BestFriend Tragedy [Completed]

Chapter 73

“Yiiipppeeeee!!!! Ang saya neto!!!!,” parang batang sigaw ng sigaw si Yhum sa tabi ko. Oo, kami ang magkasama ngayon. Nakikipaghang-out muna somewhere si Bhie kaya kay Yhum muna ako sumasama, si Matt naman may pinapagawa pa si Ate Ann kaya eto kami ang magkasama ngayon.

“Yuuuuuhhoooooooo!!!,” talaga bang nilagnat s’ya kagabi? Grabe ang hyper n’ya, nakailang cream-O na naman kaya ang isang to =___=.

Mamaya lang kasi, magsta-start ang amazing race. Parang obstacle course na may mga station pa. Hindi pa nga tapos e, kasi ang last station ay inaayos pa nila Matt. Improvised zipline ba yun? Parang zipline ang kinakabit nila pero instead na nakadapa, nakatayo at nakasakay sa skateboard, anong gimik naman kaya yun? =__= Mamaya pa ang game, pero ang mga tao dito, parang si Yhum sa sobrang ka-hyperan. Excited much?

“Yhum? Sasali tayo d’yan ha? *O*”, sabay tingin sa’kin ni Yhum.

“Ha? Seryoso ka? Kung hikain ka naman ha?”, sabi ko agad sa kanya na parang pinapagalitan kong bata, “kagagaling mo nga lang sa’kin kagabi e, magpapakapagod ka naman?”

“e ano naman ngayon? Si Yhats naman ang mag-aalaga sa’kin e *pouts*,” tama ba tong naririnig ko? Okey lang na magkasakit ka kasi si Matt ang mag-aalaga sa’yo? Nababaliw ka na ba?

“hindi ka sasali, kahit pa si Matt ang mag-aalaga sa’yo,” sabi ko sa kanya, “hindi ka sasali.”

“*pouts* Anyare dun? Ah, basta sasali ako, pwede naman na hindi na ikaw ang ka-buddy ko e,” pagmamatigas n’ya pa.

“gusto mo talaga?”, tanong ko sa kanya. Nakita ko kung pa’no naging makintab ang mata n’ya sa sobrang excite =___=.

“ako na ang sasama sa’yo, kaysa kung kanino ka pa makipagbuddy,” napilit ako ng bestfriend ko. Hay naku! Kung hindi lang kita bestfriend.

“weh? Totoo ba yan? *O*,” hala ayaw pang maniwala.

“oo nga e,” sabi ko na lang.

“^_________^”, yan na lang ang sinagot, “kamusta na nga pala si Heaven? Okey na ba s’ya?”, tanong n’ya sa’kin.

Oo nga pala, hindi nga rin pala ang first day ni Bhie dito, medyo nahihilo at nasusuka s’ya nung first day n’ya dito.

“ayos naman na s’ya na,” sabi ko, “napagod lang siguro yun kaya nagkaganun,” sabi ko habang nilalaro ang bola ng beach volleyball.

“hmmmm, alam mo na hindi n’ya alam kung buntis s’ya or what?”, sabay tingin n’ya sa’kin, “naikwento n’ya ba yun sa’yo?”

“wala s’yang kwinekwento sa’kin at saka pa’nong mabubuntis?”, ano pang pinaggagawa ni Sherrie?

“hala ka! Akala ko naman alam mo kaya sinabi ko >3<. Lagot ako neto, nangakko pa naman akong hindi ko sasabihin to kahit kanino >3<,” naiinis n’yang sabi.

“sige tatanungin ko na lang s’ya,” sabi ko sabay baba ng bola.

“wait lang Yhum,” sabay kampit sa braso ko, “wag mo naman sabihin muna sa kanya, kasi magagalit yun sa’kin >3<, nangako kasi ako, ang daldal ko naman!”, naiinis n’yang sabi sa’kin. Pero hindi na naman n’ya mababawi ang nasabi na n’ya =___=. Basta ako tatanungin ko si Sherrie tungkol dito.

“hindi n’ya ba talaga naiikwento sa’yo *pouts*,” tanong n’ya ulit sa’kin.

“wala nga kasi, buti na lang at nasabi mo,” agad kong sabi, pero teka, sa’n ko naman kaya hahanapin si Sherrie ngayon?