ROMANTİK KOMUTANIM Texting✓

FİNAL

  Final...
Biz finaldeyiz...

   Ve finale geldik.
Bölümü yazarken gözyaşlarımı durduramadım, bir ara yazmasam mı diye düşündüm.

  Bu kitaptan ayrılmak o kadar zor ki!

  Nasıl yaparım, bilmiyorum.Bölümü yazarken çok zorlandım.Hatta yazarken en çok zorlandığım bölüm oldu.

  Son kez beraberiz, son bir kez satırlarımda buluşalım.

Unutmayın, bu bizim için final ama Yavuz ve Hilal için her şey daha yeni başlıyor.

  Yeniden, son bir kez bu kitap için sizi satırlarıma davet ediyorum.

***

  29 Mayıs 2024 Çarşamba

  Ellerim yavaşça gelinliğin üzerinde dolaştı.Karşımdaki boy aynasından kendimi süzdüm.

  Normal gelinlerin aksine yaptığım çok hafif makyaj beni çok güzel göstermişti. Elbisemin iddaalı duruşu ve ayakkabılarımla uyumu manzarayı güzelleştirirken taktığım takılar bulundukları yerde parıldıyordu.

Evet, evleniyordum.
   Ben evleniyorum!
Ben evleniyorum!
   Ben Yavuz ile Evleniyorum!
BIZ EVLENİYORUZ!

  Heyecanlı bakışlarım yeniden bedenime düştüğünde güzelliğim karşısında aralık kalan dudaklarım şaşkınlığımı belli ediyordu.O kadar güzel gözüküyordum ki!

  Sade ama şık bir görünüm!

   Bakışlarım açılan kapıya döndüğünde içeri giren Oya, Ceren, Helin ve kardeşlerim ile karşılaştım.Hepsi harika gözüküyordu.
"Oha!" Diyerek ilk tepkisini gösteren ablam olmuştu.

"Eee ama anasının-" Yağmur kendini son dakika durdurmuştu.

  Helin eli ile ağzını kapatmış, şaşkınlıkla bana bakıyordu.
"Eee, kimin kankası?" Diyerek gülerek yanıma gelen Ceren kulağıma fısıldadı.
"Yanında sönük kaldım."

  Kıkırdadım.

"Diyecek söz yok ki!" Diyerek hayranlıkla yapmacık bir şekilde sitem etti Oya.

  Onların bu güzel sözleri beni gülümsetirken ablam konuştu.
"Herkes sizi bekliyor, Yavuz da geliyordu.Her şey harika olacak!"

  Sözleri beni heyecanlandırırken ellerim ve bacaklarım titremeye başlamıştı.Heyecanım zirve yaparken kapının çalınması ile taş kesilmiştim.

  O gelmişti.

  Kapı bir kaç kez daha çalındı fakat bilerek açmadık.Ben ise şoktaydım.
"Siz kapıyı açmazsanız Yavuz zorla açacak, onu zor tutuyorum.Bu yüzden hadi açında kurtulayım şundan!"
  Efe isyan ettiğinde gülmüştük.Yağmur gülerek kapıya yaklaştı.Açmadan hemen önce bize dönüp:
"Acaba elimi uzatıp para mı istesem kapıyı açmak için?"
 
  Bı fikir herkesi güldürürken ben onun odaya girmesini bekliyordum.

  En sonunda Yağmur gülerek kapıyı açtığında içeriye hızla biri daldı.
Bakışlarımız kesiştiğinde öylece donup kalmıştık.O hayranlıkla bana bakıyordu, ben ise gözlerimi ondan alamıyordum.Herkes yavaş yavaş odadan çıktı ve en son çıkan kişi hızlı olmamızı tembihleyerek kapıyı kapattı.