ALTIN GÖLGE - ARAF SERİSİ

9. BÖLÜM

"İçlerinde ki çocuk ruhları hâlâ ilgiye muhtaçtı. İkisi birbirini iyileştirecekti zamanla."

-

Olanlar yavaş yavaş aklıma dolarken korkuyla uykumdan uyandım. Yanımda annemler yerine Valtor'u gördüğümde iyice korktum. "Valtor! Annem nerede? Babam? Bir şey mi oldu yoksa!" Hararetli şekilde konuştuğumda beni kucağına çekti. "Sakin ol,aşağıdalar. Senin güçten düştüğünü anlayınca beni de buraya bıraktılar." Gözlerim dolarken ona sarıldım. O da bunu bekliyormuş gibi kollarıyla bedenimi sardı. "Çok korktum.. Daha yeni kavuşmuşken öleceklerinden çok korktum Valtor.." Saçlarımı öpüp koklayan adam bir yandan yanağımı okşuyor beni yatıştırmaya çalışıyordu. "Biliyorum bebeğim,merak etme intikam alacağız." Dolu dolu olmuş gözlerimle ona baktım. "Bebeğim mi?" Mırıldanır gibi çıkan sesime karşı tebessüm etti. Burnumun ucuna küçük bir öpücük bırakıp konuştu. "Evet,bakma bana öyle o güzel yüzünle. Seni alıp içimde saklayasım geliyor." Gülümsediğim de hafifçe doğruldum. Çocuksu heyecanım yüzüme yansımış olacak ki o da aynı heyecanla bana bakıyordu. "Benimle gelir misin?" Destek istediğimi anlıyordu. O beni anlıyordu. Alışmıştım,çabuk alışmıştım. Yataktan kalkıp kolunu uzattı. Kıkırdayıp koluna girdim. "Sorman hata leydim." Odadan çıktığımızda dayanamayıp ona döndüm. "Valtor.. Koşsam garip mi kaçar?" Sorduğum soruyla gülerken hayır anlamında kafa salladı. Arkamı dönüp merdivenlerden ikişer üçer inerek koştum. İçimde ki kız çocuğu ortaya çıkmıştı iyice. Salona doğru koşarken arkamdan gelen Valtor'u hissediyordum. Durup arkamı döndüğüm de köpeklerim etrafını sarmış birlikte ilerliyorlardı. Bu görüntüye sonra şaşırmaya karar verip koşmaya devam ettim. Kapı kendiliğinden açılınca hızla içeri daldım. Aniden ayaklarım yere çakıldığı gibi olduğum yerde kaldım. Annem ve babam birlikte sarılmış,şöminenin başında Kral ve Kraliçeyle bana bakıyorlardı. Gözlerim onları tekrar canlı görmenin heyecanıyla dolarken bir yandan da özlem hissi etrafımı sarmıştı. Arkama ne ara geçtiğini bilmediğim Valtor eliyle destek olmak istercesine sırtımı sıvazladı. 'Hadi bebeğim.' Zihnimdeki sesiyle koşup annemlere sarıldım. Onlarda benim gibi ağlarken beni sıkıca sarmışlardı. "Güzelim.. Güzel kızım.." Babam kulağıma titrek sesiyle konuşurken öpüp kokluyordu. "Güçlü kızım benim.. Minik bebeğim.." Annemin saçımı okşayıp kurduğu cümleler içimi acıttı. Ama bir tuhaflık vardı,annem annem gibi hissettirmiyordu. Sarılmayı bırakmadan aralarına oturttular beni. Kral ve Kraliçe buruk bir gülümsemeyle bizi izliyorlardı. "Sonunda kavuştuk bir tanem." Annem dolu mavi gözleriyle bana bakıyordu. Bir tuhaflık vardı. Annemin gözleri mavi değildi aslında. Güçten düştüğü için böyle olmuş olmalıydı ki çok umursamadım. Annem sarışın ve siyah gözlü, 1.75 boyunda,aynı benim gibi sert yüz hatlarına