ROMANTİK KOMUTANIM Texting✓

6.8

Ay selamm! Naber?

  Güzel bir bölümle sizlerleyimm!

  Hadi başlayalım!

***

  Sabah uyanır uyanmaz ablam ve kardeşim yanıma gelmiş neler yaptığımızı sormuştu.Onlar dün arkadaşları ile buluştukları için bize katılamamışlardı.

  Onlarla olan sohbetim bitmişti ki annem içeri girdi.Gülümseyerek anneme baktığımda hızlı adımlarla yanıma vardı ve saçlarıma bir öpücük kondurdu.
"Kızlar, babanız kahvaltıya gidelim dedi, ne dersiniz?"

   Ablam hızla lafa atladı.
"Ama ben Eren ile gidecektim." Sesindeki kararsızlığı anlayabilmiştim.

"Ayy ablaa, sende Eren, Eren yeter! Bugün ailenle gel işte!"
  Yağmur' un haklı çıkışını destekledim.

"Evet, yarın gidersiniz."

"Seni de göreceğiz Hilal Hanım!" İşaret parmağını bana doğru salladığında utanarak bedenimi battaniyenin içine ittim.

  Herkes böyle imalar yapıyordu!
Ve ben...ve ben çok utanıyordum!

"Kızım, söyle Eren oğluma, o da bizimle gelsin."

  Annem de Eren abiye çok alışmıştı. Ablam ile 3 yıldır süren bir ilişkileri vardı ve asla büyük bir kavga etmemişlerdi.Eren abi saygısı, dürüstlüğü, efendiliği ve samimiliği ile annem ve babamın gönlünü çalmış; mizahı, dedikodusu, güvenilirliği ve bize karşı olan mükemmel tavrı ile bizden de tam not almıştı.Ailecek onu seviyorduk ve annem ile babam her seferinde Eren abi ve Cansu ablama evlilik iması yapıyordu.Gerçi onlarda bundan gayet memnundu.Hatta en kısa zamanda evlenmeyi düşünüyorlardı.

  Eren abi söyledi, Cansu bilmiyor ki!

"Anne bir gün ayrı kalsınlar, sende off!"

"Eren oğlum da bizimle gelsin işte, hatta şöyle büyük bir aile kahvaltısına gidelim," bakışları bana döndü.

"Seninkini de çağır." Annem göz kırptı.

  Utançla başımı yastığa gömdüğümde kızardığıma emindim.
"Annee!"

  Onlar gülerken sinirle konuştum.
"Ya, sizde of!"

"Kızım, utanacak bir şey yok ki bunda."

"Ya birşeyler ima ediyorsunuz siz!"

  Onlar yeniden kahkahalarla gülerken Annem kendini durdurdu ve battaniyeyi üzerimden çekti.
"Hadi ara bakalım, Yavuz oğlum da çok sevinir.Sende Eren' i ara Cansu."

"Eren mi?" Ablam şaşkınlıkla ve onaylamazca anneme baktı.

"Evet?" Annem ne olduğunu anlayamamıştı, bizde öyle.

  Cansu kollarını göğsünde bağladı.
"Hıh, ne ara Eren oldu? Hayır yani, bu Hilal' inki geldi diye benim sevgilim Eren' e mi düştü? Hani nerede Eren oğlum?"

  Ablamın dedikleri bizi bir anlığına şoka sokarken aynı zamanda güldürmüştü de.

"Tamam, hadi şımarmayın.Geç kalırsanız hiçbir yere gidemezsiniz." Dedi annem işaret parmağını üçümüse doğru doğrultarak.

"Tamam, tamam."

"İyi, ben babanıza haber vereyim."

"Ver ver, aman.Damatlarınız eksik kalmasın."
Annem odadan çıktıktan sonra
Yağmur' un bu mırıldanışı ile Ablam ve benim keskin bakışlarım Yağmur' a döndü.