Our story

De verhuizing

Na een paar dagen is het eindelijk zover ik ga verhuizen! Who wat een mooi huis, als ik de deur open lijkt het of ik de douche hoor lopen. Ik vind het een beetje eng er is iemand in huis! Ik loop richtig de wat ik denk dat de badkamer is. Ik trek de deur open en mijn mond valt open van verbazing, er staat een hele knappe man met ontbloot boven lichaam! Ik staar hem met open mond aan de realiseer ik me dat het Shusei is! Ah! Ohw fuck dat overkomt mij natuurlijk weer. Shusei kijk mij ook verbaasd aan dan begint hij te grinniken en loopt op me af. ''Ben je er al, Je hoeft niet zo naar me te staren hoor.'' ''S..s..sorry ik em ja ik ga maar weer is.'' ''Als je even wacht dat loop ik met je mee.'' Nog langer naar hem staren dan smelt ik hij is zo knap en ook nog aardig terwijl hij hier met alleen een bad handdoek om zich heen staat, en ik zomaar binnen kwam. ''Shusei?'' ''Ja? wat is er?'' ''Denk je niet dat het een beetje ongemakkelijk is als ik hier blijf staan ik ga wel even naar de woonkamer.'' Hij lacht. ''Ohw sorry niet aan gedacht ja dat is misschien beter tenzij je je aanstaande huisgenoot naakt wil zien.'' Watt?! ik ga er heel vlug vandoor!!! ''Nou nee ik wacht in de woonkamer op je tot zo'' Ik hoorde hem nog grinniken voor ik de deur dicht deed. Dus Shusei woont hier ook. Hopelijk gaat het goed met mijn clumsy gedrag gebeurd zoiets als net vast nog vaker hopelijk staat hij dan niet echt in de douche. Ik glimlach bij die gedachte Shusei in de douche. Hij is knap en gespierd dat zal best een goed uitzicht zijn. Wat denk ik in hemelsnaam?! Ik schud mijn hoofd om de half naakte Shusei uit mijn hoofd te krijgen. Dan komt hij binnen lopen. ''Waarom schud je met je hoofd is er iets?'' Ik kan hem toch moeilijk vertellen wat ik dacht dat doe ik ook maar beter niet. ''Oh niks hoor maar waarom heb je tijdens het etentje niet gezegd dat jij hier ook woont.'' ''Omdat je dan niet zou komen. Ik vind het niet erg als je hier komt wonen zelf gezellig. Ik zit hier altijd maar alleen behalve als Minato langs komt voor een game-night maar dat gebeurd niet zo vaak.'' ''Als jij het niet erg vind, ik bedoel het is jou huis.'' ''Yes gezellig dat je blijft kom laten we je spullen maar is uitladen door die deur kom je bij je kamer.'' Na alles naar binnen te hebben gesleept (ik alle lichte dingen en Shusei de zware, hij is een echte gentelman) liet Shusei me het huis zien. ''Het is echt een geweldig mooi huis met veranda!'' Shusei moest lachen om mijn reactie plots hoorde we zijn maag knorren en schoten we beide in de lach. Ik grinnikte volgens mij is het tijd voor eten.'' ''Em ja denk het ook zal ik wat gaan halen?'' ''Wacht wat? eten halen? Nergens voor nodig ik maak wel iets te eten wat wil je eten?'' Shusei keek me een moment verbaasd aan daarna lachte hij. ''Ik vind kip kerry echt heel lekker zou dat kunnen?'' ''Als je de ingrediënten hebt wel ja.'' ''Heb ik even geluk een keuken prinses als huisgenote.'' ''Nou bedankt voor het compliment maar zou je niet eerst wat proeven?'' ''Oeh daar heb je gelijk in.'' ''Hahaha maar haal je dan elke dag eten?'' ''Neh meestal wel maar soms ging ik uit eten.'' ''Echt je hebt nodig gezond voedsel nodig.'' Ik wilde er nog bij zeggen dat hij er ondanks zijn slechte eet gewoonte er goed uitziet maar ik hielt me in hij zou dan weten dat ik hem uitgebreid bestudeerd had in de badkamer. ''Je wilde nog wat zeggen?'' Shusei haalde me uit mijn gedachtes dat ging ik dus echt niet hardop zeggen ik voelde hoe een lichte blos omhoog kwam en zich over mijn wangen verspreide. Shusei grinnikte. ''Geen stoute gedachtes krijgen hè dat staat niet zo netjes.'' Ik voelde hoe de blos zich enige tinten verdiepte. Shusei tikte tegen mijn kont. ''Ik heb nog steeds honger en als jij niet gauw wat gaat maken ga ik wat halen.'' ''Ja ja ik ga al.'' Ik verdween snel naar de keuken vast met een hoofd van een