Our story

Onbedoelde verassing (part 2)

Waar we gebleven waren....

''Dus vertel maar.'' Nu staarde ik hem recht aan. Ik ga er niet omheen draaien. ''Je word papa, ik ben zwanger.''   

Shusei's ogen werden groot en hij staarde me in shock aan. ''M-maak je een grapje?'' Ik schudde mijn hoofd en hij keek nog geshockter. ''I-ik word vader... Wauw.'' Ineens schoten zijn mondhoeken omhoog in een grote grijns. Hij pakte me op en draaide een rondje met mij. ''Wha! Zet me neer!'' ''Sas weet je hoe blij ik nu ben? We zijn straks ouders van een kleine gup!'' Ik werd aangestoken door zijn enthousiasme en begon met hem mee te lachen. ''Jep maare we moeten nu wel snel trouwen... Ik wil nog wel in een normale bruisjurk passen.'' Shusei's grijns werd mogelijk nog breder. ''Tuurlijk jij krijgt je droom bruiloft, ik zou het best mooi vinden als je de baby al een beetje ziet op je buik op onze bruiloft maat ik snap dat je nog wel een mooie jurk wilt.'' ''Weet je waar ik wel een beetje mee zit?'' Shusei keek me vragend aan en schudde zijn hoofd. ''Vertel is.'' Ik nam diep adem en ratelde op wat voor problemen we nog uit de weg moesten ruimen. ''Eerst is er het probleem dat we mijn boer nog het een en ander uit te leggen hebben, dan moeten we mijn vader nog inlichten dat hij opa word en dan hebben we nog Charlotte en jou vader. En alsof dat niet genoeg was de andere jongens moeten we ook nog het een en ander uitleggen.'' Shusei aaide over mijn hoofd. ''Komt allemaal goed, op de bruiloft vertellen we alles en dat van de baby dat is ook leuk om dan te vertellen niet? Alleen je broer en mijn vader moeten we nog inlichten voor dat alles.'' ''Dus wanneer gaan we Charlotte en jou vader inlichten?'' Shusei leek een idee te hebben want hij glimlachte op een mysterieuze manier. ''Wat zeg je ervan als we de uitnodigingen voor de bruiloft gaan maken en die dan persoonlijk bij Charlotte en mijn vader afleveren?'' Kijk dat is nou is een goed idee. ''Oké dat lijkt me wel goed alleen mijn broer... Hoe gaan we dat doen?'' Shusei leek even na te denken voor hij weer een idee had. ''We kunnen hem het beste uitnodigen om ergens te gaan eten en hem dan alles rustig vertellen.'' Ik knikte en ik voelde hoe Shusei een kus op mijn hoofd plaatste. ''Dat is ook geregeld dan ik maak een afspraak met een drukker en daarna met mijn vader en Charlotte. Kan jij Kaoru regelen?'' Ik knikte weer en voelde Shusei's handen op mijn buik. ''Wat doe je?'' Hij zakte op zijn hurken en keek mij aan. ''Ik ga ons wondertje begroeten.'' Hij begon daarna zachtjes tegen mij buik te praten. ''Hallo kleintje ik weet niet of je een jongen of meisje bent, maar ik ben je vader en ik en je moeder houden heel veel van je. Ik kan niet wachten om je te ontmoeten.'' Ik begon te giechelen van zijn adem tegen mijn buik en ook hoe hij tegen de baby praatte het is erg schattig. Shusei plaatste nu zachte kusjes op mijn buik en mijn gegiechel werd alleen maar erger, het kietelt nogal. ''Shu stop hihi straks hoort iemand hihi dit nog.'' Shusei kwam weer rechtop staan en keek mij recht in mijn ogen. ''Je hebt helemaal gelijk dat gegiechel van jou kan nog wel is een probleem worden ik denk dat ik dat even moet verhelpen.'' Voor ik met mijn ogen kon knipperen waren zijn lippen op de mijne. Vol passie zoende we elkaar tot ik doorhad dat ik op mijn rug op mijn bed lag en Shusei de knoopjes van mijn bloese probeerde te openen. Snel duwde ik hem van mij af en hij keek me aan alsof ik een hele schattige puppy net in zijn gezicht heb geslagen. Hij keek me met zijn bruine ogen heel zielig aan. Ohwww dit is zooo gemeen! ''Sasja please?'' Ik schudde vlug mijn hoofd en ging rechtop zitten. ''Nee 1 de deur is niet op slot, 2 wat als iemand het hoort, 3 iedereen is thuis.'' Shusei stond op na nog een laatste kus op mijn lippen te geven. ''Zo meteen heb je spijt dat je me heb weggestuurd, maar je hebt wel gelijk daarom ontvoer ik je nog een keer naar ons oude huis. Dan heb je geen excuus en kunnen we rustig onze gang gaan.'' Hij knipoogde naar me en liep de deur uit mij vuurrood achterlatend. Oh my my.... Wat gaat er in hemelsnaam gebeuren als we alleen samen zijn? Ik wil het niet eens weten. Nou ja laat ik maar gaan douchen en daarna naar bed gaan het is een lange dag geweest. Toen ik terug kwam van mijn douche lag er een folder op mijn bed. Ik opende het en zag een collectie aan uitnodigingskaarten. Ah dit is vast van Shusei oh hier is er een rood omcirkeld. Ik denk dat dit zijn favoriet is. Op mijn gemak bekeek ik alle kaarten en uiteindelijk koos ik ook voor die Shusei uit had gekozen. Ik liep naar zijn kamer en sloop ongemerkt naar binnen. Ik legde de folder op zijn bureau met de kaart die ik gekozen had groen omcirkeld. Zo dat merkt hij wel, dan moeten we alleen nog een keer op de site de tekst invoeren en een plaatje van ons erop. Dat komt later wel nu ga ik eerst naar bed. Ik ben dood op, al dat overgeven en dan nog die emotionele stress erbij. Hopelijk gaan er niet nog meer onverwachte gebeurtenissen gebeuren dat hou ik echt niet vol. Terwijl ik in bed kroop ging ik in mijn hoofd na wat er nog allemaal gebeuren moet voordat mijn rustige leven met Shusei begint. Nou ja ik hoop rustig, oh ja ik moet ook nog een dokters afspraak maken en... Verder kwam ik niet omdat ik in slaap gevallen was. Daarom merkte ik ook niet dat Alex met een tedere glimlach mijn lichten uit deed en me een kus op mijn hoofd gaf. ''Sleep well my little girl.''