BestFriend Tragedy [Completed]

Chapter 37

Ang hirap maghabol sa lessons ngayon >/////___<

Isa pang pressure ang GTKM. I miss one topic =_____=. I don’t want ata ang topic nun. Kaasar!!!!

“o mag break ka muna yhum,” sabay abot ng cupcake sa mukha ko. =_____=

Naappreciate ko na alam n’ya na ang favorite cupcake, pero ang way ng pag-abot n’ya sa’kin hindi >/////<

“salamat yhum,” sabi ko habang binababa ang binibigay n’ya, “kanina ka pa ba dito?”

“nope, kararating ko lang,” tapos kumagat s’ya sa burger n’ya, “pero ang minamasdan ka, kaninang-kanina pa.”

Ano raw? Ano raw? Minamasdan n’ya ako? *ngiti sa kawalan*

“yhum, ano yun?,” sabi ko sa kanya na nakangisi, s’yempre paMaria Clara effect muna ako, hahahaha.

“sabi ko ngayon pa lang namimiss na kita.”

Pagkasabi n’ya n’yan,bigla s’yang tumungo at nanahimik. Problema ni yhum ko?

Tumayo at saka tumabi sa kanya sa may bench. Nasa campus lawn kasi ako, at s’ya naman galing ata sa P.E class nila, pawisang-pawisan e. Nakajersey pa pati s’ya.

“yhum,” sabay sandal sa balikat n’ya, “thank you,” tumingala ako sa kanya at saka sinabi yan.

“thank you sa’n?”, sabay akbay sa’kin, hehehehehehe. Ang totoo n’yan hindi na ko nagblublush, parang nakasanayan ko na rin ang mga ganyang bagay, pero ang puso ko….

Gustong tumalon sa saya ^______^V

“sa pag-aalaga nung may sakit ako, sa pagdamay, sa pagpunta ng hospital, at saka sa pagsama mamaya sa hospital, hahahahaha,” sabi ko habang nakatingin sa kanya. Ang ganda ng mga mata n’ya talaga. *U*

“wala yun, bestfriends nga di ba?,” sabay gulo sa buhok ko.

Ngumiti na lang ako at saka tumawa. Hay sana, wala ng katapusan to, para akong nasa heaven, hahahaha. Hay! Gusto ko talagang magtatalon dito, as in!!!!!!!!!!!!!! ^________^V kinikilig talaga ako. Ang saya-saya!!!! Inlove na nga talaga ata ako!!!!

“yhum,” s’ya naman ang tumawag sa pangalan ko.