Our story

Epiloog

Dit is het allerlaatste deel van mijn boek. 

Het liedje hierboven is Losing U van Klingande. 

Hope you enjoy it!

*8 jaar later*

Ik zat samen met Shusei tegen een boom in het park aan. Onze kinderen speelde voor ons met elkaar. Het was echt een schattig gezicht onze lieve tweeling. Ja het bleek dus dat ik een tweeling kreeg een meisje en jongen. We hebben ze Rose en Robin genoemd, Robin is de oudste en hij speelt nou al de overbezorgde oudere broer net als Kaoru bij mij deed. Nu ik het over Kaoru heb die stiekemerd had dus al een poosje een relatie met Lizette en ze was blijkbaar al zwanger ook. Drake is twee maanden ouder dan de tweeling wat heel leuk is omdat ze nu met elkaar kunnen spelen. Dan hebben we nog Minato en Tamara. Ja het is me gelukt die twee zijn gelukkig getrouwd en hebben nu een kindje van vijf jaar een meisje Amber. We kunnen Yuzuki en Talia natuurlijk ook niet vergeten ook zij zijn getrouwd op dezelfde dag als Minato en Tamara jep een dubbele bruiloft. Yuzu en Talia hebben ook een kindje van vijf jaar een jongen Erik. Al onze kinderen kunnen goed met elkaar overweg en zijn ongeveer van dezelfde leeftijd dus dat is erg leuk omdat ze dan allemaal met elkaar kunnen spelen. Maar goed terug naar het nu. Shusei streelde mijn been en keek me glimlachend aan. ''Wat is er?'' ''Niks mag ik niet kijken naar mijn vrouw?'' Ik glimlachte en leunde tegen zijn schouder. ''Natuurlijk wel alleen kijken dan.'' Hij draaide zich iets en plante zijn lippen op de mijne. Na al deze jaren kan ik nog steeds helemaal verloren raken in zijn zoenen. Ons moment duurde niet lang want we werden verstoord door drie kinderen die bah riepen. Shusei liet me los en keek richting de kinderen. ''Hoelang is Drake hier al?'' Bij het horen van zijn naam rende Drake op ons af. Shusei nam hem in zijn armen samen met Robin. Rose stond er een beetje zielig bij te kijken en daarom opende ik mijn armen voor haar. Rose rende in mijn armen en hielt me stevig vast. ''Mama wanneer komt Amber?'' Ik keek over Rose hoofd heen en zag dat alle andere er aankwamen. ''Niet lang meer lieverd kijk daar komen ze al.'' Niet lang nadat ik dat gezegd had sprong Rose uit mijn armen en rende op Kaoru af. Zo schattig ze vind Kaoru heel leuk en hij heeft het al moeilijk genoeg met Drake. Rose plakte zich vast aan zijn been en ik zag hem bukken om haar op te pakken. Ondertussen hoorde ik haar kreetjes van plezier slaan. Inmiddels waren alle kinderen weer aan het spelen terwijl alle ouders ze van een afstand in de gaten hielden. Lizette was opvallend stil en ik zorgde ervoor dat ik wat dichterbij haar kwam te staan zodat ik met haar kon praten. ''Hey is er iets je bent zo stil?'' Ze schrok op uit haar gedachten en zette en glimlach op. ''Sorry ik denk dat ik een beetje moe ben. Ik heb vast teveel gewerkt.'' Tamara en Talia waren er ook bij komen staan en ze keken Lizette nu ook bezorgd aan vooral Tamara. ''Lizette je kan het gewoon vertellen als er iets is.'' Ze zuchtte en legde haar hand op haar buik. Mijn ogen werden groot, ze bedoelde toch niet?! ''Meiden ik ben zwanger.'' Voordat iemand van ons iets kon zeggen legde Kaoru een arm om haar middel. ''Ik dacht dat we zouden wachten om het te vertellen?'' Lizette glimlachte en keek mijn richting op. ''Die zus van jou is veel te scherp ze had gelijk door dat er iets was.'' Kaoru keek mij glimlachend aan. ''Nou zo scherp is ze nou ook weer niet ik weet nog heel goed hoe verbaasd ze was dat ze een tweeling kreeg.'' Ik voelde de vertrouwde armen van Shusei om mij heen en hij antwoordde in mijn plaats. ''Niemand had dat kunnen denken trouwens waar blijven Alex en Cecile?'' Precies op dat moment hoorde we opgewonden kreetjes opa en oma roepen. Ik