Part-(23)(Zawgyi)

50 2 0
                                    

အပိုေတြကို မဆိုတတ္ဘူး
သာမာန္လူ တစ္ေယာက္မို႔ေလ
တကယ္ပါေႂကြရယ္ ကိုယ္ကေတာ့
ခ်စ္တာ တစ္ခုတည္းသိတယ္..
အိုး..အို
တကယ္ပါေႂကြရယ္ ကိုယ္ကေတာ့
ခ်စ္တာ တစ္ခုတည္းသိတယ္...

'ေမ'ေနရာမွာ 'ေႂကြ'ဟုအစားထိုးဆိုေနေသာ အေမာင္ေၾကာင့္ ႏြေဦး၏မ်က္ႏွာေလးသည္႐ုတ္ခ်ီ ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။

အေမာင္သီခ်င္းၿပီးသြားသည္ေၾကာင့္ ဂစ္တာေလးကိုေဘးတြင္ေထာင္လိုက္ၿပီ ႏြေဦးဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး သူ၏မူပိုင္သြားစြယ္မ်ားေပၚသည္အထိအၿပဳံးႏုႏုေလးေတြၿပဳံးသည္အထိ အေမာင့္၏ အၿပဳံးေတြက လတ္ဆတ္လွသည္။

"ေႂကြ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

ထိုကေလးသည္ အေမာင္ကိုပင္မလွည့္ၾကည့္ပဲ

"ဘာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

"ေႂကြ ရွက္ေနတာလား"

အေမာင္၏ ဒုတိယေမးခြန္းေမးသည္အထိထိုကေလးသည္ အေမာင့္ကိုလွည့္မၾကည့္ပါပဲ

"မ...မ...မဟုတ္ပါဘူး"

"အဟမ္းးဒါဆို ဘာလို႔ မ်က္ႏွာက ပန္းသီးနီေလးလိုျဖစ္ေနတာလဲ"

ထိုအခါမွ ထိုကေလးသည္ လွည့္ၾကည့္သည္။ႏြေဦး၏မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးမ်ားက တည္ၿငိမ္မႈမရွိေနပါေသာ္လည္း အေမာင္သည္ ႏြေဦး၏မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးမ်ားကို အၾကည့္ခ်င္းမဆုံ ဆုံေအာင္ ညို႔အားျပင္းသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ၾကည့္ေနသည္။

"ဟို ဟိုဟာ...ေလ ဟုတ္တယ္ ေလအရမ္းတိုက္ေနလို႔"

"အဟားးးဟုတ္ပါၿပီကြာ လူလိမ္ေလး"

ေလထုဟာျပန္လည္ ၿငိမ္သတ္သြားသည္။ႏြေဦးသည္ ၿခံထဲမွ ပန္းခင္းႀကီးကိုၾကည့္ေနသကဲ့သို႔ အေမာင္သည္လည္း ႏြေဦး၏ မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးကို ကာရံထားသည့္ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္စင္းစင္းေလးမ်ားကို ေရတြက္လို႔ေနသည္။

ႏြေဦးသည္ ပန္းခင္းႀကီးထံမွ အၾကည့္မလႊဲပဲ

"ကိုကို"

"ကိုယ္နားေထာင္ေနတယ္ ေႂကြ"

"ကိုကိုကေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွာေနာ္ ေက်ာင္းၿပီးရင္ ဘာဆက္လုပ္မွာလဲဟင္"

ဤနွေမှစ၍နွေဦးကိုချစ်ခဲ့ရသည်(ဤႏြေမွစႏြေဦးကိုခ်စ္ခဲ့ရသည္)Where stories live. Discover now