အပိုင်း (၇.၁)
တိုက်ဆိုင်လိုက်ပါပေ့။ ကျန်းချိန်သည် အဖေကြီးရွှီ အခုလေးတင်ဝင် သွားသည့် အိမ်ကြီးမှာ မိန်းမကြီးပြောသည့် ရွာသူကြီးအိမ်ဖြစ်နေမှန်း မှတ်မိသွားတော့သည်။ စိတ်ထဲတွင် အစီအစဥ်တစ်ခုချလိုက်ပြီး သူက မိန်းမကြီးဆီ သွားလိုက်ပြီး သူတို့ကို အချိန်တစ်ခုပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်သည်။ သူက သည်အချိန်လောက်ဆိုလျှင် ရွာသူကြီးက အဖေကြီးရွှီနှင့် ပြန်ဆုံစည်းနေရပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကို မနှောင့်ယှက်လိုကြောင်း ရှင်းပြလိုက်လေသည်။
“ ဒါလည်း အဓိပ္ပာယ်ရှိပါတယ်လေ”
မိန်းမကြီးက သူတို့သည် ရွာသူကြီး၏ဆွေမျိုးများနှင့်အတူ ကပ်ဘေးရှောင်လာသည်ဟု ကြားလိုက်သဖြင့် စိတ်အေးသွားလေသည်။
“ လာကြ၊ ကျွန်မ ရှင်တို့ကို အရင်ဆုံးအိမ်လိုက်ပြမယ်”
သူမသည် လက်ထဲက ခြင်းတောင်းကို ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်လေသည်။
သူမက ရှေ့က လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ကျန်းချိန်တို့အဖွဲ့က နောက်မှ မြန်မြန်လိုက်သွားလိုက်သည်။
ရွာထိပ်တွင် ခြံဝင်းတစ်ခုရှိပြီး ဘေးတွင် တောင်များနှင့် မြစ်များ ရှိလေသည်။ ခြံဝင်းက အလွန်ကျယ်ဝန်းလှသည်။ ပင်မဆောင်လေးခန်းနှင့် အခန်းပို သုံးခန်းပါရှိသည်။ မီးဖို၊ မြေအောက်ခန်း စသည်ဖြင့်လည်း ရှိသည်။ ပရိဘောဂ တချို့လည်း ရှိသေးသည်။
အိမ်ကတော့ အသစ်မဟုတ်တော့ပေ။ သို့တိုင် အရင်က ကျန်းမိသားစုနေခဲ့သည့်အိမ်ထက် အများကြီး ပိုကောင်းလေသည်။ ကျယ်ဝန်းပြီး ခိုင်ခန့်လှသည်။
“ ဒါက ကျွန်မတို့နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေ၊ နောက်ဆုံး ကျွန်မတို့လည်း အိမ်သစ်ဆောက်ပြီးသွားပြီမလား”
အိမ်အသစ်အကြောင်းပြောရင်း မိန်းမကြီး၏မျက်နှာမှာ ပျော်ရွှင်မှုအပြည့်ဖြစ်နေလေသည်။
ကျန်းချိန်သည် သူမ၏အိမ်အသစ်လေးကို အခုလေးတင် တွေ့ခဲ့ရသည်။ ပင်မဆောင် ငါးခန်းပါပြီး ခြံဝင်းနှစ်ခုဖြစ်သည်။ အမှန်ပင် ခမ်းနားလှပေသည်။ အားကျစိတ်များက သူ့စိတ်ထဲတွင် ပေါက်ဖွားလာခဲ့သည်။ သူရော ဘယ်အချိန်ကျမှ ဒီလိုအိမ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ရမှာလဲ။ အဲဒီအချိန်ကျရင်တော့ သူလည်း ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မိမှာပဲ။
YOU ARE READING
ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)
Romanceကျန်းမိသားစုမှာ သမီးနှစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်စီက ပန်းကလေးတွေနဲ့ ကျောက်စိမ်းရုပ်လေးတွေလို လှပကြတယ်။ အငတ်ဘေးရာသီနဲ့ ကြုံကြိုက်လာတော့ အသက်ဆက်ရှန်သန်ဖို့အရေး သမီးတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ရောင်းမှဖြစ်မယ့် အခြေအနေရောက်လာတော့တယ်။ ကျန်းယွင်ကျူးက တုတ်ချောင်းအတိုတစ်ခု...
