BestFriend Tragedy [Completed]

Chapter 29

Nasa’n naman kaya si ate Freya dito? Ang dami kasing naglulunch sa may canteen e =_____=

Pagkatapos ang ilang minutong paghahanap, nakita ko na rin s’ya. ^_______^

“ate Freya,” tawag ko sa pangalan n’ya.

“Chin,” sabi n’ya sabay yakap sa’kin. Umiiyak si ate? Bakit s’ya umiiyak?

“ate, anong nagyari?,” tanong ko habang hinahaplos ang likod n’ya. Lalong humigpit ang yakap n’ya sa’kin. May nangyari kaya?

Umupo muna kami at pinainom ko s’ya ng tubig para makapagsalita. Halatang- halata sa kanya hitsura ngayon na kagabi pa s’ya umiiyak. Ngayon ko pa lang s’ya nakita na ganito. Ano bang nangyari? Bakit s’ya umiiyak?

“anong nangyari ate?,” tanong ko habang hinahawakan ang kamay n’ya, “ate magkwento ka makikinig ako.”

“si Charles kasi, *huk*,” pagsisimula n’ya, “nakipagbreak na sa’kin,” sabi sabay iyak na naman.

Si Charles Rayos ang boyfriend ni ate for around four years. Mabait s’ya at saka thoughtful. Palagi nga silang magkasama ni ate e, kaya minsan out of place ako sa dalawang yan =_____=. Never kong nalaman sa iba  na nangangaliwa si kuya Charles. Mahal na mahal kaya n’yan si ate Freya ko ^______________^. Takot na lang n’yan sa’kin hehehehe. Wala namang naiikwento si ate Hillary sa’kin na problema nilang dalawa? Bakit kaya bigla na lang ganito? :((

“he doesn’t love me anymore,” hagulhol ni ate, niyakap ko ulit s’ya para patahanin. Ngayon lang talaga ako nakaencounter ng heartbreak, “for four years, nagawa n’ya kong ipagpalit sa iba…*huk*,” sabi ni ate.

“shhhhh, ate, he doesn’t deserve you,” sabi ko naman sa kanya, ramdam na ramdam ko ang sakit na nararamdaman ni ate ngayon. Kung pwede lang kuhanin ang iba para mabawasan ang sakit na nararamdaman n’ya.

“alam mo pa kung ano ang masakit Chin,” sabi n’ya habang humihiwalay ng yakap sa’kin, “he got someone pregnant!,” pagwawala ni ate, “kasi tinanggihan ko s’ya kaya sa iba s’ya ng hanap, ang sakit-sakit Chin, sobrang sakit,” sabi n’ya habang humahawak sa dibdib n’ya.

Niyakap ko ulit s’ya. Hindi ko alam kung pa’no ko s’ya i-cocomfort. In what way I could help to ease the pain. Naiiyak na rin ako kasi alam ko sobrang sakit ng nararamdaman n’ya. Pero wala man lang ako magawa kung hindi ang yakapin na lang… hindi ako makapagsalita ng nalaman ko na nakabuntis si kuya Charles. Hindi ako makapaniwala. How on earth he can do that?

“we’ll be engaged when he tell me that thing,” sabi n’ya habang ngumingiti…., “when I asked who’s that girl, you know what his anwer  is?,” tama na ate, alam kong nasasaktan ka lang habang binabanggit mo yan…

“STEPHANIE ROSALES, my fucking bestfriend,” sigaw ni ate sa canteen.

Lahat ng tao nagtinginan sa’min. Maya-maya pa’y ayan na ang bulungan.  Niyakap ko na lang ng mahigpit si ate. Isang napakahigpit na yakap. Ito lang ang magagawa ko sa ngayon ang yakapin ko s’ya :((

Hindi ko alam kung papa’no ko s’ya matutulong. Sa papa’nong paraan ko mababawasan ang sakit n’yang nararamdaman…

Nung medyo tumatahan na si ate, may lumapit sa’ming babae. Hindi ko s’ya kilala e, hindi n’ya suot ang uniform ng school namin.

“so katatapos lang pala ng drama dito?,” bati n’ya saming dalawa. Napatingin naman ako sa isang to, as if alam n’ya ang nangyayari sa’ming dalawa? =_____=

“Chin, let’s go,” sabay hatak ni ate sa braso ko, teka bakit?

“wag mo nga akong tatalikuran,” sabay sabunot naman ng babaeng yun sa ate ko habang patalikod s’ya.

“bitawan mo nga ang ate ko!!!!,” sigaw ko sa kanya, ang kapal naman n’yang sabunutan ang kapatid ko >/////<

“wag ka ngang mangealam dito,” sabay tulak sa’kin sa may table. Sino ba ang babaeng to, at bakit n’ya inaaway ang ate ko!!!!!

“Chin!,” narinig kong sigaw ni ate sa’kin, “wag mo ngang masaktan-saktan ang kapatid ko,” sabay sampal ni ate sa babaeng yun.

Buti nga sa’yo! :P

Niyakap ko agad si ate nun. May tumalsik na isang papel galing sa babaeng yun. Kahit hindi ko pa tanungin si ate, alam ko na kung anong meron. Ang lakas naman ng loob  ng bruhang to na awayin ang ate ko, e pinikot lang naman n’ya si kuya Charles namin TT^TT

“how dare you!,” sabi n’ya habang sasampalin si ate.

Pero parang may sumalo sa kamay ng Stephanie na yun. Si kuya Charles!!!!! ^___________^

“wag na wag mu ngang masampal-sampal si Hillary dahil wala ka sa lugar para gawin yun,” nag-aapoy sa galit si kuya Charles ng dumating s’ya para ipagtanggol si ate, ang knight on his shinning armor ng ate ko, hihihihi kinikilig ako ;3

“wala kang karapatang saktan ang mahal ko,” sabay pagbaba ng kamay ni kuya ng kamay ni Stephanie, yun yun e ang magic words *U* hay!!!!

“di ba ako ang mahal mo? Magkakababy na nga tayo e,” pagkasabi na pagkasabi n’ya nun, naramdaman kong humigpit ang kapit ni ate Freya sa’kin. Umiiyak na naman… nakatungo lang s’ya at nakikinig sa mga nangyayari…

“TSk, hindi k aba nahihiya sa mga sinasabi mo?,” pasigaw na sabi ni kuya Charles, “kung mamahalin kita, hindi dahil sa mahal kita talaga, yun ay dahil sa obligasyon ko sa batang yan. At wag ka ng umaasa na mamahalin kita, dahil papel lang ang mag-uugnay sa’tin. At kahit pa kasal na tayo, si HILLARY lang ang mamahalin ko!,”  umiiyak na si kuya Charles ng sinabi n’ya ang mga salitang yan… alam ko nasasaktan rin s’ya… doble ng nararamdamang sakit ni ate…

Ang sakit isipin na mahal na mahal n’yo ang isa’t isa, pero hindi na kayo pwede…. Kahit kailanman ay hindi na pwede….

Parang madudurog ang puso ko, sa mga narinig ko mula kay kuya Charles. Mahal na mahal n’ya talaga si ate Freya ko, pero dahil sa isang magkakamali…. Hindi na pwede maging sila ulit TT^TT.

Kasabay ng paghikbi ni kuya Charles ang paghagulhol ni ate Freya. Niyakap ko na lang s’ya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Magagalit pa ba ako? Nasasaktan rin ako  para sa kanilang dalawa. Ang sakit sobra….

__________________________________________________________________________________________________________