ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း (၉)

အပိုင်း (၉)

“ မိန်းကလေးကျန်း ခင်မျာ”

ကျန်းယွင်ကျူးက သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကုယန်ကျိုးက သူမကို သတိပေးလိုက်လေသည်။

ကျန်းယွင်ကျူးသည် သတိပြန်ဝင်လာတော့သည်။ သူမ၏ခေါင်းထဲက ရှုပ်ပွနေသည့် အတွေးများကို ချက်ချင်း ဖြတ်ချလိုက်တော့သည်။ သူမသည် ကုယန်ကျိုးဟုသည့် နာမည်ကို ဘယ်နေရာတွင် ကြားဖူးမှန်း မမိနိုင်ပေ။

သူမက သူ့ကို အခေါင်းအစခြေအဆုံး တစ်ဖန်အကဲခတ်ရင်း နှုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။

ကုယန်ကျိုးသည် သူ့ကို အလွန်မှ သိသိသာသာ စိုက်ကြည့်နေသည့် သူမကို အထူးအဆန်း ဖြစ်သွားပြီး သူ့ကို ကြည့်နေခွင့် ပေးထားလိုက်တော့သည်။

သို့သော် ကျန်းယွင်ကျူးက သူမ၏အကြည့်ကို ရုပ်သိမ်းလိုက်ပြီး ပြန်တော့မည်အကြောင်း ထုတ်ပြောလိုက်၏။ သူမသည် အိမ်မြန်မြန်ပြန်ပြီး အလုပ်ကိစ္စများအတွက် ပြင်ဆင်ရအုံးမည်။

နှစ်ရက်လောက် အလုပ်များခဲ့ပြီးနောက်တွင်တော့ နောက်ဆုံး အဆင်သင့်ဖြစ်သွားတော့သည်။

တတိယနေ့ မနက်မိုးသောက်ယံတွင် တောင်ခြေက စျေးသည် အသက်ဝင်လာတော့သည်။

သည်အချိန်တွင် မိုင်းတွင်းတွင် နေကြသည့် စစ်သားများသည် တာဝန်လွဲပြောင်းနေကြသည်။ တာဝန်ပြီးဆုံးသွားသည့် စစ်သားများသည် ကျောနှင့် ကပ်နေလောက်အောင် အလွန် ဗိုက်ဆာနေကြလေသည်။ စစ်တပ်က စစ်သားများအတွက် ပန်ကိတ်အိုးကြီးတစ်လုံးနှင့် အသီးအရွက် မဖြစ်သလောက် ထည့်ထားသည့် အရည်ကျဲကျဲ ဟင်းရည်တစ်အိုးကို မနက်စာပြင်ဆင်ပေးထားသည်။ တချို့စစ်သားများက ထိုအရာကိုပဲ စားကြပြီး တချို့ကတော့ သူတို့၏အာဟာရကို ပိုဖြည့်ချင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် တောင်ခြေသို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။

သည်အချိန်တွင် စောစောလာကြသည့် မိုင်းတူးသမားများကလည်း တောင်ခြေသို့ ရောက်လာကြသည်။ ထိုနေရာလေးမှာ လူများနှင့် စည်ကားနေတော့သည်။

စျေး၏ အနောက်မြောက်ထောင့်လေးတွင် ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် ရနံ့တစ်မျိုးကို အဝေးကပင် ရနိုင်လေသည်။