"ရွိန္းအကၡထူး"
"ဟင္ ဘာႀကီးလဲ ကိုကို"
သူဘာေျပာလိုက္မွန္းမသိလို႔ ျပန္ေမးသည့္ ထိုကေလးကိုလည္း သူစိတ္မရွည္ေတာ့
"လာ လိုက္ခဲ့"
ထိုကေလးကို လက္ေကာက္ဝတ္ကေနဆြဲေခၚေတာ့လည္း တ႐ြက္တိုက္ပါလာျပန္သည့္ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းက်ဲကိုမ်ားကို အရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ သူ႕ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ၿခံေရွ႕သို႔ဦးတည္လွမ္းလိုက္သည္။
"ဟိုလူ"
ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ထိုကေလးက ဟိုေကာင္ကိုျမင္သြားသည့္အတြက္ အံ့ၾသတႀကီးထြက္လာသည့္ အသံပိစိေလး။အေမာင္ေျခလွမ္းေတြကိုရပ္လိုက္ေတာ့ ထိုကေလးဟာ သူ႕ရဲ႕ေက်ာျပင္ေနာက္၌ကြယ္ၿပီးရပ္ေနသည္။
"ဘာကိစၥရွိလို႔ အိမ္က ကေလးအခန္းကို ခဲနဲ႕လွမ္းပစ္ေနတာလဲ ရွိန္းအကၡထူး"
ရွိန္းအကၡထူးက အေမာင့်က်ိဳ မထီၾကည့္ ၾကည့္၍ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္သာၿပဳံးျပၿပီး အေမာင့္ေနာက္မွာ ကြယ္ရပ္ေနသည့္ ႏြေဦး ထံသို႔အၾကည့္ပို႔လိုက္သည္။
"ႏြေဦး ကိုယ္ မင္းကိုသေဘာက်တယ္"
"ကြၽန္ေတာ္... ''
"ငါ ိုးမသား ဘယ္မွာလာၿပီး သေဘာက်ေၾကာင္းေျပာေနတာလဲ"
ႏြေဦးစကားမဆုံးေသးခင္ ေဒါသတႀကီးနဲ႕ထေအာ္လိုက္တဲ့ အေမာင္ေၾကာင့္ ႏြေဦးပင္ လန့္သြားရသည္။ထိုအျပင္ အေမာင္က ႏြေဦးကို သူ႕ေနာက္ေက်ာဘက္သို႔ ရွိန္းအကၡထူးမျမင္နိုင္ေအာင္တြန္းပို႔ေနေသးသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို သေဘာက်ေၾကာင္းေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ားအိမ္က ကေလးႏြေဦးေႂကြကို သေဘာက်တယ္ေျပာေနတာ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူး ထင္တယ္ ေဝးေဝးေနေပး"
"မင္းေတာ္ေတာ္ရီရတဲ့ေကာင္ပဲ ဒီခ်ိန္မွာ ႏြေဦးေႂကြရဲ အုပ္ထိန္းသူက ငါတို႔ပဲေလ အုပ္ထိန္းသူရဲ႕ေရွ႕မွာ မင္းကဒီစကားကိုေျပာတယ္ဆိုေတာ့ မင္းကို မင္းမိဘေတြက ေလးစားမႈဆိုတာနဲ႕ရိုေသမႈဆိုတာ စကားရဲ႕အဓိပ္ပါယ်ကိဳမေပြာပြထားဘူးလား အခုေတာ့မလိုအပ္ပဲ အပိုစကားေတြေျပာေနရၿပီ"
YOU ARE READING
ဤနွေမှစ၍နွေဦးကိုချစ်ခဲ့ရသည်(ဤႏြေမွစႏြေဦးကိုခ်စ္ခဲ့ရသည္)
Romanceရေသော်အမောင်+နွေဦးကြွေ နွေမှာတွေ့ပြီးချစ်ခဲ့ရတဲ့ကောင်လေးနာမည်ကနွေဦးတဲ့ ရေသာ္အေမာင္+ႏြေဦးေႂကြ ႏြေမွာေတြ႕ၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ေကာင္ေလးနာမည္ကႏြေဦးတဲ့