wrong me uit Shusei's armen en liep naar mijn ouders toe om ze allebei een knuffel te geven. Na het geknuffel tilde Cecile Rose op die aan haar mouw stond te trekken. ''Hallo kleine meid.'' Rose keek haar verontwaardig aan en stak acht vingertjes in de lucht. ''Ik ben al acht oma! Ik ben niet klein meer.'' Ik begon te lachen en nu richtte Rose haar verontwaardigde blik op mij. ''Mama! Ik ben niet klein meer!'' Ik schudde glimlachend mijn hoofd. ''Nee je bent al een hele grote meid.'' Nu keek ze Cecile triomfantelijk aan. ''Zie je wel oma mama zegt ook dat ik al groot ben!'' Ik zag dat Cecile moeite had haar lach in te houden en ze zette Rose weer neer. ''Ga maar met de andere spelen Rose.'' Rose huppelde vrolijk richting Amber. Cecile keek mij aan terwijl ik Rose met een vertederende blik na staarde. ''Ze is echt een leuk kind net als Robin, ze zijn allebei zo lief.'' ''Ja dat vind ik nou ook ze zijn helemaal niet vervelend en doen precies wat we van ze vragen, ook op school doen ze het goed. Ik was eerst een beetje bang dat het niet goed zou gaan omdat ze broer en zus zijn en in dezelfde klas kwamen maar ze vonden het allebei juist leuk.'' Kaoru was inmiddels bij ons komen staan en keek richting Drake die met Amber aan het spelen was. ''Hij is nu al een ladies man.'' Daarop schoten Cecile en ik in de lach. ''Tja hij heeft ook nu al het uiterlijk van een hartenbreker, ik bedoel hij heeft zwart haar en knal groene ogen.'' Kaoru schudde langzaam zijn hoofd. ''Ik hoop het toch echt niet vooral niet voor zijn nieuwe zusje.'' Cecile staarde Kaoru verbaasd aan. ''Nieuwe zusje? Kaoru krijg je nog een kindje? En nu een meisje?'' Kaoru begon te blozen en draaide zich richting Lizette. ''Ja Lizette is zwanger en ja het word een meisje.'' Ik schoot in de lach bij het zien van mijn broer. ''Hahaha Kaoru, ik zie dat je niet zo comfortable voelt dat je een meisje krijgt?'' Kaoru zuchtte en draaide zich weer naar ons. ''Hoe kan ik nou voorkomen dat de jongens mijn kleine meisje geen pijn doen?'' Nu schoot ik weer in de lach, tja wat wil je het kind is nog niet eens geboren. ''Kaoru ze is nog niet eens geboren en je denk nu al na hoe je haar gaat beschermen?'' We hadden niet door dat Drake en Robin bij ons waren komen staan tot we Drake's stem hoorde. ''Papa krijg ik een nieuw zusje?'' Kaoru keek naar beneden en pakte zijn zoon op. ''Ja heb je gezien dat mama's buik een beetje dikker is? In mama's buik zit jou nieuwe zusje.'' Drake keek richting Lizette en daarna met een trotse blik naar Kaoru. ''Dan ben ik haar grote broer! Goed gedaan papa!'' Kaoru begon te blozen en liet Drake weer op zijn eigen voeten staan. Ik haalde mijn hand door Kaoru's haar en zond hem een knipoog. ''Ja goedgedaan hoor papa.'' Kaoru duwde me weg en zijn kleur verdiepte zich. ''Shut up jij.'' Cecile die nog steeds bij ons stond begon te lachen. ''Jij kan goed vertellen hoe het is om een jonger zusje te hebben net als Robin hier. Robin was enthousiast aan het vertellen hoe het was een jonger zusje te hebben aan Drake. Ze zijn zo schattig! ''Hey Robin weet je wat dat voor jou betekend?'' Robin schudde zijn hoofd en keek me afwachtend aan. Ik begon geduldig uit te leggen. ''Kaoru is je oom, Lizette je tante, Drake je neef en wat zal de nieuwe baby dan zijn?'' Robin dacht even na maar hij leek het niet te weten. Rose was inmiddels naast hem komen staan en had blijkbaar mijn vraag gehoord. ''Ons nichtje Robin, want Drake is mijn neef en ik ben zijn nichtje.'' Robin keek Rose een beetje beledigd aan. ''Dat wist ik ook heus wel hoor.'' Rose duwde hem in zijn zij. ''Nietes.'' Robin duwde haar terug. ''Welles.'' Het duurde niet lang voor ze stoeiend en lachend over de grond rolde. Ze waren alweer vergeten waar ze het