အမောင်နိုးလာတော့ ဘေးနားကနေရာကို လက်ဆန့်ကြည့်တော့ ဟိုကလေးမရှိတော့ပါ။
သူသေချာပြန်တွေးကြည့်မှ ညက သူ့ နှင့် ဟိုကလေး၏အကြောင်းတွေးရင်းနှင့်အိပ်ပျော်သွားခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ကျောင်းသွားရန်အဆင်သင့်ပြင်ပြီး ထမင်းစားခန်းရှိရာအောက်ထက်ကိုဆင်းလာတော့ လူစုံနေပြီဖြစ်သည်။
"သားအမောင်လာ "
မာမီကသူထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာတာတွေ့တော့ ဟိုကလေးဘေးတွင်နေရာချပေးသည်။
"နွေးဦး ကျောင်းမှာစာလိုက်နိုင်ရဲ့လား"
"ဟုတ်လိုက်နိုင်ပါတယ် အန်ကယ်လ်"
"မလိုက်နိုင်တဲ့စာတွေ မသိတဲ့စာတွေပြန်မေးဖို့ စနေနေ့တစ်ရက်ကိုကျူရှင်ယူလိုက်နော်သား"
"အာ..ရတယ်အန်ကယ်လ် သားလိုက်နိုင်ပါတယ်"
တကယ်လည်း စာတွေကိုနွေဦးလိုက်နိုင်ပါသည်။ သို့သော်သူကျူရှင်လည်းယူချင်ပါသေးသည် ဒါပေမဲ့ ကျောင်းထားပေးတာနဲ့တင် အန်ကယ်လ်နဲ့အန်တီ၏ကျေးဇူးများကို မည်သို့မည်ပုံဆပ်ရမည်မသိပါ။
"အန်ကယ်လ်တို့ကို အားမနာနဲ့ ဒီအပတ်စနေနေ့သွားတက်လိုက် မင်းအကို ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်"
မနက်စာဝိုင်းထဲတွင် ဒယ်ဒီ၊မာမီ၊မမနှင့်မမငယ်တို့၏အလုပ်အကြောင်းတချို့ကိုနားထောင်ရင်းဖြင့်ပင်ကုန်ဆုံးခဲ့ရသည်။
***
"ကိုကို"
ကျောင်းသွားရန် ကားပေါ်တက်ပြီးသည်နှင့် သူ့ကိုခေါ်လာသည့် ဟိုကလေးကို သူလည်းကားပေါ်တက်ရင်းနှင့်မေးဆတ်ပြလိုက်ပြီး ဆေးသက္ကသိုလ်(2)ရှိရာ ဦးတည်မောင်းလာခဲ့သည်။
"သားကိုဘာလို့ညကမနှိုးတာလဲ ပြီးတော့ ညကမမသိသွားတယ် သိလား"
"မင်းကို ငါနှိုးတာမှ 7အိမ်ကြား8အိမ်ကြားပဲ အိပ်နေတာလား သေနေတာလား မသဲကွဲဘူး မမသိသွားတယ်ဆိုလည်း စောင့်နေပေါ့ မပြောလိုက်ချင်ဘူး"
ကားမောင်းနေရင်းပင် ထိုကလေးဘက်လှည့်၍ ပြောလိုက်တော့ လန်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းက အရှေ့သို့ပိုထော်လာ၍
YOU ARE READING
ဤနွေမှစ၍နွေဦးကိုချစ်ခဲ့ရသည်(ဤႏြေမွစႏြေဦးကိုခ်စ္ခဲ့ရသည္)
Romanceရေသော်အမောင်+နွေဦးကြွေ နွေမှာတွေ့ပြီးချစ်ခဲ့ရတဲ့ကောင်လေးနာမည်ကနွေဦးတဲ့ ရေသာ္အေမာင္+ႏြေဦးေႂကြ ႏြေမွာေတြ႕ၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ေကာင္ေလးနာမည္ကႏြေဦးတဲ့
