Hazar

21. Bölüm

İnsanın abisinin olması çok zor.

Hazar'a çok üzülüyorum ama eminim ilerideki bölümler de mutlu olacak.

Her oy yeni bir bölüm demek bu yüzden oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın keyifli okumalar.
『♡』

"yitirdim kendimi kendi içimde"

-Nazım Hikmet

Bölüm 21; Gerçekler
Hazar Saraçoğlu

Eve geldiğimde kimseyle muhatap olmadan odama gitmek istemiştim ama Asrın'a iki saat boyunca nerede ve ne yaptığım ile ilgili hesap vermiştim tipini siktiğimin beyinsizi.
Ve şuan ise bir saattir evin ilerisindeki çardak ta oturuyorduk Karan ile birlikte boş boş oturuyorduk o konuşmadığı için sessizliğimi bozdum.

"Ee boş boş oturmaya devam mı edeceğiz?" Bana bakmıyordu onun yerine evin arazisine bakıyordu konuşmaya başladı. "6 kez dna testi yaptırdım." Ağzım açık kaldı piçe bak bir test neyine yetmedi? Oğlun çıktık işte kabulet aga derin bir nefes aldım.
"Sebep bir test neyine yetmedi?"

Dönüp gözlerimin içine baktı yeşil gözleri sevmediğimi söylemiş miydim? O da benim gibi derin bir nefes alıp beni baştan aşağı süzdü.
"Annene benziyorsun buna diyecek bir şey yok ama annen koyu kahve gözlere sahipti senin ise buz mavisi gözlerin var bana da benzemiyorsun bu yüzden tekrar tekrar test yaptırdım ve sonuç benim oğlum sun."

Kaşlarım çatıldı doğru söylüyordu ve bu adamın yeşil gözleri vardı Safir Kızıltuğ onun da gözleri benim gibiydi acaba ben bazı şeyleri yanlış mı biliyorum? "Anlayacağın benim oğlum olduğuna emin olmak istedim çünkü sebeplerim var annenin bir oğlu daha var ama o çocuk ortalıkta yok."

Safir Asrın ile aynı yaşta yani annemin oğlu olamaz o zaman ne demeye beni arıyor bu adam? Düşündüğüm gibi olamaz dimi?
Ben gerçekten de Karan Çakır'ın oğlu olmaya bilir miyim? Gözlerimi kısıp ona bakmaya başladım.

"Benim senin oğlun olduğuma emin olduğuna göre bana soy ismini verecek misin" oturduğu yerden kalkıp bana ters bir bakış attı. "Hayır bunu unut."
Eve doğru yürümeye başladı beni düşüncelerim ile baş başa bıraktı.

O yaşlı bunak bana yalan söylemiş olabilir mi? Ama neden bana yalan söylesin? Öfkeyle oturduğum yerden kalkıp eve doğru yürümeye başladım.
Odama gidince telefonu alıp ona mesaj gönderdim.

Siz
Yarın görüşmemiz gerekiyor her zamanki yerde bekle beni
21:12
✓

Üzerimdeki kıyafetleri çıkarıp pijama takımı giyip yatağa uzandım gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.
Sabah saatlerinde erkenden kalkıp evden dışarı çıkmak istedim ama Asrın kapının önünde bekliyordu göz devirip yanına yaklaştım. "Artık kapı önünde karşılanıyoruz bunu neye borçluyuz Asrın bey?" Onunla dalga geçtiğimi biliyordu.

"Sabah sabah nereye gidiyorsun?"
Basamağa oturdum. Ona doğruları söylemeye gerek yoktu onun yerine telefonu çıkartıp Atakan ile olan mesajları gösterdim. Bugün onunla buluşacaktım bunu bilmesi sorun olmazdı herhalde? Mesajları okuyup telefonu geri bana verdi.

"O çocuk pek tekin biri değil onunla takılma." Kaşlarım havalandı bu adamda herşeyime karışır olmuştu.
"Neden tekin biri değil?" Yeşil gözlerini gözlerime dikmişti bu herifin gözleri beni korkutuyordu. "O nun ailesi bizim gibi değil o çocuğun ellerinde kanlar var Hazar o senin gibi değil."
Ne demeye çalışıyordu? Tamam onun ellerinde kanlar vardı bunu biliyordum ama ben nasıl onun gibi değilim? "Onun gibi değilsin derken?"