tomaat maar oké dat ter zijde. Tijdens het eten leerde we elkaar best goed kennen en daarna hebben we nog een film gekeken. Ik wilde naar bed gaan maar Shusei pakte mijn arm beet. ''Je arm..'' ''Ik wil dat je nog iets beloofd ik bedoel de jongens op werk zullen het vast raar vinden dat wij samenwonen al is het dan niet als een koppel. Dus kun je beloven niks te zeggen over dit?'' ''Ja ik beloof dat ik niks zeg ik denk dat dat inderdaad beter is.'' ''Mooi hier heb je de huis sleutel en oh ja zorg dat je klaar bent om 7uur morgen want als je wilt weten waar de metro enzo is is het handig dat je een gids bij hebt.'' Hij knipoogde naar me en verdween naar zijn kamer. Ik keek hem na hij is echt aardig en knap. Wat denk ik nou weer ik moet daar echt vanaf zien te komen ik ben zijn bijna stiefzus. Daarna ging ook maar slapen. De volgende dag toen ik wakker werd wist ik even niet meer waar ik was tot ik de douche hoorde. Ik moest glimlachen en dacht terug aan gisteren. Ohw wacht wat denk ik?! Hij is mijn bijna stiefbroer en collega. Ik kan niet iets voor hem gaan voelen dat is raar en dat mag absoluut niet. Ik hoorde de douche uitgaan en besloot dat het tijd was om op te staan ik kleedde me aan en liep naar de badkamer. Ik deed de deur open hij was open dus ik dacht dat het veilig was om naar binnen te lopen. Ineens voelde ik 2 handen op mijn schouders en een fluisterende stem. "Ga je er een gewoonte van maken om mij op te zoeken in de badkamer?" Ik draaide me om en keek recht in het lachende gezicht van Shusei. "Sorry alweer, de deur was niet op slot dus ik dacht dat je er al uit was." "Niet dus maar dat was mijn fout ik hoef normaal de deur niet op slot te doen." "Misschien moet je dat is gaan leren voordat ik de volgende keer echt op een verkeerd moment binnen kom lopen." Ik zag hem licht blozen. "Em ja dat zou best akward zijn." Nadat we eindelijk klaar waren om naar ons werk te gaan, liepen we naar de metro. Shusei leidde me door de drukte naar de goede metro daar aangekomen zagen we ineens Minato staan hij keek ons verbaasd aan. Oh fuck hoe redden we ons hieruit. Shusei begroette Minato vrolijk Minato keek van Shusei naar mij en weer terug. Shusei merkte zijn blik op. "Leuk hè zij woont ook in deze wijk." Minato zei iets wat meer op een grom leek. Ik glimlachte vriendelijk naar hem. Uiteindelijk gaf Minato zijn staar wedstrijd op. "Nog nooit heeft een meisje me zo lang aangekeken zonder te blozen." Ik keek hem verbaasd aan hij was aan het lachen ik keek naar Shusei die met hem mee lachte. "Wat is er zo grappig?" Vroeg ik. Minato keek me grijzend aan. "Niks dat is iets tussen Shusei en mij." Ik haalde mijn schouders op. De metro kwam eraan en we stapte in. Aangekomen bij werk stapte we alle 3 naar binnen Shusei en Minato werden zowat aangevlogen door de vrouwelijke werknemers. Ik glipte er tussen uit en liep alvast door naar de lift daar stapte ik de lift in net voor die dicht ging stak iemand zijn voet er tussen het was Shusei hij keek achterom en daar zag ik ook Minato aan komen rennen ze sprongen de lift in en duwde op de knopjes. Ik keek ze verbaasd aan. Shusei haalde zijn hand door zijn haar. " pft ze zijn best aardig maar wel erg opdringerig." Minato staarde geërgerd voor zich uit. Ik keek ze grijzend aan. "Hebben jullie nou door de gang gerend? Badass." Shusei en Minato begonnen te lachen. De lift sprong open en we liepen door naar onze bureau's. Er tikte iemand op mijn schouder het was Chiaki. "Hoi Sasja al lekker aan het werk?" Ik glimlachte. "Hoi Chiaki ook door de gangen gerend?" Aangezien zijn haar in de war zat zijn stropdas scheef en veel kreukels in zijn pak leek het me logisch. Hij lachte. "Ook? Hoezo zou jij moeten rennen?" "Ik niet maar Shusei en Minato wel." Chiaki lachte. "Dat zal wel ja zo gaat het elke maandag wen er maar aan." "Gelukkig heb ik daar geen last van." We gingen beide weer verder met ons werk.

