Hazar

17. Bölüm

Ne yazdığımı bende bilmiyorum.

Her oy yeni bir bölüm demek bu yüzden oy atmayı unutmayın
Keyifli okumalar.
『♡』

Bölüm 17;Kahramanlık zamanı
Hazar Saraçoğlu

Koca iki ay bu aileyle birlikte geçirdim buna hala inanamıyorum yani hayata kaldığıma inanmak zordu aileyle aram nasıl mı? Hani bayramdan bayrama eve gelen akrabalar vardır ya ha işte onlar gibiydik sevimsiz insanlar.

Bu nalet olasıca merdivenlerde çık çık bitmiyordu bu herif neden beni buraya çağırdı? Ve yüksekti sonunda yangın merdiveni bitince çatıya çıkıp gördüğüm kişinin yanına doğru yürümeye başladım. Yüksek yerlerden nefret ediyorum.

"Yükseklik korkun olduğu için yüksek yerleri sevmiyorsun evlat."

Aklımı mı okuyor la bu? Yanına yaklaşıp ona baktım. Keskin nişancı tüfeğini düzenliyordu karşıya baktım önünüzde ışıl ışıl bir gökdelen vardı bu herif kimi öldürecekti?

"Kimi öldüreceksin?"

Bana bakmadan silah ile ilgilenmeye devam etti duvarın üzerindeki dürbünü alarak gökdelene baktım. Bir davet vardı galiba çünkü şık ve güzel giyinmili bir sürü insan vardı diğer tarafa dönecek ken onu gördüm.
Doğru ya bugün bir davete katılacaktı bu salak herif Asrın'na daha fazla bakmadım.

"Asrın onu öldürmek için mi buradayız?"

Sonunda kafasını kaldırıp kahvenin en açık tonu olan gözlerini gözlerime dikti.

"O kolay bir ölümü hak etmiyor."

Elimdeki ve boynumdaki yaraları oradan söküp atmak istiyormuş gibi bakıp geri önüne döndü, tüylerim diken diken olmuştu tamam bu yaşlı bunak beni Asrın dan bile fazla korkutuyordu. Eee o zaman kimi öldürmek için buradayız?

Ve söylemeyi unuttum sesim geri gelmişti yani konuşa biliyordum ama Çakır ailesi bunu bilmiyordu. Bazen onlara cevap vermek istemiyor değilim. Evin her yerinde dinleme cihazları vardı onların en ufak hatalarında boyunlarına yapışmayı planlıyorum.

Bir saattir silahı yerleştiremedi bu da
Dürbün ile hala insanlara bakıyordum. Ona yönelik konuşmaya başladım.

"Kur artık şunu sen yapamıyorsun yaşlılık işte geri çekil ben yapayım."

Birden götüme yediğim tekmeyle öne savruldum. Ağzımdan 'Hiii' diye bir ses çıktı son anda duvara tutundum. Yoksa otuz katlı bu binadan yere yapışacaktım vicdansız herif iri gözlerle ona baktım.

"Niyetin beni öldürmek ise lütfen başka bir yöntem kullan."

Geri çekilip ellerimi çırpıp tekrar binaya bakmaya başladım. Onun sesini duyunca dediklerini yaptım.

"Sol taraf camın yanında duran kişilere bak."

Asrın vardı ve önünde bir adam duruyordu sırtı bana dönüktü onu mu öldürecekti? Asrın sanki sinirlenmiş gibi görünüyordu beter olsun it herif.

"Adam kim?"

Hemen cevap vermedi bir kaç dakika sonra söyledi.

"Türkiye'nin önde gelen mafya ailesinin varisi bu aile silah ticareti yapıyor zenginler aklının alamayacağı kadar hemde."

Kaşlarım havalandı Çakır ailesinden bile daha güçlü bir aile ha? Vay be.

"Adamın ismi ne?"