ÖLÜM OYUNLARI

Defol!

"Senden nefret ediyorum!"

"Ne?"

"Sen kızımın bebekliğini çaldın benden. 5 yıl boyunca sakladın onu benden."

"Asaf buna mecburdum."

"Çık git bu evden ve bir daha geri dönme . Biz senin yüzünden üzüntüden geberirken sen o adamla hayatını yaşıyormuşsun."

"Asaf bunu istemezdim. Ama mecburdum. Eğer bunları yapmasaydım o küçücük masum çocuğu öldüreceklerdi."

"Umarım vücudundaki zehir seni öldürür Lilith. Umarım yarın sabah gözünü açamazsın emin ol hiç ağlamayacağız."

"Asaf saçmalama."

"DEFOL LİLİTH. PİSLİĞİN TEKİSİN. BİZ SENİN YÜZÜNDEN DELİRDİK. SEN İSE KAN BAĞIN BİLE OLMAYAN SANA DELİLER GİBİ AŞIK OLAN O ADAMLA HAYATINI YAŞADIN."yutkundum.

"Umarım yarın sabah uyanamam ve benden kurtulmuş olursunuz." koşarak dışarıya çıktım. Çantamı ve montumu bile almadan koşarak arabama bindim. Arabada unuttuğum telefonum ötmeye başladı. Telefonu elime aldım.

Babam arıyordu. Telefonu açtım."Lilith kızım neredesin?"

"Bilmiyorum baba."

"Lilith gine mi? Uğraştırma bizi çabuk eve gel."

"Gelemem baba."

"Lilith, gine intihar numaranı yapacaksan emin ol bu sefer ağlamayız. Victoria seni göremeyince kriz geçirdi. Asaf sakinleştirdi gel çocuğuna bak."

"Gelemem baba. Asaf benden nefret edecek kadar sevdiği için Victoria'ya benim yokluğumu hisettirmez." telefonu kapattım.

Önümde bir araba bana doğru geliyordu. Çok hızlıydı. Kollarımla yüzümü kapattığımda araba bana çarptı.

🏥🚑🚑

"Hocam ateşi düştü. Ama sayıklıyor. Ailesini aradık ama..."

"Ama ne kızım söylesene direkt."

"Liltih'e söyleyin boktan planlarıyla uğraşmayız dediler."

"Bu kadın bu hâlde tek başına kalamaz ne yap ne et getir onları buraya."

"Ah." kolum çok acıyordu.

"Uyanıyor."

Bir hastane odasındaydım. Bir kadın ve erkek başımda duruyordu. Boynumda boyunluk vardı. Dizim ve kolum sargılıydı. Duvardaki saate baktığımda saatin 14 olduğunu gördüm.

Köksal'ın ağzından

"Abi ben iyi değilim hastaneye gidiceğim, gelecek misin? " Ozan abim saate baktı. Saat gecenin 3üydü.

"Neyin var Köksal."

"Nefes alamıyorum, midem feci bulanıyor, başım çok dönüyor. İlaçlarımda bitmiş."

"Montunu al çıkalım." montumu giydim. Cüzdanımı ve telefonumuda alıp, dışarıya çıktım. Herhangi bir arabaya bindim. Başım feci dönüyordu.

Hastanenin önüne geldiğimizd içeriye girdik. Sıra aldık. Önümüzde çok kişi olduğu için bizde hastanenin içinde dolaşıyorduk.

Yangın merdivenine geldiğimizde bir ses duyduk. Bir kadın sızlanarak koşuyordu.

LİLİTH'İN AĞZINDAN

Yangın merdivenlerinde koşuyordum. Dizimdeki dikiş çok acıyordu. Merdivendne indiğimda karşımda Ozan abim ve Köksal'ı gördüm.