In de pauze kwam ik Tama tegen we gingen zitten en natuurlijk wilde ze weten waar ik ineens gebleven was. Ik kon haar niet vertellen waar ik naar toe verhuisd was maar misschien wist ze niet eens van dat ik gok er maar op dat ze op het werk doelt. "Ik werk nu in het top team." "Oh my met al die knappe mannen? Dat is nog is leuk nieuws je vertelde laatst toch dat je Shusei zo knap en aardig vind?" Ik schrok had ik dat echt gezegd? Dat mag hij dus nooit weten zeker niet nu we samen wonen. "Wil je dat alsjeblieft stil houden trouwens ik bedoelde niet dat ik hem leuk vind ofzo alleen dat hij gewoon knap en aardig is." "Oké als jij dat wilt maar ik wil wel weten hoe ze zijn vertel is." Ik lachte om haar en vertelde wat ik van ze vond. Opeens kwam Shusei midden in het gesprek binnen vallen. "Laat Minato maar niet horen dat je zo over hem denkt." "Hoe lang sta jij al te luisteren en wat heb je gehoord?" Hij lachte echt heel aantrekkelijk wanneer hij dat doet. Wacht wat denk ik in hemelsnaam?! Hij is mijn bijna stiefbroer doe niet zo raar. Ik kan het proberen te ontkennen maar volgens mij begin ik verliefd op hem te worden een regelrechte ramp dus zucht. 

Forget him! Nee dat wil ik niet. Doe het nou maar. Het zou beter zijn. Ja natuurlijk is dat beter. Maar ik kan het niet. 

Zucht dit was een eindeloze discussie in mijn hoofd.

Shusei grinnikte. ''Ik heb gehoord wat je van de jongens vind alleen ik heb mijn naam nog niet gehoord.'' ''Dat gaat je ook helemaal niks aan je mag ook helemaal niet horen wat ik van je vind en van de andere hoorde je ook niet te weten.'' ''Weet ik maar ik zeg heus niks hoor.'' Tama keek ons geamuseerd aan. plotseling hoorde we een kreet: Shusei is hier! Shusei keek verschrikt op. ''Dames ik ga er weer vandoor ben ontdekt geloof ik.'' Ik grinnikte. ''Tot straks Shusei.'' ''Ja doei.'' En hij liep snel. Ik keek hem na hij is echt heel knap. Tama zat te lachen. ''Zie hoe je naar hem kijkt en jij zegt dat je Shusei niet leuk vind. Wie hou je voor de gek?'' Oh my het was te zien hopelijk heeft Shusei niks gezien dat zou alles heel akward maken. ''Nee ik vind hem gewoon aardig niet leuk.'' ''Oké wat jij wilt maar ik zou het wel leuk vinden mijn beste vriendin met Shusei.'' ''Dream on girl trouwens we moeten maar weer is naar ons werk.'' Tama zuchtte. ''Ja je hebt gelijk, nou veel plezier nog met je prins op het witte paard. Ze knipoogde nog en daarna liep ze weg. Ze had nog gelijk ook dat was het ergste ik kende hem nog helemaal niet zo lang en nu was ik al verliefd op hem zucht. Uiteindelijk was het tijd om naar huis te gaan Shusei stond op me te wachten Minato kwam ook gelijk aanlopen dus gingen we met z'n 3e naar de metro. Bij onze halte zeiden we Minato gedag en liepen Shusei en ik naar huis toe.