အပိုင်း (၅၆)
ကျန်းယွင်ကျူးသည် ဆိုင်ကို ရသွားခဲ့သည်။ တစ်နှစ်လျှင် လျန်၃၀ နှင့် စာချုပ်ကို ဆယ်နှစ် ချုပ်လိုက်သည်။ ငှားရမ်းခကို နှစ်တိုင်း ၈%တိုးလိမ့်မည်။
“ ကျုပ်တို့တွေ သန်ဘက်ခါ မနက် အစောကြီး ဒီက ထွက်ကြမှာ” လူကြီးက ပြောလိုက်၏။
“ဒါဆို ကျွန်မ အဘိုးတို့ကို လာနှုတ်ဆက်ပါ့မယ်” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။
စာချုပ်ကို သိမ်းလိုက်ပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်လာပြီးနောက် ကျန်းယွင်ကျူးက မြို့မြောက်ပိုင်းကို သွားပြီး ကျန်းလင်နှင့် ကျန်းဝူတို့၏ကျောင်းလခကို သွာပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
သည်ကိစ္စသည် အလွန်မှ ချောချောမောမော ပြီးသွားခဲ့သည်။ သည်ပညာသင်အတန်းကို ၁လပိုင်း ၂၉ရက်နေ့တွင် စတင်လိမ့်မည်။
ဒီနေ့က ၁လပိုင်း ၁၇ရက်နေ့။ အဘိုးတို့မိသားစုက ၁၉ရက်နေ့မှ ထွက်မယ်။ ကျောင်းက ၂၀ရက်နေ့ စမယ်။ အချိန်က ကွက်တိပဲ။ ပစ္စည်းတွေက ရှုပ်ပွနေမှာဆိုပေမဲ့ လူနေလို့ရရင် တော်ပါပြီ။ သူတို့မိသားစုကလည်း အငတ်ဘေးက ရှောင်လာကြတုန်းက လမ်းမှာ တောင်ပေါ်နဲ့ ပျက်စီးနေတဲ့ဘုရားကျောင်းတစ်ခုမှ နေခဲ့ကြတာပဲ။ အဲဒီတုန်းကထက် စာရင်တော့ အခုက အများကြီး ပိုကောင်းပါသေးတယ်။
ဒီကိစ္စကို ဖြေရှင်းပြီးသွားရင်တော့ ဆိုင်ကို အလှဆင်ရမယ်။ အဘိုးတို့မိသားစုတွေ ထွက်သွားတဲ့အထိ စောင့်လိုက်တာ ပိုကောင်းပါတယ်။ မဟုတ်ရင် သူမကပဲ တစ်ဖက်လူတွေကို မောင်းထုတ်သလိုဖြစ်နေလိမ့်မယ်။
ဒါပေမဲ့ ကြိုပြီးလုပ်ထားနိုင်တာ တစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ ကျန်းယွင်ကျူးသည် သူမဘေးက ဆိုင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဝင်သွားလိုက်လေသည်။
သည်ဆိုင်သည် ဆိုင်းဘုတ်ပြားများကို အထူးလုပ်ပေးသည့် ဆိုင်တစ်ခုဖြစ်လေသည်။
“မိန်းကလေး ဆိုင်းဘုတ်ပြား လုပ်ချင်လို့လား” လူငယ်အလုပ်သမားလေးတစ်ယောက်က သူမကို နှုတ်လိုက်သည်။
“အင်း”
ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ဖြေလိုက်၏။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူမသည် ဆိုင်၏ အရွယ်အစားကို မတိုင်းတာခဲ့ရသည်ကို သတိရသွားတော့သည်။ သို့မှသာ ဆိုင်းဘုတ်ပြားတစ်ခု လုပ်နိုင်လိမ့်မည်။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)
Romanceကျန်းမိသားစုမှာ သမီးနှစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်စီက ပန်းကလေးတွေနဲ့ ကျောက်စိမ်းရုပ်လေးတွေလို လှပကြတယ်။ အငတ်ဘေးရာသီနဲ့ ကြုံကြိုက်လာတော့ အသက်ဆက်ရှန်သန်ဖို့အရေး သမီးတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ရောင်းမှဖြစ်မယ့် အခြေအနေရောက်လာတော့တယ်။ ကျန်းယွင်ကျူးက တုတ်ချောင်းအတိုတစ်ခု...
