AHRAS (TAMAMLANDI)

19.

"Cenk abi?"

Şaşkınlığım sesimden de belli olurken Cenk abi tebessüm ederek bana doğru geliyordu. Belki de o taşınmamıştı sadece.. sadecesi aklıma gelmiyordu. Neden taşınmasındı ki, taşınmış da olabilirdi. Ve tek umudum bunların halamın başının altından çıkan planlar olmamasıydı.

"Gökçe, selam nasılsın?"

"İyiyim çok şükür sen nasılsın?"

Gözlerim halâ daireden çıkacak başka yüzler ararken sorduğum sorudan çok başka şeyleri merak ettiğim belli oluyordu.

"Bende iyiyim çok şükür."

Benim kaçamak bakışlarla daireye baktığımı görmesiyle hafifçe arkasına dönüp eliyle daireyi işaret etti.

"Bu daire bayağıdır boşmuş sanırım. Bende bayağıdır yeni ev arıyordum. Sibel yengem bana burayı önerince neden olmasın dedim. Hem dayımlara yakın hem karakola yakın."

"Hmm öyle mi, hayırlı olsun. Allah kazasız belasız oturmayı nasip etsin."

"Amin, sağ ol."

Tam hafif bir baş selamı verip gidecekken bana dönüp tekrar konuşmasıyla yerimde durdum. Mirkan bekliyordu ve evde oyalanıyorum sanıp benimle dalga geçecek laflar biriktirdiğini düşünüyordum şu an.

"Sen.. bir yere mi gidiyordun?"

"Evet dışarı çıkacağım."

"Anladım. Bende arada bir ihtiyaç olursa yukarı çıkarım diyordum. Sibel yengemler yok ya.."

Ay üzgünüm valla ama Cenk abinin bana ihtiyacı olur diye eve geri dönemezdim. Anlayışla başımı sallayıp Hürü teyzemin kapısını işaret ettim elimle.

"Benim karşı dairemde Hürü teyzegil oturuyor. Onlara da söyleyebilirsin elinden geldiğince yardımcı olur hem tanışmış olursunuz."

"Tamamdır o zaman bugünlük öyle yaparım. Gideceğin yer uzaksa bırakmamı ister misin?"

Yahu taşınan sensin ne diye evini bırakıp benimle gelesin Allah aşkına? Hem benim arabam yok mu sanki, bugüne kadar sen mi götürdün beni uzaklara! Ah hala ah! Başıma sardığın işlere bak.

"Yo-"

"Gökçe!"

Tam Cenk abiye cevap verecekken bana seslenilmesiyle binanın kapısına döndüm. Mirkan kaşları hafif çatık bu tarafa doğru geliyordu. Onu beklettiğim için sinirlenmişti kesin. O kadar beklemiş ki binaya kadar gelmişti. Sinirlenmekte haklıydı da valla.

"Mirkan, ne güzel tesadüf."

Cenk abinin hafif tebessümle Mirkan'a dönmesi hiç iyi şeyler olmayacakmış gibi hissettiriyordu. Neden bilmiyorum ama zaten birbirlerini sevmiyorlardı.

"Cenk? Hayırdır ne işin var burada?"

Bunlar ne ara birbirlerine isim ile seslenmeye başlamıştı bilmiyorum ama umarım yine ben ortalığı yatıştırmak zorunda kalmazdım.

"Yeni evime taşınıyordum da Gökçe'yle karşılaştık. Bir ihtiyacım var mı diye soruyordu."

Hiih! Külliyen yalan. Hiç de öyle bir şey sormuyordum. Tamam belki sormalıydım taşınma sürecinde olduğu için ama aklıma gelmemişti açıkçası.

Cenk abinin attığı yalan sonrası Mirkan yandan bana tuhaf bir bakış atarken bende ona bakıyordum.

"Öyle mi bende Gökçe'yi bekliyordum, merak ettim. O yüzden gecikti demek. Var mı bir ihtiyacın ben sorayım, ben ilgilenirim seninle hiç merak etme."