- සියතු පියාපත් - [▪︎COMPLETED▪︎]

50

කවුද කියන්න උත්සාහ නොකලෙ රශ්‍ර.. මම හැමදාමත් ඔයාට ඒක කියන්න උත්සාහ කලා.. ඒත් ඒ හැමවතාවකම.. ඒ මම ඒක කියන්න උත්සාහ කරපු හැමවතාවකම ඔයා ඒක අහන්න හිටියෙ නෑ. ඒත් මම දවසක් ඔයාට ඒක කිව්වා. ඒත් ඔයාගෙ ඇස් තදින් පිය වෙලා තිබුනෙ..

ඇත්ත අපි වෙනස් වෙලා. අඳුනගන්න බැරි තරමට වෙනස් වෙලා.එකවසරෙදි ඔයා මට කවදාවත්ම ඉෂේක් කියලා කතා කලේ නැහැ..මම ඔයාට රශ්‍ර කිව්වෙත් නෑ. සමහරවිට අපි තෝරගන්න ඇත්තෙ කියන්න පුලුවන් ලේසිම නම..මම ඔයාට නේහාන් කියද්දි ඔයා මට සඳනෙත්ම කිව්වා. ඉතින් ඔයා කොහොමද මම දැන් පාවිච්චි කරන ඉෂේක් කියන නම දන්නෙ.. ඒත් මම ඔයාගෙ රශ්‍ර කියන නම දැනන් හිටියා. කොහොම නොදැන ඉන්නද කියන්න.. ඔයා ඒක අමතක නොවෙන්න පැන්සලෙන් ඇන්නනෙ.

අපි මෙහෙන් ගියාට පස්සෙ ගොඩක් දේවල් වෙනස් වුනා රශ්‍ර..ඔයා ගාව හිටිය දඟ ළමයා එහෙමම මගෙ ඇතුළෙ හැංගිලා ගියා. අලුත් ඉස්කෝලෙ ළමයි හරි නපුරුයි.. මාව වට්ටනවා. තුවාල කරනවා.. ඔයා මාව එහෙදි මොන තරම් බලාගත්තද කියනවා නම් මට මාවම පරිස්සම් කරන්න පවා ඒ වෙද්දි අමතක වෙලා තිබුනා.. මම ඇඬුවෙම 'නේහාන් මාව බේරගන්න' කියලා. වෙන පොඩි ළමයි 'තාත්තට කියනවා' වෙනුවට මම කිව්වෙ මගෙ යාලුවට කියනවා කියලා.

පුදුමද... ම්හු පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ. මගෙ තාත්තා පොලිස් ස්ථානාධිපති කෙනෙක්.. එයාට කවදාවත්ම මං වෙනුවෙන් වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ. මගෙ ඉස්කොලේ, මගෙ පන්තියට එයා කවදාවත්ම ඇවිත් නෑ. මගෙ අයියා.. ඊට වඩා නරක මනුස්සයෙක් මම දැකලා නෑ. අම්මා, නංගි විතරයි මට කියලා හිටියෙ. ඒත් මම හිතන්නෙ එයාලට තාත්තට ඉහලින් යන්න බෑ කොයි වෙලාවකවත්.

අවුරුදු එක දෙක ගෙවිලා යද්දිවත් රශ්‍ර කියන රූපය මගෙ හිතෙන් මැකිලා නොයන තරමට මම ඒකට ආදරේ කරන්න අරන් තිබුනා. මම නොදකින රශ්‍ර මොන වගේ ඇතිද දැන්? ගොඩක්ම නවය, දහය වසර වල කෙල්ලො කොල්ලො ආදරේ කරන්න ගනිද්දි මම කොල්ලෙක් වෙලත් මගෙ යාලුවා වෙනුවෙන් හැඟීම් හංගන් බලන් හිටියා. දවසක රශ්‍රව ආයෙ දකින එකයි මගෙ හීනය වුනේ..

දවසක මම මෝඩම මෝඩ වැඩක් කලා. මම හිතුවෙ ඒක සාමාන්‍ය ඇති කියලා.. මම කියන්නෙ කොල්ලෙක් වුනත් තව කොල්ලෙක්ට ආදරේ කරන එක.. මම හිතුවා ඒක අවුලක් නැතුව ඇති කියලා. කෙල්ලන්ට හිත යන්නෙ නැති එක සාමාන්‍ය ඇති කියලා. මම ඉතින් ඒක කිව්වෙ මගෙ හොඳම යාලුවට. ඒක තමයි කරපු නරකම වැඩේ..