Başına buyruk, ayran gönüllü, korkusuzca her şeyi dile getiren kızımız Zehre; hiç aklına gelmeyecek birine gönlünü kaptırır. Üst kat komşusu, abisinin yakın arkadaşı Kadir..
Zehre, dünya yansa umuru olmayan, her şeyden çabuk vazgeçen, hatalarının üz...
“Zehre şuan bana kızgın olduğun için böyle söylüyorsun. Ama söz, bundan sonra her zaman yanında olacağım. Seni bir daha asla üzmeyeceğim.”
“Evet yanımda olmadığın için sana kızgınım. Ama konu sadece bu değil.” Sertçe döktüğüm cümlelerle Kadir ne kadar ciddi olduğumu anlamıştı. “Hayatında biz olmadığımız sürece hayallerinin peşinden gidebilirsin.” Sertçe yutkundum. “Seni oğlumuzun hayatından tabi ki çıkarmıyorum.” Gözlerimin dolmasıyla derin bir nefes alıp verdim. “İstediğin zaman onunla vakit geçirebilirsin. Büyüdüğünde yanında bile kalabilir.”
Kadir inkar ederek başını sağa sola salladı. “Kulaklarım doğru mu duyuyor benim?” Bir kolunda Yağız, hafifçe bana doğru eğildi. “Hayatından çıkmak mı?” Kaşlarını iyice çattı. “Hayatınızdan? Öyle mi? Ölürüm Zehre. Anladın mı beni? Siz olmadan yaşadığım hayatın bir anlamı olmaz. Bu söylediklerini unut. Boşanmıyoruz.”
Gözümden akan yaşı saklamak için başımı pencereye çevirdim ve gözümün altını silerek ona döndüm. “Söylediklerinden sonra hayatının içinde artık olamam.” Burnumu hafifçe çekip tekrar yutkundum. “Kendimi, senin ayaklarına dolanan engelden başka birisi olarak göremem.”
Boşta olan eliyle, aniden sıkıca elimi kavradı. “Beni dinle. İtalya’ya neden gitmedim biliyor musun? Düşünmeden neden hayır dedim?” Dedi sakince. “Çünkü sana aşığım. En büyük hayalimi yaşasam da sen olmadıktan sonra hiç bir şeyin anlamı olamaz benim için. Burada küçük bir restoranda çalışmak beni mutlu ediyor. Bunun nedeni sensin. Her sabah restorana gülümseyerek gidiyorsam, seni öpüp işe döndüğüm için. Orada siz olmadan mutlu olacağıma mı inanıyorsun?” Elimi çekmeye çalıştım. Daha sıkı tuttu. “Sen burada mutlusun. Burada kalacağız, birlikte!”
“Bu yüzden; önüne gelen fırsatı geri çevirme.” Gözlerinin içine baktım. “Tekrar senden aynı sözleri duymak istemiyorum. Hayatından en kısa zamanda çıkacağım. Sadece abimler evlenene kadar boşanacağımızı saklayalım. En mutlu anlarında beni düşünmelerini istemiyorum.”
