Aile kurgusu ama erkek versiyonu.
Ailem mi? bu saatten sonra bir aileye ihtiyacım yok.
"Mezarına çiçek ekmek istediğim birileri var."
•Kitabımda reklam yorumu istemiyorum! Yapanları siliyorum ve engelliyorum!
Başlangıç tarihi:3/09/2023
Bitiş tarihi:...
Bu kitaba başlamadan önce lütfen burayı okuyun. Bunu kaç kez söylemem gerektiğini bilmiyorum, ama bu kısım gerçekten önemli.
Kitap dil bilgisi açısından hatalar içerebilir ve noktalama işaretleri konusunda eksiklikler olabilir. Kitabı yazarken herhangi bir beklentim yoktu; sadece içimden geleni kağıda dökmek istedim. Eğer yazım yanlışları ve noktalama hataları gözünüze batacaksa, şimdiden okumamanızı tavsiye ederim.
Ayrıca, bu kitabın benim ilk deneyimim olduğunu belirtmek isterim. Kusursuz insan yoktur; dolayısıyla mutlaka hatalar yapmış olmalıyım. Ancak şunu da vurgulamak isterim ki "Hazar" sıradan bir aile kitabı değil. Bölümleri okudukça neden böyle söylediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Bu kitabı yazarken, karakterlerin derinliklerine inmeyi ve onların duygusal yolculuklarını aktarmayı amaçladım. Hazar'ın hikayesi, yüzeyde görünenin çok ötesinde, karmaşık ve etkileyici bir yaşam öyküsünü barındırıyor. Her bölümde, hem karakterlerin hem de olayların gelişimi ile sizi sarsacak ve düşündürecek sürprizlerle karşılaşacaksınız. Bu yolculukta, Hazar ve ailesinin sıradan gibi görünen ama derinlerde saklı olan gerçeklerini keşfedeceksiniz.
Eğer bu kitabı okumaya karar verirseniz, umarım Hazar’ın dünyasında kaybolur ve onun hikayesinden keyif alırsınız. Keyifli okumalar!
"Değiş,meyi istemek yetmez, o değişim için cesaret ve istikrar gerekir."
3.09.2023 Hazar Saraçoğlu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerim cebimde, bilmediğim sokaklarda ıslık çalarak yürüyordum. Neşem yerindeydi, mutlu olmak için çok fazla şey feda etmişim, ve buna hâlâ devam ediyordum. Sokaklar sessizdi, evlerin ışıkları sönmüştü, soğuktan kırmızılaşan yanaklarımı havayla şişirip serbest bıraktım.
Hayattan bıkmış bir genç olarak mutlu olmak tuhaf olsa gerek, sokaklar benim evimdi. Kimsesizliğimi yüzüme vuran tek yer olmasa bile, sessizce beni sahiplenen tek yerde bu sokaklardı. İleride gördüğüm kişiyle adımlarımı hızlandırıp yanına yaklaşıp onun gibi yere oturdum.
Cebimdeki sigara paketini çıkarıp bir dal alarak dudaklarıma götürüp ateşledim, dumanı içime çekince yanaklarım içe çöktü; kafamı kaldırıp dumanı havaya üfledim.
"Ee, ne yapmayı düşünüyorsun?"Dedi Deha.
Omuz silkip gök yüzüne bakmaya devam ettim. Bundan dört ay önce avukat olduğunu söyleyen bir adam karşıma çıkmış ve ailemi anlatmıştı. O aile çok zengin ve ünlü mafya ailesiydi.
