Bölüm 25: Uludağ

222 15 0
                                    

Bölüm 25:
Uludağ

🌼

🎵  Kaan Boşnak / Beklenen Gemi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎵  Kaan Boşnak / Beklenen Gemi

*

Hastaneden dönerken, Kadir bizi bir restorana soktu.

Bebeğimizin cinsiyetini öğrenmiştik. Kadir karşımda gayet mutlu yemeğini yiyordu.

Bense bir elimde çatal bir elimde bıçak gerginlikle elimde onları sıkıyordum.

Bir ay geçti ama henüz Uludağ çekimini ona söylememiştim. Fakat beni geren bu değildi. Kiminle gideceğimi soracaktı elbet biliyordum. Asım adını duyduğu andan itibaren keyfi kaçacaktı. Belki de gitmeme izin vermeyecekti.

“Kadir. Benim sana bir şey söylemem lazım.” Çekim iki hafta sonraydı ve artık söylemem gerektiğine emindim.

“Söyle güzelim.”

İç çektim. “Pilatese başlayayım diyorum. Ya da başka bir spora. Hem doğumu kolaylaştırır hem de kiloma dikkat etmiş olurum.”

“Ama zaten çalışıyorsun. Senin için zor olmayacak mı?”

“Nilgün Hanım erken çıkabileceğimi söylemişti. İşten sonra giderim bir saat sporumu yaptıktan sonra eve dönerim.”

Konuyu daha ne kadar uzatabilirdim bilmiyorum.

“Sen zorlanma diye söylüyorum.” Uzanıp sıktığım elimin üzerine elini koydu. “Kendine dikkat edeceğine söz ver.”

“Söz.” Hafifçe tebessüm ettiğimde yemeğine geri döndü. Dudaklarımı yalayıp birbirine bastırdım. “Bir şey daha var.” Gözlerimin içine baktı. “İki hafta sonra bir Uludağ çekimi var. Çok önemli bir proje. Ünlü mankenler olacak. Nilgün Hanım da çekimi benim yapmamı istedi.”

“Harika bir haber bu.” Benim adıma gerçekten sevinmişti. “Günü birlik mi?”

“Hayır. Bir günde bitecek bir şey değil.” Dediğimde başını salladı. “Üç gün. Üç güne bitirmeyi düşünüyor Nilgün Hanım.”

“Tamam. Üç gün senden ayrı kalacağım ama kariyerin konusunda senin adına oldukça mutluyum.” Gergin gülümsemem tekrar yüzümde belirdi. “Belki izin alabilirsem, ben de gelirim. İşin bittiğinde konaklamayı uzatırız ve yapamadığımız balayını orada kutlarız.”

“Böyle bir şey mümkün olursa, harika olur.”

“Taha da olacak mı?”

Hafifçe başımı salladım. “Evet.” Listeyi gördükten sonra Taha’nın yanımda olması için Nilgün Hanıma adeta yalvarmıştım. Fazla uzatmadan kabul etti. “Taha da bunun için çok heyecanlı.”

“Senin adına gerçekten bende çok sevindim aşkım.” Gülümsedi ve tabağımı işaret etti. “Yemeğini neden yemiyorsun? Beğenmedin mi?”

“Beğendim. Yavaş yavaş yiyorum.”

Ansızın AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin