Ya"R"üyamsa

Yıllar sonra, Tekrardan. +18

"Partnerin nerede Asiye?"

Fotoğrafcı Turgut Bey elindeki kamerayı köşeye koymuş ve sinirle etrafta yakınmaya başlamıştı.

"Partner olmadan bu fotoğrafları nasıl çekmemi bekliyorsunuz! Her şeyle ben-"

"Turgut sus."

Arkadan Baran'ın sesini işiten adam aniden susmuş ve patronuna dönmüştü.

"Ama efendim. Her şey eksik. Asiye'nin çekimi geç kaldı. Ne-"

"Ben yaparım."

Asiye keskin bir bakışla adama yaklaşmış ve yüzüne alaycı gülümsemesini takınmıştı.

"Ne oldu? Daha dün beni kovmuştun."

"Acil olduğu için yardım ediyorum."

Baran üzerini düzeltmiş ve kameranın önüne geçmişti.

"İlk olarak deneme çekimi yapalım."

Asiye olduğu yerde dikilirken, etrafına göz gezdirdi. Kafası sağ tarafa dönük iken, sol tarafındaki omzunda bir el hissetti.

"Murat."

"Neler oluyor?"

"Ne oluyor bilmiyorum ama ne olmayacağını çok iyi biliyorum." Dedikten sonra adama gülümsemiş ve omzunda ki eli yavaşça itmişti.

Kadın istikrarlı bir şekilde, Baran'a ilerliyordu.

"Gitmelisin."

"Partnerin yok."

"Artık var." Dedikten sonra uzakta ki Murat'a el sallamış ve yanına gelmesini ifade etmişti.

Baran gömleğin kolunu kıvırırken, Murat'ın yanlarına gelmesi ile donakalmıştı.

Kendisi yerine arkadaşını mı tercih ediyordu?

Adam gözlerini hafifçe yumdu ve geri adım atarak, kameranın önünden çekildi.

Sakin kalması gerekti.

Zaten kadını yeteri kadar kırmıştı. Artık daha fazlasına ne kadın katlanırdı. Ne de kendisinin yapmaya gücü yeterdi.

"Murat mı?"

"Ben mi?"

Baran ve Murat aynı anda konuşmuş ve aynı anda göz göze gelmişlerdi.

Murat'ın yüzünde şaşkınlık ifadesi belirirken, Baran sinirden muhakeme yetisini yitirmemek için elini sonuna kadar sıkmış, kanın bileklerinde birikmesine sebep olmuştu.

•••

"Bekle."

Baran hızla arkasını dönerek; "NE VAR!?" diye kadının suratına bağırmıştı.

Yine kendisini tutamamıştı.

"Baran seni anlamıyorum. Değişimin sadece iyi yönlü olduğunu düşünürdüm lakin kötülüğü benimseyenlerde varmış."

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Diyorum ki; Keşke hiç değişmeseydin. Eski hâlini özledim."

Adam afallamıştı. Sinirlenmek istese, sinirlenemez.. Ağlamak istese, ağlayamazdı.

Kendisine sözü vardı.

Kadın haklıydı.

Kırılmıştı ama hakkı da yoktu. Bunun da farkındaydı.

"Niçin susuyorsun? Kalbimi bin parçaya ayırdın ama eski sen için sana süre tanıyorum ve pişman olduğunu dile getirmeni bekliyorum. Baran yoksa yanlış mı yapıyorum?"