sahipti. Babamsa arasına aklar düşmüş siyah saçlara sahipti,uzamış sakalları,yeşil gözlü,Valtor ile aynı boyda,sert yüz hatlıydı. "Onları kendi ellerimle geberteceğim anne. Kibirlerinde boğacağım onları." Öfkeyle kurduğum cümlelerle etraf titremişti. Babam ciddi ifadesiyle bana bakarken ona odaklandım. "Planın şuanlık güzel işliyor kızım,ama sakın onları hafife alma. Onlardan güçlü olabiliriz ama çok sinsiler. Akıllarında dönen tilkiler çok tehlikeli. Ama güzel bir hamle yaptın. Kendi dünyaları onları çökertecek." Gururu sesine yansımıştı ama hissettiği duyguları hissedebiliyordum. Buruktu,kırgındı. Sanki bir şeyler olmuştu,elinden bir şey gelmiyordu. Babam yavaşça Valtor'a döndüğünde bir onun boynuna birde benim boynuma bakıyordu. "Ruh eşi misiniz?" Pat diye sorduğu soruyla öksürük krizine girdim. Tamam sorgulamasını bekliyordum ama aniden değil. Annem kıkırdayıp sırtımı patpatladı. "İ-iyiyim." Bir iki kez daha öksürdüğümde dikleştim. "Evet baba. Tanıştırayım,Valtor. Dhudeith Kralı aynı zaman da ruh eşim." Babam bu kadar benimsemiş olmamı takmayıp ayağa kalktı. Valtor zaten ayakta bekliyordu. Valtor'un yanına gittiğinde sert bakışlarını Valtor'a kitledi. "Biz erkek erkeğe bir sohbet edip geleceğiz. Siz de hasret giderin." Salondan çıktıklarında anneme döndüm. "Anne,yılanlı sarmaşıklara dolayıp asmaz değil mi?" Odadakiler kahkaha attıktan sonra annem buruk bir gülümseme yolladı. "Benim kızım büyümüş,eşide ortaya çıkmış.. Bizden aldıkları yılların hesabını keseceğiz kızım. Öyle yada böyle." Annemin elinden tutup sıkıca sarıldım. İğrentisini hissedebiliyordum. Kaşlarım çatıldı ama fark ettirmedim. Çıkardı kokusu yakında. Kulağına doğru fısıldadım. "Çok korktum anne, kavuştuk derken sonsuza kadar sizi göremeyeceğimden çok korktum." Annem sırtımı sıvazlayıp omzumu öpüyordu. Ama samimi değildi. Enerjisi de yabancıydı. Şüphelerimi kenara çekip anneme sarılmaya devam ettim. Salak gibiydim şuan,düşünme yetimi kaybetmiş gibiydim. "Buradayız kızım. Bir daha senden ayrılmayacağız." Güven vermeye çalışan sesine karşılık tebessüm ettim. Bir saat kadar dördümüz sohbet ettik. Annem çocukken ne kadar güçlü olduğumu anlatmıştı. Beraber ektiğimiz Siyra çiçeklerinden bahsetmişti. Kehanette geçen mağaradaki çiçekleri biz ekmiştik aslında. Hatırlıyordum. Konu benim yaramazlıklarıma geldiğinde babam ve Valtor geri geldiler. Gülüşerek bir şeyler konuşuyorlardı. "Bak demiştim şimdi Diana'nın ne yaramazlıklar yaptığını anlatıyordur annesi diye." Valtor bana bakıp sırıtmıştı. "Merak ettim doğrusu." Gelip koltuklara yerleştiler. Babam yine yanıma oturduğunda hafif sitemli sesimle konuştum. "Sanki yıllardır Valtor ile ayrı kaldın baba." Beni çekip sarıldığında güldüm. Yanağımı öpüp beni göğsüne yasladı. "Küsme kızım,onu tehdit ettim ben. Kızımı hele bir üzdüğünü göreyim seni mahvederim dedim." Sanki