Our story

De treasure hunt

Ik heb een website gemaakt waarop jullie meer informatie kunnen lezen en ik zal daar ook opzetten wanneer ik een nieuw deel erop zet, ook wanneer ik wel of niet kan schrijven. 

Iedereen begaf zich naar de startlijn. Niet veel later klonk het startschot. Shusei en ik begonnen te lopen richting de zuid kant van het park. "Waar denk jij dat de schat is?" Hij haalde zijn schouders op en keek me lachend aan. "Geen idee het beste is de route te volgen maar eigenlijk hoef ik niet per se te winnen ik wilde alleen tijd met jou doorbrengen." Blozend keek ik naar de grond. "O-oké dan maar we moeten echt wat voorzichtiger zijn. We zijn bijna betrapt." Hij begon te lachen en legde een arm over mijn schouder. "Relax ze komen er niet achter, ik zal voorzichtiger zijn." Ik knikte en zuchtte opgelucht. "Ik wil echt niet dat ze ons ontdekken. Dan zouden ze waarschijnlijk ons uit elkaar drijven." Shusei zuchtte en drukte me dichter tegen hem aan. "Het komt echt allemaal wel goed, het is niet dat we echt familie worden als mijn vader en Charlotte gaan trouwen." Ik keek hem glimlachend aan. "Je hebt gelijk ik maak me teveel zorgen kom we gaan die schat vinden!" Nadat gezegd te hebben begon ik te rennen niet veel later hoorde ik snelle voetstappen achter me waardoor ik wist dat Shusei achter me aan aan het rennen was. Ik draaide me om tijdens het rennen en zag dat het inderdaad Shusei was die achter me rende. Op datzelfde moment struikelde ik over een steen. Voordat ik kon vallen had Shusei me opgevangen. ''Oh bedankt.'' Ah! Hij is te dichtbij... Al iemand ons zo ziet is het uit met ons geheim. ''Shu.. Je mag me loslaten.'' Hij glimlachte en bracht zijn gezicht dichter bij de mijne. ''Weet je heel zeker dat je dat wilt?'' ''Eh...'' Oh kom op hoe kan ik nou nee tegen hem zeggen. Dit is zo gemeen.... Net voordat zijn lippen de mijne raakte hoorde we iemand's voetstappen. Shusei liet me snel los maar het was al te laat we waren gezien en het geluk was niet met ons. Kaoru liep dichterbij met een niet al te blij gezicht. Shit shit shit hoe gaan we dit uitleggen?! Kaoru stond ons afwachtend aan te kijken. Shusei zette een stap naar voren en begon uit te leggen. ''Kaoru dit is echt niet wat je denkt ze......'' Kaoru hief zijn hand op om Shusei te stoppen. ''Dit is precies wat ik denk wat het is.'' Dit loopt uit de hand ik moet iets doen hij kan en mag het niet weten! ''Kaoru ik viel en Shusei ving me op. Stop nou is met dat overbeschermde gedrag ik kan heel goed voor mezelf zorgen!'' Kaoru wilde iets zeggen maar hielt zijn mond omdat Chiaki eraan kwam rennen. ''Kaoru! Loop niet ineens zomaar weg wil je en oh hey Sasja en Shusei.'' Pas toen merkte Chiaki de sweer die in de lucht hing tussen ons. ''Ehhh is er iets gebeurd?'' Allemaal wierpen we hem dezelfde soort blik namelijk die van meen je dat nou? Na elkaar nog even aangestaard te hebben liep Kaoru weg met Chiaki op zijn hielen. Ik richtte me weer tot Shusei. ''Denk je dat hij ons geloofde?'' Shusei bleef Kaoru na staren. ''Om heel eerlijk te zijn nee ik geloof niet dat hij ons geloofde.'' Ik zuchtte en liep verder met Shusei achter me aan. ''Dus hoe gaan we dit oplossen? Hij is niet van plan om dit zo te laten dat weet ik zeker.'' Shusei staarde in de verte. ''We verzinnen wel iets. Voor nu laten we maar gewoon verder gaan en deze middag leuk maken oké?'' Ik glimlachte naar hem, hij weet me ook altijd op te vrolijken. ''Goed idee kom mee we moeten die schat vinden!'' Verder was er die middag niet heel veel gebeurd en jammer genoeg hadden we niet gewonnen. Drie keer raden wie gewonnen had, jep Minato en Alex dus nu moeten we de hele tijd aan horen hoe goed ze wel niet waren.  