အပိုင်း (၇၆)
သူမ၏ စိတ်ထဲသို့ အတွေးများစွာ ချက်ချင်းဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ သို့သော် မူးနေသည့်အတွက်ကြောင့် ကျန်းယွင်ကျူးသည် ခဏလောက် တွေဝေငေးမောနေမိလေသည်။ ထို့နောက် သူမက ပြန်အိပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
နောက်တစ်နေ့ မနက်စောစောတွင် သူမသည် အိပ်ရာပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း ရှန်ဖုန်းမင်အကြောင်းကို စဥ်းစားနေမိသည်....
“ယွင်ကျူး သမီး ထပြီလား”
အမျိုးသမီးချန်က အပြင်ဘက်မှ ပျော့ပြောင်းစွာ အော်ခေါ်လိုက်လေသည်။
“ ထပါပြီ အမေ”
ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ပြောရင်း ထကာ တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့သည်။
“အမေ မနက်စာ လုပ်ထားတယ်၊ နည်းနည်းပါးပါး လာစားလိုက်၊ ဒီနေ့ ယန်ကျိုးက မြို့တော်ကို သွားတော့မှာတဲ့၊ အမေတို့တွေ သူ့ကို လိုက်ပို့ကြမလား” အမျိုးသမီးချန်က သူမကို မေးလိုက်လေသည်။
“ပို့သင့်တာပေါ့”
ကျန်းယွင်ကျူးက အဝတ်အစား မြန်မြန်လဲလိုက်၏။ ဟဲရင်းက သူမအတွက် ရေနွေး ပြင်ဆင်ထားပေးသည်။ သူမက မျက်နှာသစ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဟဲရင်းက ဆံပင်ကို တိမ်ပုံစံတစောင်းလေး ထုံးပေးလိုက်ပြီး သူမအတွက် ဆံထိုးငယ်လေးနှစ်ချောင်း ထိုးပေးထားကာ သူမ၏ကြော့ရှင်း နွဲ့နှောင်းပုံကို ထုတ်ပြထားလေသည်။
“အသစ်လေ့လာထားတဲ့ ပုံစံလား”
ကျန်းယွင်ကျူးသည် မှန်ထဲက ပုံရိပ်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး အပြုံးတစ်ခုနှင့် ဟဲရင်းကို မေးလိုက်လေသည်။
“ဟုတ်ပါတယ်၊ မမလေး ဘယ်လိုထင်လဲ”
ဟဲရင်းက မေးလိုက်ပြီး မှန်ကို မကြာခဏ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏မမလေးက ချောမောလှပလေသည်။ လှလှပပလေး ပြင်ဆင်ပေးလျှင် ပိုကောင်းလိမ့်မည်။
“ တော်တော်လေး လှတယ်”
ကျန်းယွင်ကျူးက ဆံထုံးကို ထိကြည့်လိုက်၏။ ကြည့်လို့ကောင်းပေမဲ့ အလုပ်လုပ်ဖို့တော့ အဆင်မပြေလောက်ဘူး။ ထားလိုက်ပါလေ။ သူမလည်း ဒီနေ့ အလုပ်လုပ်ဖို့ မလိုလောက်သေးပါဘူး။ ဒီအတိုင်း ထားလိုက်မယ်။
YOU ARE READING
ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)
Romanceကျန်းမိသားစုမှာ သမီးနှစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်စီက ပန်းကလေးတွေနဲ့ ကျောက်စိမ်းရုပ်လေးတွေလို လှပကြတယ်။ အငတ်ဘေးရာသီနဲ့ ကြုံကြိုက်လာတော့ အသက်ဆက်ရှန်သန်ဖို့အရေး သမီးတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ရောင်းမှဖြစ်မယ့် အခြေအနေရောက်လာတော့တယ်။ ကျန်းယွင်ကျူးက တုတ်ချောင်းအတိုတစ်ခု...