over hadden. Shusei plante een kus op mijn hoofd en ik hoorde leedvermaak in zijn stem. ''Ah jammer van haar witte jurkje.'' Snel keek ik weer terug naar Rose en zuchtte. ''Jaja dat vind jij wel leuk dat ik straks kan gaan proberen die vlekken uit haar jurk te wassen.'' Shusei haalde zijn schouders op. ''Ik zei nog tegen je dat je haar niks wat niet vies mag worden aan moest trekken, jij wilde niet luisteren.'' Het vervelde is dat hij nog gelijk had ook. Ik dacht dat ze zich wel een beetje zou gedragen maar ik had het kunnen weten. Altijd als ze met Robin en Drake speelt word ze vies, nou ja niks aan te doen. Inmiddels was ik terug gelopen naar Yuzu, Talia, Minato en Tama. Mijn blik viel op Tama en haar buik leek dikker dan normaal. Omg ga me nou niet vertellen dat hun ook nog een kindje verwachten? Ik porde Minato in zijn zij en hij keek me aan. ''Zeg wat heb jij met mijn beste vriendin gedaan? Zie ik het goed of verwachten jullie ook een nieuw lid van het gezin?'' Minato begon te glimlachen en trok Tama tegen zich aan. ''Misschien moeten wij het dan ook maar vertellen?'' Tama stond stralend naast hem. ''Ja dat lijkt me ook.'' Tama riep Amber bij zich en fluisterde iets in haar oor. Amber's gezichtje lichtte op en ze draaide zich naar iedereen toe. ''Ik krijg een nieuw zusje!'' Nu iedereen met Tama en Minato bezig was sloop ik richting Yuzu en Talia. ''Zeg is het ook niet wat voor jullie nog een kindje?'' Yuzu schudde lachend zijn hoofd. ''Nee Sasja, toen we Erik kregen was de media ook in onze nek we houden het zo. Erik is eindelijk aan de media gewend die zo al om ons heen is, als hij dan weer een nieuwe vlaag over zich heen krijgt. Nee dat leek ons niet zo goed voor hem.'' Yuzu was net uitgesproken toen we hoorde: we hebben ze gevonden! Yuzu zuchtte en riep Erik bij zich. ''Sasja we kunnen beter alle kinderen verzamelen anders raken we er straks nog een kwijt. Ik zag wat hij bedoelde een aantal camera mensen kwamen onze kant op. Snel riep ik de andere kinderen bij me. Niet veel later werden er honderden vragen gesteld aan ons en honderden foto's gemaakt. Kaoru had het ook zwaar, hij heeft het bedrijf Zola van zijn vader over genomen en daarom was hij ook in een klap beroemd. Lizette is zwanger en je kan het wel een beetje zien dus ja de media zit ook achter hen aan. Ineens had ik door dat Rose niet meer bij me stond. Paniekerig keek ik om me heen en ook Robin zag ik niet meer. Oh nee waar is Shusei? Shusei stond een eindje verderop met Drake aan zijn hand. Snel rende ik op hem af. ''Shusei! Ik zie Rose en Robin nergens.'' Shusei's gezicht stond gelijk bezorgd. ''Ze waren toch bij jou dacht ik?'' Ik knikte en keek ondertussen om me heen. ''Het ene moment stond Rose nog naast me en zo was ze weg, en Robin zal wel met haar mee zijn. Maar ze gaan nooit weg zonder het tegen ons te zeggen!'' Shusei gaf Drake aan Minato en hielp mij met zoeken naar de tweeling. Bij de poort van het park zag ik ineens twee bekende kleine kinderen. ''Shusei, daar bij het einde van het park!'' Shusei pakte mijn hand en we begonnen zo snel we konden richting de tweeling te rennen. ''Rose, Robin!'' Pas nu zag ik dat er een man voor hen stond, ik vertrouwde hem voor geen kant. De man wilde Rose oppakken maar Shusei was sneller en voordat de man Rose echt op kon pakken had Shusei hem een rake klap verkocht tegen zijn kaak. ''Durf mijn dochter is aan te raken.'' Shusei klonk heel dreigend en de man zette een stap terug. Ik had inmiddels Rose en Robin bij hun handjes genomen en ze een stukje van de man weggehaald. De man wilde Shusei slaan maar hij had zijn arm gepakt voordat hij überhaupt had kunnen slaan. ''Wat wilde jij met mijn kinderen?'' De man zette nog een paar stappen achteruit maar