Hazar

4. Bölüm

Yazım yanlışlarını fark ederseniz lütfen bana bildirir misiniz? Hatalarımı düzeltmek için elimden geleni yapıyorum. Ancak, bunu nazik bir şekilde ifade etmenizi rica ediyorum; zira kendimi iyi bir yazar olarak görmüyorum ve böyle bir iddiam da yok. Yazarken hatalar yapmam oldukça muhtemel, özellikle telefon üzerinden yazarken bu hatalar daha da sık oluyor. Kusurlarımla beni kabul etmenizi umuyorum. Şu an bile yazarken yazım hataları yapıyor olabilirim ve bu nedenle hoşgörünüze sığınıyorum. Desteğiniz ve anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim.

Yalnızlık paylaşılmaz payalaşılsa yalnızlık olmaz...

Özdemir Asaf

Bölüm 4; Yalnızlık senfonisi
Hazar Saraçoğlu

Yatakta yüz üstü uzanmış bir elimde telefon bir elimde sigara sosyal medyada geziniyordum, kendimi bildim bileli sesizlikten nefret etmişimdir, kalabalık ortamları severdim en azından kendimi yalnız hissetmiyorum.

Ve unutmadan kulağımda Kulaklık vardı ve en sevdiğim parça çalıyordu bazen kendimi aşırı derecede melon kolik hissediyorum acaba psikolojik olarak çökmüş olabilir miyim?
Yalnız kalmak bana yaramıyordu.

Birden öyle bir çarpma sesi geldi ki yataktan sıçradım, ne oluyor bu siktiğimin evinde? Bi rahat yoktu merdivenlerden yukarı tırmanma sesleri ve 'bam' yan odanın kapısını sesi geldi kapıyı sökseydin yataktan doğrulup oturur vaziyette geldim.

Acaba gidip ne olduğuna baksam mı?
O kadarda meraklı değilim ben ama yinede her neyse önemli bir şey olabilir bu yüzden yataktan kalkıp elimde unuttuğum sigarayı külüğe bastırıp odadan çıktım. Karşı odanın kapısı zaten açıktı içeriye girmeye türdüt etsem de odaya girdim.

İkizler den biri vardı içeride galiba Erdeniz di bu odanın içinde turlamaya son verip bana baktı merakımı sikeyim. Kırmızı renk görmüş gibi görünen bir boğa vardı.

"Senin yüzünden."

"Ne benim yüzümden?"

Ne oluyoruz lan sabahtan beri uslu uslu evde durmuştum ben ne yapmış olabilirim?

"Niye hayatımıza dahil oldun lan? Senin yüzünden herkes babamın annemi aldattığını öğrendi çık git odamdan piç kurusu."

Sinirli bir soluk verdim.
Onun dibine girip ona ölümcül bakışlar atmaya başladım.

"Kes sesini ben mi dedim babana git annemle birlikte ol bana sakın sesini yükseltme, ses tellerini kopartıp eline veririm abisi anladın?"

Yutkunup kafasını salladı salak herif onu orada yalnız bırakıp kendi odama geçtim. Sanki ben adama git annemle birlikte ol dedim amk salak herif bu bana ders olsun ölseler dahi gidip bakmam onlara sırtımı duvara yaslayıp gözlerimi kapadım. Sakinleşmek adına yüze kadar saymaya başladım.

Sinir hastası olmakta zordu şimdi.
Evde yavaş yavaş sesler gelmeye başladı ben az önce kalabalığı sevdiğimi mi söyledim? Unutun onu bu saatten sonra nefret ediyorum.
Bir çok ayak sesi yan odanın kapısının önünde geliyordu geçip yatağa oturdum.

"İyi insanlar" iyi insan yoktu hepsi iğrenç ve bencil insanlardı hayattan herkesten nefret ediyorum. Konuşmaları duymamak için kulaklığı takıp sesi sonuna kadar açtım.