Toen we weer buiten liepen begon Tama op te noemen wat we nog allemaal moeten hebben. ''Sas je moet nog een sluier, schoenen, een boeket, je haar moet nog geregeld worden en je make-up.'' Pft ik ben al moe. ''Ik denk dat we voor vandaag op een jurk en schoenen houden, ik ben namelijk best moe.'' Shusei keek me gelijk bezorgd aan. ''Moet je dan niet even rusten?'' ''Nee die schoenen kunnen nooit zo lang duren als de jurk.'' Tama liep gelijk door naar de bruidsmode schoenen afdeling. Voordat Shusei en ik er überhaupt waren had ze al drie paar schoenen in mijn maat klaar staan. ''Shees Tama je hebt er wel de vaart in zeg.'' Ze duwde me in een stoel en begon mijn schoenen uit te trekken. Shusei naast me begon te lachen. ''Je bent wel enthousiast of niet Tamara?'' Ze keek hem met een vrolijke glimlach aan. ''Natuurlijk mijn best vriendin gaan trouwen, moet ik er natuurlijk wel voor zorgen dat ze er mooi uit ziet en de dag van haar leven heeft. Verwacht namelijk dat ze dat bij mij ook doet.'' Nu schoot ik ook in de lach. ''En heb je dan al iemand op het oog?'' Tama werd een beetje rood en ging verder met mijn schoenen. ''T-tuurlijk niet.'' Ineens schoot me weer te binnen wat ze over Minato had gezegd. ''Zijn naam begint ook niet toevallig met een M?'' Tama kleurde vuurrood nu. ''Oh ja dat heb je me verteld... Zeg Shusei weet je of Minato een vriendin heeft toevallig?'' Shusei leek mij niet te begrijpen maar antwoordde toch. ''Naar mijn weten niet, hoezo?'' Ik seinde met mijn hoofd naar een vuurrode Tama. Hij leek de hint te begrijpen en er kwam een grijns op zijn gezicht. ''Je bedoeld van die weddenschap toen of niet?'' Ik knikte en Shusei schoot in de lach. ''Ik zou het ook leuk vinden om hem een keer head over heals te zien voor iemand.'' Tama gaf me een lichte klap op mijn schouder. ''Laat dat cupido!'' Na een hoop geplaag naar Tama toe later hadden we hele mooie schoenen gevonden en gekocht. Buiten namen Shusei en ik afscheid van Tama want zij ging naar huis. ''Pft wat is dit allemaal vermoeiend maar wel gezellig.'' Shusei pakte mijn hand en we begonnen naar de auto te lopen. ''Je moet jezelf niet te moe maken, dat is niet goed voor jou en ook niet voor de baby.'' Hij is zo lief en bezorgd. ''Maak je nou maar niet al te veel zorgen ik zorg wel goed voor mijzelf en de kleine.'' We waren nu bij de auto aangekomen en snel ging ik erin zitten. Shusei startte de auto en we reden weg. Langzaam voelde ik me moeër en moeër worden. Niet veel later viel ik slaap op Shusei's schouder. Het was een mooie dag en we hebben er een nieuwe vriendin bij.