" လွန်းရေ ကျောင်းသွားမယ်လို့ "
" အင်းးးး "
သံရှည်ဆွဲကာ တစ်ဖက်လှည့်သွားသည့် လွန်းကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချမိသည် ။
" နှိုင်းရေ သူ့ကို ထားခဲ့တော့လို့ ၊ အသင်းရှိသေးတယ်နော် ။ သွားမယ် လာ "
လွယ်အိတ်ကို လာဆွဲကာ ခေါ်သော ဝတီ့နောက်သို့ ပါသွားရပေမယ့် စိတ်က မဖြောင့် ။
" ခဏလေး "
အောက်ထပ်ကို ရောက်ပြီးမှ လွယ်အိတ်နှင့် ထမင်းချိုင့်ကို ဝတီလက်ထဲ ထည့်ခဲ့ပြီး လှေကားကို ပြေးတက်ရတော့သည် ။
" လွန်းငယ် အစ်မ ကျောင်းသွားတော့မယ်နော် ၊ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်ကျ အခန်းထဲ လာမယ်နော် ။ အကြာကြီး မအိပ်နဲ့တော့ "
" အင်းးးး "
ထို့နောက် အခန်းတံခါးကို အသံမမြည်အောင် ပိတ်ခဲ့ပြီး အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းလာခဲ့တော့သည် ။
" ဟဲ့ နှိုင်း ၊ ဘယ်လဲ "
နေ့လည် ကျောင်းခေါင်းလောင်းသံ ကြားသည်နှင့် ဆရာမ ထွက်သည်ကို စောင့်ပြီး ချက်ချင်း ထလိုက်သော နှိုင်းကြောင့် ဘေးမှ သူငယ်ချင်းက လှမ်းဆွဲသည် ။
" ငါ ခြောက်တန်းဆောင် ... "
" နှိုင်းမခ ! "
သွားပြီ ။
" လွန်း ... လွန်းငယ် "
ဆူပုတ်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာသောကလေးမကြောင့် တစ်ခန်းလုံးက နှိုင်းမခ၏ ပြဿနာကို နားလည်သွားကြဟန်ပင် ။
" ဘာလို့ မစောင့်တာလဲ ၊ ခဏလေးစောင့်ဖို့က အစ်မအတွက် အဲသလောက်ခဲယဉ်းနေလားဟုတ်လား ။ တစ်ယောက်တည်း စက်ဘီးနင်းလာရတာ ဘယ်လောက် ပင်ပန်းလဲ သိလား ၊ ဘာလဲ အစ်မစက်ဘီးနောက်က တင်မနင်းချင်တော့တာလား ။ ရတယ် အဲဒါဆို နောက် ဘယ်တော့မှ လာမခေါ်နဲ့ အစ်မနောက်ကို ဘယ်တော့မှ မလိုက်ဘူး ! "
" မဟုတ် ... မဟုတ်ဘူးလေ လွန်းငယ်ရဲ့ ... အစ်မက ... "
" နှိုင်း ငါတို့မုန့်ဈေးတန်း "
အားကိုးရာ ရှာပေမယ့် လွန်းဟေမာန်ငယ်အကြောင်းသိနေသော သူငယ်ချင်းများက သူတို့ပါ အရစ်ခံရမှာစိုး၍ ရှောင်ထွက်သွားတော့သည် ။ ယောင်္ကျားလေးအတန်းဖက်တွင် ထိုင်နေသော နေသူရာက နှိုင်းနှင့်လွန်းကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည် ။ နှိုင်း၏ အကူအညီတောင်းသော အကြည့်ကို မြင်တော့ ခေါင်းခါပြကာ သူ့ထမင်းချိုင့်ကို ထဖွင့်သည် ။
YOU ARE READING
Once Upon On Us
Romanceတိမ်ဆိုင်တစ်ခုကို ချစ်မိသည် ။ ဖမ်းဆုပ်ဖို့တော့ မဖြစ်နိုင် ။ တိမ္ဆိုင္တစ္ခုကို ခ်စ္မိသည္ ။ ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ ။ { Cover photo from Pinterest }