Nu waren we weer terug in het huis, nou ja alleen Alex, ik en Kaoru. ik liep de woonkamer in op hetzelfde moment als Kaoru. Oh nee ik had hem geprobeerd te ontlopen mislukt.... Kaoru wees naar de bank waar ik stil op ging zitten. Hij blijft mijn oudere broer dus hij heeft altijd meer te zeggen dan ik. ''Sasja wat was dat nou met Shusei? Ik weet dat jullie samen hebben gewoond enzo maar ik wist niet dat jullie in een relatie zijn.'' ''N-nee Kaoru het is niet zoals je denkt, Ik zei toch al dat ik struikelde en dat hij me opving.'' Kaoru keek me strak aan en ik begon me ongemakkelijk te voelen. ''En daarom moest hij zo dichtbij komen met zijn gezicht? Luister Sasja je moet uit zijn buurt blijven, hij is een man en jij bent een schattig meisje dat is iets wat gevaarlijk is. Shusei is niet de enige die zo naar je kijkt ik zie Chiaki ook wel is op die manier naar je kijken.'' Ik begon gefrustreerd te raken hij wil niet eens luisteren! ''Kaoru luister nou is naar mij! Er is niks tussen mij en Shusei we zijn gewoon goede vrienden! En als je het per se wilt weten hij plaagde me gewoon!'' Kaoru was even stil daarna glimlachte hij. ''Je bent eindelijk voor jezelf op gekomen goed gedaan zusje.'' Hij aaide mijn hoofd en stond op. ''Gelukkig was het niet wat ik dacht anders had ik Shusei even duidelijk moeten maken dat hij mijn kleine zusje niet kan hebben.'' ''Ik ben niet klein...'' Kaoru begon te lachen en liep de kamer uit. Pft dat is ook weer opgelost. Nu moet ik dat voor Shusei's verjaardag nog regelen. Waar hangt mijn vader uit? Oh daar in de keuken dat was te verwachten. ''Pap ik zat te denken over de verjaardag van Shusei. Ik bedoel als de andere Charlotte en Shusei's vader samen zien hebben we iets uit te leggen.'' Alex dacht even na en keek me aan. ''Dus wat ben je van plan?'' ''Nou als we voor een dag terug kunnen naar ons oude huis dan hoeft niemand iets te weten.'' Alex keek bedenkelijk en roerde verder in de soep. ''Dan moeten we een hele goede smoes verzinnen aangezien we alle drie weggaan. Niet dat ze hoeven weten waar ik ben maar jullie komen er vast niet zo makkelijk van af vooral jij niet. Ik bedoel Shusei kan gewoon zeggen dat hij zijn verjaardag bij zijn vader viert maar jij wat gaan we jou voor smoes geven?'' Yesss hij geeft toestemming en natuurlijk heb ik al nagedacht over mijn smoes. ''Pap ik ben een meisje ik kan gewoon zeggen dat ik een middagje ga shoppen met Tama.'' Hij schudde grinnikend zijn hoofd. ''Dat liegen heb je echt niet van mij.'' Ik sloeg hem op zijn schouder. ''Dat heb ik duidelijk wel wie verzon hier een smoes voor Shusei?'' Alex hief zijn handen om aan te geven dat hij zich overgaf alleen was hij vergeten dat hij de soeplepel vast hielt. De soep die nog aan de lepel zat hing nu tegen het plafond aan. Ik kon mijn lach nu echt niet meer inhouden Alex's gezicht was echt geweldig. ''Hahah pap die soep oh echt geweldig dit.'' Hij zuchtte en pakte een trap om bij het plafond te komen precies op dat moment vond de soep het leuk om van het plafond te vallen recht in Alex's gezicht. Jep nu lachte ik dus nog harder. ''Pap dit is hilarisch het is zeker je geluksdag niet.'' Alex veegde de soep uit zijn gezicht en kwam weer naast me staan. ''Dus jij denkt dat je ongestraft je vader uit kan lachen?'' Uh oh die blik bevalt me niet het betekend meestal niks goeds. En ik had gelijk niet veel later zat er