BestFriend Tragedy [Completed]

Chapter 54

MATT's POV:

Naiwan na naman ako dito sa may labas ng campus. =____= May klase pa ata ang isang yun, hahahahahahaha. Ang sarap talaga kasama ng isang yun. Parang nakalimutan kong fresh from the break-up ako ngayon. ^____________^.

Alam yun, alam ko namang mahilig yun sa siomai kasi nakita ko sa may GTKM board n'ya, hehehehehehe. Ang laki nga ng naitulong ng GTKM board na yun e. kahit kasi na ang kinakain n'yang siomai ay yung mga nasa restaurant, talagang nagustuhan n'ya ang siomai dito sa may tabi-tabi lang. Walang kyeme at arte. Yan si Chin ^____________^

Nabitin akong kausap yun a ^___________^.

*FLASHBACK*

"thanks sa siomai, sa uulitin ^______________^."

"at talagang may next time pa ha?," sabi ko habang nakangiti sa kanya.

Sa totoo lang, ngayon ko lang nalaman na malakas pa lang kumain ang isang to =____=. Well hindi naman ako naturn off, kagulat-gulat pa rin kasi hindi naman halata sa figure n'ya na malakas s'yang kumain.

"isa pa nga po!!!!," sigaw n'ya habang humihingi pa ng third round ng siomai kay manong magsio-siomai.

"aba, parang hindi ka titigil hangga't hindi nauubos ang tinda ko," puna ni Manong kay Chin.

"libre naman po kasi to, hehehehe," may pagbulong pang nalalaman e pakinig ko naman.

"sige manong bigyan n'yo pa po yan," yan na lang ang nasabi ko.

"hmmmm, Matt," tawag n'ya habang umaalis na kami sa stall ni Manong. Parang walang balak kasing tumigil ang isang to hangga't hindi yun nauubos e.

"hindi ka ba nahihrapan ngayong wala na kayo ni Marsha?"

"anong tanong yan?," nakakagulat. Hindi ko ineexpect na magtatanong ka ng ganyan.

"para kasing you're fine," sabay subo ng siomai, "hindi ba dapat umiiyak ka ngayon? I mean, dapat nasasaktan parang ganun."

"sa'n mo naman nakuha yan ha?," ang totoo n'yan, natatawa ako sa mga tanong n'ya, ang exotic e, hahahaha.

Natural, nasasaktan ako e, mahal ko yung tao. Pero kahit anong pagmamahal pa ang ibigay ko, kulang pa rin e. kaya nga naghanap s'ya ng iba. Kasi may kulang pa rinat yung kulang na yun na hindi ko kayang ibigay ay hinanap n'ya sa iba.

"ang sakit lang talagang isipin, pero ganyan talaga ang buhay," simpleng sagot ko.

"o edi wag mo na lang isipin, nasasaktan ka lang naman pala e," sabay inom ng palamig, "wag mo na lang isipin para hindi ka masaktan, hmmmmmmm, ang sarap talaga ng siomai!!!! *U*."

"hindi mo naman talaga dapat magpakamartyr sa pagmamahal. Oo tama na if you love someone, you should be very willing to face everything that will come on your way in order to have her. But if you did enough, and nothing changes, learn to give up. Why? It''s simply because yo should learn to love yourself either. How could others love you, if you can't love yourself? If having her will cause you much pain, let her go."

Ano raw? N-G-A-N-G-A

Nosebleeedddddd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"teka ha, akala ko ba wala kang alam?," tanong ko bigla sa kanya na parang napapangiti ako na ewan. Nagulat lang talaga at talagang sa isang babae pa nanggagaling ang mga ganyang pangaral?

"hmmmmm, dapat bang may dapat pa muna akong malaman bago ako magsalita? XDDD," e? XD rin? Hahahaha, nakakatuwa talaga kahit kailan ang bestfriend ng bestfriend ko XDDD

"oo nga e, wala akong alam sa ibang bagay, ang daya n'yo naman *pouts*. Bakit wala kayong sinasabi sa'kin?"

"kaya ayan na ang treat ko di ba? Siomai," sabay pat sa ulo n'ya, "kung Yhats na ang kaya ang tawag ko sa'yo?"