ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း (၆၇)

အပိုင်း (၆၇)

အမှန်တွင်တော့ စားသောက်ဆိုင်များကို ဆက်လိုက်လျှင် ပိုပြီးအဆင်ပြေသည်။ အပြင်အဆင်က တစ်ပုံစံထဲပင်။ နံရံကို ဖြိုချလိုက်လျှင် နှစ်ခုကို တစ်ခုတည်းဖြစ်အောင် ပေါင်းလိုက်လို့ရသည်။ သည်လိုဆိုလျှင် ချီရှန်းကျွီသည် စီရင်စုထဲတွင် အကောင်းဆုံးစားသောက်ဆိုင်များထဲက တစ်ခုဖြစ်လာလိမ့်မည်။ တစ်ခုက ဆိုင်တိုးတက်နှုန်းက အလွန်မြန်နေခြင်းပင်။ လူအင်အားက မလိုက်နိုင်ဖြစ်နေတော့သည်။

ကျန်းယွင်ကျူးက အချိန်တော်တော်ကြာအောင် စဥ်းစားခဲ့သော်လည်း လက်လျှော့လိုက်တော့သည်။

စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုက အမြဲတမ်း တသမတ်တည်း တိုးတက်နေတာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဟုတ်ပါတယ်။ တသမတ်တည်း တိုးတက်နေတာက အကျိုးအမြတ်အများဆုံးပါ။ ဒါပေမဲ့ သူမရဲ့အိပ်မက်ထဲမှာ အန်းဖင်နယ်စားအိမ်တော်မှာတုန်းက “ အဆောက်အအုံတစ်ခုကို အမြင့်ကြီး ဆောက်လိုက်တယ်၊ စားသောက်ပွဲတွေ ကျင်းပတယ် နောက်တော့ အဆောက်အုံက ပျက်စီးသွားတယ်’' ဒီလိုကိစ္စတွေအများကြီး မြင်ခဲ့ဖူးတယ်။ မဆင်မခြင်ဘဲ မတိုးချဲ့တာ ပိုကောင်းမယ်။ အခြေခိုင်အောင် လုပ်ပြီးမှ ပုံမှန် ဆက်သွားတာက အကောင်းဆုံးပဲ။

ဒီတော့ သူမက မျဥ်းပြိုင်အတိုင်း တက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ဘေးဆိုင်ကို လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်လိုက်မယ်။

အခုဆိုရင် ချီရှန်းကျွီကို လူငယ်အမျိုးသား အမျိုးသမီးတွေအများကြီး လာကြတယ်။ သူမသာ ဘေးဆိုင်ကို လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်လိုက်ရင် ရောင်းအားကလည်း အမြင်တင့်ပြီး သန့်ရှင်းလိမ့်မယ်။ လုပ်ငန်းအရှုံးပေါ်မှာ စိုးရိမ်စရာမလိုဘူး။

ပြီးတော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် လည်ပတ်ပုံကလည်း ရိုးရှင်းတယ်လေ__ လက်ဖက်ရည် ၊ အသီးခြောက်နည်းနည်းပါးပါးနဲ့ သရေစာတွေ ပြင်ဆင်ပေးရုံပဲ။ ဒါတောင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကာ ငွေအများကြီး ဝင်သေးတယ်။ ဥပမာ ပိလော်ချွန်းတစ်အိုးမှ ဝမ်၃၀ပဲကျတာကို ဝမ် ၈၀နဲ့ ရောင်းလို့ရတယ်လေ။ သေချာပေါက် လုပ်ငန်းကောင်းတစ်ခုပဲ။