soep in mijn haar. ''Iel gatver dit is smerig!!! pap!!!'' Alex stond lachend naast me terwijl ik probeerde de soep uit mijn haar te halen. Uiteindelijk gaf ik het op en liep mopperend naar de badkamer om mijn haar te gaan wassen. Jakkes ik heb nog nooit erwtensoep in mijn haar gehad en ik wens het ook geen tweede keer dit spul stinkt en ik lus het niet eens. Zonder te kijken of de badkamer vrij is liep ik naar binnen. Snel kleedde ik me uit en stapte in het enorme bad. ''Ah dit is beter eerst die smurie uit mijn... AHHH W-wie is oh Shusei wacht wat doe jij in bad met mij?!'' Zijn handen gelden over mijn lichaam terwijl hij in mijn oor fluisterde. ''Volgens mij was jij degene die bij mij in bad stapte niet dat ik dat erg vind...'' Langzaam begon hij mijn lichaam te wassen en mijn haar. Hij begon te lachen toen hij de resten erwtensoep in mijn haar zag. ''Heb je ruzie met de soep gehad?'' ''Nee met Alex en hij had soep bij de hand.'' Shusei probeerde zijn lach in te houden maar dat ging hem niet zo goed af. ''Je mag best lachen hoor.'' Dat was het laatste zetje wat hij nodig had om in lachen uit te barsten. ''En waarom heeft je vader soep in je haar gesmeerd?'' ''Ehhh omdat ik ging lachen toen de soep die op het plafond zat in zijn gezicht kwam.'' Nu kon Shusei helemaal niet meer ophouden met lachen. ''Stop met lachen en haal die soep uit mijn haar.'' Shusei grinnikte en drukte me dichter tegen zich aan. ''Met plezier prinses.'' Pas nu realiseerde ik me de situatie waar we ons in bevonden. ''Shu! l-laat me los.'' Ik weet zeker dat mijn hoofd rood als een tomaat is nu. Ik hoorde hem weer grinniken. ''Dus je hebt eindelijk door in welke situatie je je bevind? Moet zeggen dat ik het best leuk vind moeten we vaker doen samen in bad.'' Ik probeerde hem weg te duwen maar hij is te sterk. ''Wat als ze ons ontdekken?'' ''Dat doen ze niet omdat jij in bad zit wat betekend dat jij naam op de deur hangt en ik denk niet dat iemand hier dan binnen durft te komen.'' Oké hij heeft een punt maar toch dit samen in bad dat is iets wat ik niet doe, het is veel te gênant. Shusei had opgemerkt dat ik me ongemakkelijk voelde. ''Oh kom op als je bezorgd bent om je lichaam dat heb ik al meer gezien en je hebt een prachtig lichaam.'' ''D-dat is het niet!'' ''Wat dan wel?'' Ik voelde de kleur van mijn wangen zich enige tinten verdiepen. ''Normaal zie je me niet in het licht.'' Shusei klom uit bad richting het licht een deed het uit. Even later voelde ik hem weer tegen me aan. ''Was dat het probleem? Dan is het nu opgelost.'' Nu het licht uit is voel ik me iets beter vooral omdat ik nu niet meer tegen hem aan hoef te kijken. Begrijp me niet verkeerd hij is super knap maar hij laat me enorm blozen alleen al om zijn borst te zien. Na ons bad probeerde we ongezien terug in onze kamers te komen. Het vervelde was als iemand ons nu ziet we een heeeel groot probleem hebben aangezien we allebei in een badjas lopen. Ik was net mijn kamer ingelopen toen ik stemmen op de gang hoorde; Alex en Shusei. Pft net op tijd. Stiekem luisterde ik naar wat ze tegen elkaar zeiden. 

Shusei: Oh hey Alex.

Alex: Hoi, wat doe jij in een badjas op de gang? Je weet dat je dat niet kan doen vanwege Sasja.

Shusei: Ja sorry, maar het is niet dat ik dit niet deed thuis.

Alex: Je deed wat thuis?

Shusei: In een badjas rondlopen is zowat hetzelfde als een kimono.

Alex: Ja dat is wel waar maar toch kan je dat niet doen.

Shusei: oke oke, ik snap het ik ga iets anders aantrekken dan.

Alex zou eens moeten weten wat er net gebeurd is...