«ប៉ា?ការពិតបែបនេះមែនទេប៉ា?ប៉ាកុហកបោកប្រាស់ខ្ញុំ
មករហូតឫ?»សំណួរសួរចេញពីភាពអស់សង្ឃឹម ខកចិត្ត ឈឺចាប់ ហួសនឹងថ្លែង។ កាលនោះ គេរស់នៅសហរដ្ឋ-អាមេរិក ដោយស្ងប់ស្ងាត់ គ្មានសម្ពាធ គ្មានអ្នកណា
មករំខានជីវិត។ គេរស់នៅបែបនេះជារឿយៗរហូតបានជួប
ស្នេហាដំបូងក្នុងអាយុសាបក្រាស់ ជីវិតគេល្អប្រេីសេីរណាស់
ទោះបីថេយ៉ុង ចាកចេញទៅបាត់ដំណឹងភ្លាមៗក៏គេអាចរង់ចាំ
បាន ប៉ុន្តែ...
ប៉ុន្តែមនុស្សប្រុសចំណាស់ដែលមាននាមថាជាឪពុក ញុះញង់ មូលបង្កាច់ បង្កាច់បង្ខូច ប្រឌិតរឿងបោកប្រាស់ បង្វិល
ក្បាលរបស់គេទាល់តែធ្លាក់នៅក្នុងហ្គេមដែលគាត់បានរៀបចំ
ឲ្យក្នុងខ្លួនមានតែកំហឹង មានតែគំនុំសងសឹក រាល់ពេលនៅ
ជាមួយកូនមនុស្សដែលសម្លាប់ម្ដាយខ្លួន សួរថាអារម្មណ៍របស់
គេបែបណា?អ្នកណាខ្លះយល់អារម្មណ៍មួយនេះ?ហេីយថ្ងៃនេះបែរជាគ្រប់យ៉ាងផ្ទុយស្រឡះពីការពិតទាំងស្រុងអ៊ីចឹងឫ?
«ហ៊េីយ! ឆ្នាំនោះយេីងយល់មុខប៉ូលិសសាង ទេីបចេះតែបិទភ្នែកបិទត្រចៀកឲ្យចាកចេញពីកូរ៉េបាន មិននឹកស្មានថាមនុស្សដូចឯងមិនអាចកែប្រែសោះ!»ឃេីញលោកហារ៉ាតុ
គាំងគំនិត រកលេសកុហកកូនប្រុសលែងបាន ព្រោះភស្ដុតាង
សាក្សីនៅនឹងមុខស្រាប់ ទេីបប្រធានកាងចេញមុខបកស្រាយ
ការពិតបន្ថែមទៀតដេីម្បីឲ្យក្មេងៗសារក្រោយដឹងកាន់តែ
ច្បាស់។
«ព្រមចាញ់ទៅប៉ា ខ្ញុំហត់ណាស់»ពាក្យពេចន៍អង្វររួម
ជាមួយទឹកភ្នែកមួយតំណក់ដែលស្រក់ចុះ បង្ហាញថាក្នុងខ្លួន
ពិបាកប៉ុនណា។ គេហត់នឹងអារម្មណ៍មួយនេះណាស់ គេក៏ចង់
រស់នៅសាមញ្ញ ធម្មតា ដូចគេដូចឯងជាមួយមនុស្សដែលខ្លួន
ស្រឡាញ់ដែរ។
«យេីងមិនអាចចាញ់! យេីងត្រូវតែឈ្នះ! យេីងប្រឹងណាស់ទម្រាំបានប៉ុននេះ! យេីងធ្វេីនេះក៏ព្រោះតែឯងនិង
សាតាឈិ យេីងធ្វេីដេីម្បីកូន យេីងខុសណាស់ហ្ហេស?»
ជាឪពុក ចង់ឲ្យកូនបានល្អ មានបាន មានទាំងអំណាចនិង
កិត្តិយស មិនចង់ឲ្យកូនលំបាកលំបិនដូចខ្លួនកាលនៅកំលោះទេីបចេះតែប្រឹង! ប្រឹងពេករហូតដេីរខុសមួយជំហាន បក
ក្រោយលែងបាន! ។
