Hazar

10. Bölüm

Geleneği bozmadan bir günde üç bölüm atıp kaçıyorum. Bölümü okumadım yazım yanlışları için kb

Her oy yeni bir bölüm demek bu yüzden oy atmayı unutmayın
Keyifli okumalar.
『♡』

Ve insan, tercihleriyle kaderini imzalar..

Bölüm 10; Hatalar ve sonuçları
Hazar Saraçoğlu

Gözlerimi açmak istiyorum ama sanki tonlarca ağırlık vardı zorlukla gözlerimi açtım gözlerimin içine giren ışıkla gözlerimi kısıp ışığa alışmasını bekledim. Sürekli ötüp duran bir alet vardı. Bib.Bib...

Hastane odasında ne işim var benim?
En son evdeydim lan ben birden tüm yaşananlar gözlerimin önünde geçip gidince iç geçirdim. Yapmamam gerekiyordu ama olan olmuştu kalkmak istedim ama yapamadım.

"Ani hareket etme dikişlerin patlar."

Siktir alet daha hızlı ötmeye başladı sakin ol sorun yok hiçbir şey bilmiyor o kendini ele verme kafamı çevirip koltukta oturmuş adama baktım.
Perişan halde gözüküyordu gözleri kıpkırmızı olmuştu.

"Nu-Nur öldü mü?"

Zorlukla yutkundum ama boğazımda ki yumru gitmedi 'O nun öldüğünü zaten biliyorsun.' dişlerimi sıkmaya başladım.

"Maalesef onu kaybettik."

Alt dudağımı dişlemeye başladım.

"Nasıl oldu herşey hayata kalan tek kişi sensin."

Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım.

"Siz gittikten bir kaç dakika sonra bir den fazla koruma içeriye girdi Nur ne olduğunu sordu ama kimse cevap vermedi birden biri silahını çekti ben ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum."

Susup derin bir nefes aldım.

"Size hiçbir şey söylemeden öylece sıktılar yani?"

Ona ters ters baktım. Şuanda bile beni suçlamanın derdine girmişti sevimsiz herif karın için üzül biraz amk.

"Yalan mı söylüyorum ben? Bize kaçmak yada konuşmak için fırsat vermediler."

Kafasını salladı boğazım kurumuştu zorlukla yutkundum.

"Bekle hayata kalan tek kişi derken?"

Gözlerimi kısıp ona bakmaya başladım.

"Evin içinde olan korumaların hepsi ölmüştü kendilerini öldürmüşler."

'Tanık yok temiz iş' ürperdim kesinlikle bu konu hakkında düşünmek istemiyorum.
Dilimi kurumuş dudaklarımın üzerinde gezdirdim.

"Ne zamandan beri buradaydım?"

Eliyle yüzünü sıvazlayarak cevap verdi.

"Bir buçuk hafta oluyor."

Ben aylardır yatığımı hissediyorum.
Oturduğu yerden kalktı.

"Doktor birazdan seni kontrol etmeye gelecek bugün gidelim hastaneden."

Kafamı salladım hastane kokusu rahatsız ediciydi dediği gibi olmuştu doktor taburcu ola bileceğimi söylemişti pijama altını giyene kadar nefes nefese kalmıştım. Sweatshirti de giyince hazırdım.

Odadan çıkınca Karan gördüm beni bekliyordu sesizce ilerliyorduk arabaya binip kemeri takıp ona bakmaya başladım.

"Mezarlığa gittin mi?"