The Baby Project |jenlisa

11

İfade vermelerinin ertesi sabahı Lisa ve Jennie yine müdürün karşısındaydılar.

"Sizi buraya neden çağırdığımı merak ediyorsunuzdur herhalde."

İkisi de bunu gerçekten merak ediyorlardı. Kavga falan etmemişlerdi yaptıkları küçük tartışmaların da müdürün kulağına gitmesi mümkün değildi.

"Evet efendim," dedi Lisa çekingen bir sesle.

"Yanlış bir şey yapmadık değil mi?"

"Size bir şey vermek istiyorum."

"Kesin uzaklaştırma kağıdı," diye geçirdi içinden Jennie.

Ne yaptıklarını bilmiyordu ama buraya hiçbir zaman iyi bir sebep için çağrılmamışlardı. 

Müdür çekmecesini açıp birkaç kağıdı karıştırdı. 

"İşte!" dedi çekmeceden iki tane zarf çıkarırken. 

Birinin üzerinde Jennie Kim diğerinin üzerinde Lalisa Manobal yazan iki beyaz zarftı bunlar. 

Müdür zarfları kızlara doğru ittirdi. 

"Açsanıza."

Zarfı ilk alan Jennie oldu. 

Sayın Üniversite Kabul Komisyonu,

Ben, Janggeum Lisesi Lisesi'nin Müdürü Park Ji-hoon, bu mektubu Jennie Kim adlı öğrencimiz hakkında sıcak bir tavsiye ile yazıyorum. Jennie Kim, lisedeki dört yılı boyunca sadece akademik olarak değil, aynı zamanda sosyal ve kültürel etkinliklerde de öne çıkan bir öğrenci olmuştur.

Öğrencimiz, derslerindeki başarısının yanı sıra öğrenci kulüplerindeki aktif rolü ile de tanınmaktadır. Jennie Kim'in katkıda bulunduğu projeler ve etkinlikler okulumuz için büyük bir değer taşımaktadır. Ayrıca, sınıf arkadaşlarıyla olan ilişkilerinde her zaman pozitif, destekleyici ve işbirlikçi bir tavır sergilediği için onunla çalışmaktan ve onu tanımaktan büyük bir memnuniyet duydum.

Birçok öğrenci derslerde başarılı olabilir ancak Jennie Kim bu başarısını sosyal becerileri, liderlik vasfı ve empati yeteneği ile birleştirmeyi başarmıştır. Onun, akademik hayatta karşılaşabileceği her türlü zorluğun üstesinden gelebilecek kapasiteye sahip olduğunu düşünüyorum.

Özetlemek gerekirse, Jennie Kim'in Seul Ulusal Üniversitesi'nde eğitim görmesi hem üniversiteniz için hem de Jennie Kim için mükemmel bir fırsat olacaktır. Onun bu süreçte başarılı olacağına ve üniversitenizin prestijine prestij katacağına tam anlamıyla inanıyorum.

Sorularınız olursa lütfen benimle iletişime geçmekten çekinmeyin. Değerli zamanınızı ayırdığınız için teşekkür ederim.

Saygılarımla,

Park Ji-hoon
Janggeum Lisesi Müdürü

Lisa'nın zarfının içinde de istediği üniversiteye uygun aynı şekilde bir mektup vardı. İki kız da gözleri büyüyerek müdüre baktılar. 

"Bunlar..."

"Evet referans mektuplarınız, normalde yıl sonuna kadar bekleyecektim ama yaşadığınız endişeye rağmen sorumluluğunu aldığınız küçük bir çocuğu evde yalnız bırakmayarak bu durumu oldukça iyi idare ettiniz bu  yüzden bu mektupları size vermek için daha fazla beklememe gerek yok."

İkisi de müdüre defalarca teşekkür ederken mutluluktan neredeyse havaya uçmak üzereydiler. Tam bu esnada müdür bir uyarıyı yapmak zorunda hissetti. İşaret parmağını karşısında duran kızlara yönelterek konuştu. 

"Ama yine de yıl sonuna kadar iyi anlaşmak zorundasınız. Eğer yine kavga sebebiyle odama gelirseniz uzaklaştırma alırsınız ve bu hala daha sicilinize işlenebilir. İkinizin hedeflediği okul da bu konuda oldukça hassas, bilmem hatırlatmama gerek var mı?"

Lisa ve Jennie dikkat edeceklerine söz verip kapıya doğru ilerlediler odadan çıkana Lisa mektubu tekrar tekrar okuyor olduğu yer de hafifçe zıplıyordu. 

Odadan çıkar çıkmaz Lisa heyecanla Jennie'nin boynuna sarıldı. 

"Harika değil mi Jennie? Başardık!"

Jennie Lisa'nın sırtına belli belirsiz iki kez vurduktan sonra Lisa'nın kollarından ayrıldı. 

"Evet harika, tebrik ederim Manobal."

Bu Lisa'nın heyecanının yanından bile geçemeyecek kadar sakin bir ses tonuydu. Lisa'nın yüzü Jennie'nin heyecansız tavrı karşısında git gide düşmüştü. 

"Ben de seni tebrik ederim."

"Sana bir şey söylemek istiyorum," dedi Jennie sakince.

"Evet?"

"Artık bebek projesi bitti ve ikimiz de ihtiyacımız olan mektupları aldık..."

Lisa onaylar şekilde başını salladı.

"Yıl sonuna kadar seni hiç rahatsız etmeyeceğime dair söz veriyorum. Ama lütfen sen de söz ver. Birbirimizle bir daha konuşmayalım çünkü artık buna gerek yok."

Lisa'nın içinde adlandıramadığı acı tatlı bir his filizlenmişti. 

"Arkadaş olmamamız için bir sebep var mı?"

"Var," dedi Jennie. "Arkadaş olmak istemiyorum."

"Jennie bunca şeyden sonra hala-"

Jennie elini kaldırarak Lisa'yı susturdu. 

"Lütfen. Ben söylediklerimde ciddiyim. Yıl sonuna kadar bana "günaydın" dahi deme çünkü buna gerek yok."

Daha sonra Lisa'nın cevap vermesini  beklemeden sınıfa doğru yürümeye başladı.