RAHNÜMÂ

1.Bölüm

***

Hayat ile mücadelem daha anne karnında başlamış aslında. Annemle birlikte asker yolu beklemişiz...

Birtanecik annem, babamın geleceği günü iple çekmiş. Sonrasında doğarken devam etmiş mücadelem. Zor ve erken bir doğum olmuş. Küvesde kalmışım bir süre.

Babamı kaybettiğine inanamayan annem benim de küves de kalmama dayanamamış.

Günlerce yememiş, içmemiş. Malesef isyan etmiş. Ta ki o gelene kadar.

Bebekliğimde sık hastalanır, çok ağlarmışım. Fakat annem hiç sorun etmezmiş. Gerekli tedbirleri alıp dua edermiş. Zaten babaannem ve anneannem her daim yanında olmuşlar.

Çocukluğum da ise tabiri caizse el bebek gül bebek büyümüşüm. Bir dediğim iki olmamış. Her türlü pahalı kıyafet, istediğim oyuncaklar hepsi alınmış. Maddi olarak hiçbir sıkıntı çekmemişiz.

İstediğim okullarda okumuşum. Başarılı bir öğrenci olduğumdan herkes tarafından bilinen tanınan biri oluvermişim.

Okul yıllarım gençliğim derken zaman su misali akıp gitmiş...

Hayatım boyunca yetim olmanın vermiş olduğu eksiklik değil, şehit oğlu olmanın hissettirdiği gururla birden bire büyüyüvermişim.

Babamın bana yazdığı mektuplarla can suyumu almışım.

Annem. Biriciğim. Onun her daim yanımda güneş gibi parlamasıyla bende aydınlanmışım.

Şimdilerde ise gireceğim en çetin imtihan için yine babamın mektuplarına sarılmışım.

Rabbimin izni ile

KILAVUZUN- KURAN-I KERÎM...

YOL GÖSTERİCİN İSE PEYGAMBERLERİMİZ OLSUN EVLADIM...

Selamünaleyküm canolarım...

Ay çok heyecanlıyım. 🫣🫣

Dayanamadım paylaştım. Umarım seversiniz. Duruma göre devam edeceğim...

Sizleri seviyorum.

Yorumlarınızı oylarınızı eksik etmeyin lütfen.🥲🥲

Allaha emanet olun.

Selametle.