Başına buyruk, ayran gönüllü, korkusuzca her şeyi dile getiren kızımız Zehre; hiç aklına gelmeyecek birine gönlünü kaptırır. Üst kat komşusu, abisinin yakın arkadaşı Kadir..
Zehre, dünya yansa umuru olmayan, her şeyden çabuk vazgeçen, hatalarının üz...
Bir anda tüm vücudum adrenalin dolup taşmıştı. Dizlerim ve parmaklarım titriyordu.
Sert bakışlarını üzerime dikmiş, kaşlarını beni öldürecek gibi çatmıştı.
“Nereden geliyorsun sen bu saatte?”
Öyle bir şok içindeydim ki kapıyı hile henüz kapamamıştım. Aklıma gelen ilk yalanı söyledim.
“Ekin. Ekinden geliyorum. Murat’la kötü tartışmışlar. Çok kötüydü. Ağlayıp duruyordu.” Bir nefeste döktüğüm kelimelerle artık ne diyeceğimi bilemeyerek sustum.
“Bu saatte?” Dedi sert ifadesini koruyarak. Bana doğru sokulduğunda öleceğimi hissettim. Kapıyı tutup kapadı. “Gecenin üçünde?”
Sırtımı korkuyla kapının yanındaki duvara yaslamış, derin bir soluk aldım. “Ben siz uyuduktan sonra gittim. Ekin arayınca yani.. Onu ağlarken duydum. Yanında olmak istedim. Çok üzgündü. Bunun için sizi uyandıracak halim yoktu.”
Arada kekeleyip durdum. Tamamen korkudandı. Yoksa ben profesyonel bir yalancıydım. Yalan söylerken teklemezdim.
Abim bir süre öldürücü bakışlarını üzerimden çekmedi. “Bir daha bu saatte çıkma. İti kopuğu geziyor.”
“Yok abi.” Diyerek omuzlarımı kaldırdım. “Her gece gidecek halim yok. Çok dikkatliydim zaten.”
Sert bir tavırla nefesini bıraktı. “Hadi yat. Sabah erken kalkacaksın.”
Abim mutfağa doğru yönelmişti. Bir an önce gidip kurtulmak istesem de halini iyi görmemiştim.
Arkasından “Sen neden uyumadın?” diye sordum.
“Uykum kaçtı. Biraz balkonda oturacağım.” Diyerek doğruca balkona girdi.
Uykularını neyin kaçırdığını biliyordum. Daha doğrusu kimin.. Abimin ara ara dalıp gitmelerini, bazı gecelerin eve geç geldiği zamanların nedenini biliyordum. Meyra’yı düşünmekten kafayı üşütecekti. Üç senedir onu görmemiş ve konuşmamıştı. İnsan kendine neden bile bile işkence çektirirdi ki?
Sabah abim için bir şey düşünecektim. Belki sesini duymak ona iyi gelirdi.
Odama çekilip kapımı kapadığımda derin bir nefes alıp verdim. Kadire abime yakalandığımı, bundan sonra daha dikkatli olmamız gerektiğini ve birkaç gün gece ziyaretlerime ara vereceğime dair mesaj attım.