voor hij heel ver weg had kunnen komen stopte Shusei hem. ''Ik wil graag een antwoord.'' De man leek ineens heel nerveus. ''I-ik ehh...'' Shusei stond hem ongeduldig aan te kijken, hij leek klaar om nog een klap uit te delen. ''Komt er nog wat van of niet?'' De man rukte zich los en rende weg. Ik knielde neer op dezelfde hoogte als Rose en Robin. ''Jullie mogen nooit zomaar met een vreemd iemand mee gaan begrijpen jullie dat? Het is heel gevaarlijk om zomaar met iemand mee te gaan die jullie niet kennen. Zelf als diegene zegt familie te zijn of ons te kennen mag je niet mee gaan zonder het eerst aan mij of je vader te vragen oké?'' Rose en Robin knikte allebei met tranen in hun ogen. Shusei kwam weer bij ons staan en knielde ook neer op hun hoogte. ''Dit keer is het goed afgelopen maar het had heel slecht af kunnen lopen zorg ervoor dat jullie bij ons in de buurt blijven voortaan oké?'' Weer knikte ze allebei en Rose zette voorzichtig een stapje naar Shusei toe. ''B-ben je nu boos papa?'' Shusei schudde glimlachend zijn hoofd en pakte Rose op. ''Natuurlijk niet prinses, alleen als je dit nog een keer doet dan word ik wel boos.'' Robin pakte de onderkant van Shusei's blouse beet en Shusei keek omlaag naar zijn zoon. ''Maar papa je leek zo boos net.'' Ik pakte Robin op en tikte zijn neus aan. ''Papa was boos op die man die jullie probeerde mee te nemen, hij was niet boos op jullie.'' Ze leken het te geloven en knuffelde ons. Nadat ze weer een beetje bijgekomen waren van de schrik namen we ze weer mee naar de andere. De media was inmiddels ook weer weg dus het was weer rustig. Eenmaal bij de groep leek het alsof er iets aan de hand was ze stonden om iemand heen. Met Robin op mijn arm baande ik me een weg naar voren. Tot mijn verbazing stond Chiaki daar met een vrouw en een klein meisje van ongeveer vijf jaar. ''Chiaki?!'' Hij keek mijn richting op en keek verbaasd naar Robin die op mijn arm zat. ''Sasja? Ik dacht dat je zei dat jou kind een meisje was?'' Robin begon te giechelen en wees naar Rose die op Shusei's arm zat. ''Dat is een meisje, mijn zusje.'' Chiaki leek er niet veel van te begrijpen en Rose en Robin hielpen niet echt mee. ''Chiaki, ze zijn een tweeling Robin hier is de oudste en Shusei heeft Rose zijn tweeling zusje.'' Chiaki leek het eindelijk te snappen en legde nu een arm over de schouders van de vrouw. ''Dit is mijn vrouw Belle en dit is mijn vijf jaar oude dochter Juliet.'' Ik schudde de hand van de vrouw en stelde me voor. ''Sasja Hayakawa, ik heb met Chiaki samen gewerkt.'' Belle knikte en glimlachte. ''Ik heb al veel over jullie allemaal gehoord van Chiaki.'' Ze had een beetje een accent en haar stem klonk heel mooi. ''Em sorry dat ik dit vraag maar kom jij uit Frankrijk?'' Belle keek me verbaasd aan maar glimlachte gauw weer. ''Ja dat klopt valt het zo op?'' Ik schudde mijn hoofd. ''Nee valt wel mee maar het viel me op dat je een beetje een accent hebt en je stem klinkt erg mooi.'' Ze vatte het gelukkig goed op en niet lang daarna waren we in een druk gesprek verwikkeld over van alles en nog wat samen met de andere meiden. Het duurde niet erg lang of ik voelde iemand me naar achter trekken toen ik me omdraaide zag ik dat het Shusei was. Hij nam me mee naar een rustig plekje waar ik tegen hem aanleunde en we samen naar de kinderen keken die met elkaar aan het spelen waren. ''Alles is goed gekomen, iedereen is gelukkig ik voel me zo blij.'' Shusei draaide zijn hoofd iets en kuste mijn hoofd. ''Ik ook, en nu Chiaki er weer is zijn we weer compleet.'' Ik glimlachte naar hem en plaatste een zacht kus op zijn wang. ''Sas... wacht maar tot we thuis zijn.'' Ik bracht mijn lippen naar zijn oor en begon te fluisteren. ''Ik kan niet wachten.'' 

*The end*