RAHNÜMÂ

5.Bölüm

Kaç saattir arabada beklediğimizi bilmiyordum. Gözüm tek bir noktada odaklıydı. Yanımda uyuyan Enes'i saymazsak herşey iyi gidiyordu.

" Hşşş Enes uyumasana kardeşim."

Enes evdeymişcesine " Anne 5 dakika daha." diye söyleyip diğer tarafına döndü.

Allahım sen sabır ver.

" Asker uyan!!!"

Enes komutumla birden doğruldu. Eliyle başına asker işareti yapıp " Emret Komutanım!!" dediğinde ben yanda kahkahalara boğulmuştum.

" Vayy Alperim demek öyle ha!"

" Oğlum görevdeyiz bilmem farkında mısın. Yanımda fosur fosur uyuyorsun yahu. "

" Ne yapayım ya içim geçmiş. Hem senin de muhabbetine doyum olmuyor."

" Ne anlatmamı istersiniz Enes Bey."

" Oğlum susuyorsun ben birşey anlatınca da dedikodu diyorsun. "

" Çünkü dedikodu."

" E o zaman ne konuşacağız."

" Konuşmayacağız." dedim ve kollarımı birbirine bağlayıp gözümü kapıya diktim.

" Eee ne diye uyandırdın beni o zaman."

" Enesciğim biz niye burdayız?"

" KARA'yı suç üstü yakalamak için. Bir iz bulmak için."

" Kaç aydır peşindeyiz. İnsanlık hâli ayık olmalıyız kardeşim. Biliyorum uykusuz kaldın kaç akşamdır. Sende haklısın ama birileri rahat uyusun diye birileri uyumayacak. Bu böyle."

" Haklısın kardeşim. " diyerek omzuma dokundu.

" Çok haklısın hemde."

Gözleri dolmuştu Enesin. Fazla mı üstüne gitmiştim acaba. Bende ki gibi değildi belkide. Zira ben babamdan kalan emaneti yerine getirmeye çalışıyordum.

Bir süre daha bekledik. Hiçbir kıpırtı yoktu. Dinleme cihazını koyduğumuz günden bu yana. Kayda değer konuşma dün gerçekleşmişti.

Biz dedemlerde mangaldayken Enes apar topar beni almaya gelmişti. Kara'nın bugün buraya geleceğini öğrenmiştik. İkili arasında geçen konuşmada ki ipuçları bizim için çok önemliydi. En ufak açıklarında onları suç üstü yapabilirdik.

Şimdi Kara'nın gelmesini dört gözle bekliyorduk.

" Evlenmeyi hiç düşündün mü?" diye sordum birden Enes'e.

Sorum karşısında oldukça şaşırmıştı. Bana öyle bir bakış atmıştı ki. Bu hem sen konuşabiliyor musun hem de bu ne sorusu bakışıydı.

" Bu da nerden çıktı lan." dedi gülerek.

" Hiiççç." dedim. Ne kadar dürüsttüm acaba bu soruda. Dün akşam ki muhabbetten dolayı sorduğum aşikârdı.

" Evlilik... çok fazla sorumluluk istiyor. " dediğinde ilk defa bu kadar ciddi olduğunu gördüm.

" Evet. "

" Yani karşıma bu karım olmalı diyebileceğim biri çıkmadı. O sorumluluğa girebilecek şekilde kalbime nüfuz etmeli. Bakma sen bana eğleniyor gibi duruyorum. Her gördüğüm kız hoşuma gidiyor gibi ama. Evlilik abi şakaya gelmez. "

Aklıma gelen hadis ile gülümsedim. Ne güzel bir dindi İslam. Herşey en ince detayına kadar ne güzel de sunulmuştu bize. Görebilene...