bir sır veriyormuş gibi konuştuğunda homurdandım. "Ya bayağı tehdit etmişsin. Bak adam olduğu yerde titriyor korkudan." Dediğimle hepsi gülerken babama iyice yaslandım. Eliyle saçlarımı okşuyordu. Biz asıl konuşmamızı gece yapacaktık biliyordum. Küçükken de bir şey olduğunda ulu orta yerde kızmaz etmez gece olduğunda hatamın nerede olduğunu anlatırdı,konuşmak istediğimizde gece konuşurduk. Kapıdan paldır küldür giren ikiliye baktım. Koşarak buraya geliyorlardı arkalarında da köpeklerim onları kovalıyordu. "Diana al şunları! Yiyecekler bizi!" Ares'in bağırmasıyla kahkaha attım. Ayağa kalktığımda Michael ve Ares arkama geçip kollarımdan tutmuştu. Köpeklerime baktığım da hepsi önümde durmuş bana bakıyordu. "Ne diye kovalıyorlardı sizi?" Michael kulağımın dibinde hızlı hızlı konuşmaya başladı. "Ares'le yanlarına gidip birazcık sevdik. Sonra bunlar birbirlerini kovalıyorlardı. Ares'le birlikte onlara katılalım dedik ama bu sefer birlik olup bizi kovaladılar!" Oda kahkahalar dolduğunda bende gülüyordum. "Kızımın arkasından çekilin artık. Kızım bunlar niye sana yapışıyor?" Babamın kıskançlık kokan sesiyle üçümüzde babama döndük. Michael ve Ares saygıyla selam verdiler. "Merhaba efendim. Ben Michael,bu da Aenye varisi arkadaşım Ares. Kızınızın arkadaşlarıyız,kardeş gibiyiz!" Gergin sesiyle hızlıca konuşan Michael'a tip tip baktım. "Hani nerede o koca sert adamlar?" Gerçekten şuan gözümde iki küçük yaramaz çocuk gibiydiler. Ares,Michael'i dürtüp uyardı. "Merhaba efendim,kusurumuza bakmayın. Sizinle tanışmak bir şeref." Daha sakin ve resmi konuşan adamla sırıttım. Bacağımda bir şey hissettiğim de aşağı baktım. Carlos kafasını bacağıma sürtüyordu. Eğilip kafasına öpücük koydum. Bana gelince hepsi nazlanıyordu. Yere oturduğumda hepsi üzerime yığıldılar. Halimden memnun bir şekilde birlikte yerde oturuyorduk. Isla ve annem çok iyi anlaşmışlardı. Babam ve Darian biraz gerilseler de iyiydiler. Üzerimde ki bakışların yoğunluğunu hissettiğimde gözüm direkt Valtor'u buldu. Dudaklarında ki ufak tebessüm ile bana bakıyordu. Bende aynı şekilde gülümseyip ona bakmaya başladım. 'Çok güzel bir manzara gerçekten.' Dediği şeyle gülümsemem büyüdü. Ne ara bu kadar samimileşmiştik anlamıyordum. Ama gerçekten yıllardır tanışıyormuşuz da sadece aramıza mesafeler girmiş ve sonra tekrar bir araya gelmiş gibiydik. Dediği gibi oluyordu sanırım. Düşüncelerim ona ulaşmış olmalı ki beni tamamladı. 'Seninle şuan sadece bedenen yeni tanışıyoruz. Çoktan ruhlarımız tanışıp mühürlendiler.' Geçen gün dediklerini tekrarladığında gülümsememi bozmadım.

İnstagram;altingolgeoffical

Bölüm nasıldı canlar?? Nasılsınız hayat nasıl gidiyor? Oy ve yorum atmayı unutmayın! Sizce annesinin enerjisi ve gözleri neden farklı?

 Valtor savaş olmasa direkt evlenecekte işte şuan etraf müsait değil.. Fikirlerinizi belirtin lütfen :)