အခန်း (၃၄.၂)
သူမသည် နေ့လယ်ပိုင်းတွင် မြို့တက်ပြီး ပစ္စည်းဝယ်ချိန်တွင်တော့ အစားအသောက်စာရင်းကို ပြန်ညှိလိုက်လေသည်။
နောက်တစ်နေ့တွင် ကျန်းယွင်ကျူးက အမှာစာများကို လက်ခံရန် ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ရာ စျေးထဲသို့ ကိုယ်တိုင်သွားလိုက်တော့သည်။
“သူဌေး ကျွန်တော် ဝက်ကင်ထမင်းတစ်ပွဲ မှာချင်တယ်” ပုံမှန်စားသုံးသူတစ်ယောက်က ပြောလိုက်၏။
“အားပါတယ်ရှင်၊ ကျွန်မတို့ ဒီနေ့ ဝက်ကင်ထမင်း မရောင်းပါဘူး၊ ကျွန်မတို့ ထမင်းဟင်းအစုံ ရောင်းမှာပါ”
ကျန်းယွင်ကျူးက အပြုံးတစ်ခုနှင့် ပြောလိုက်၏။ ဧည့်သည်က မမေးရသေးခင်မှာပင် သူမက စတင်ရှင်းပြလိုက်လေသည်။
“ ထမင်းဟင်းအစုံမှာ၊ ထမင်းတစ်ပွဲ နဲ့ ရှင်ရွေးထားတဲ့ ဟင်းတွေပါမှာပါ”
သူမသည် ပြောရင်းဆိုရင် စားပွဲအောက်က အဖြူရောင်ကြွေထည်နေ့လယ်စာထမင်းဘူးကိုထုတ်ကာ ဖွင့်ပြလိုက်သည်။ အထဲတွင် နှစ်ထပ်ပါသည်။ ပထမတစ်ထပ်ကို လေးခန်းခွဲထားပြီး အောက်တစ်ထပ်ကိုတော့ အခန်းမခွဲထားပေ။
နေ့လယ်စာထမင်းဘူးကို ညွှန်ပြလိုက်ပြီး သူမက ရှင်းပြလိုက်သည်။
“ ထမင်းကို ဒီမှာထည့်ပြီး ဟင်းတွေကိုတော့ အပေါ်မှာထည့်ပေးမှာပါ၊ ဒီနေ့ဟင်းလျာထဲမှာ ဝက်သားပြုတ်၊ ဝက်သားနီချက်၊ ကြက်အစပ်နဲ့ ဆော့နှစ်ဆန်းထားတဲ့ ဆာတေးအသားလုံး....” စုစုပေါင်း အသားနှင့် အသီးအရွက်ဟင်းလျာ ဆယ်မျိုးရှိသည်။
“ ရွေးစရာ ဆယ်မျိုးရှိပါတယ်၊ အသီးအရွက်ဟင်းအားလုံးက တစ်ပွဲ ၁၀ ဝမ်၊ အသားတစ်မျိုးနဲ့ အသီးအရွက်တစ်မျိုး တစ်ပွဲ ၁၂ ဝမ်၊ အသားနှစ်မျိုး အသီးအရွက်နှစ်မျိုး တစ်ပွဲ ၁၄ ဝမ်၊ အသားသုံးမျိုးနဲ့ အသီးအရွက်တစ်မျိုး တစ်ပွဲ ၁၆ဝမ်ပါ၊ အသားအားလုံးဆိုရင်တော့ တစ်ပွဲ ၁၈ ဝမ်ပါ”
အားလုံးက သူမ ထုတ်လာသည့် နေ့လယ်စာထမင်းဘူးကို မြင်လိုက်ကာ အသစ်အဆန်း ဖြစ်သွားတော့သည်။ နှင်းဖြူရောင်နေ့လယ်စားထမင်းဘူးအဝိုင်း၏ အဖုံးပေါ်တွင် တုံအိအိရွှန်းစိုနေသည့် ဝက်သားကင်နှစ်တုံးပုံကို ရေးဆွဲထားသည်။ အနှစ်က တစ်စက်စက်ကျနေ၏။ ကျန်းယွင်ကျူး၏ လျှို့ဝှက်ဟင်းအမယ် ဝက်သားနီပုံစံနှင့် တစ်ထပ်တည်းပင်။ ကြည့်ရင်းနှင့်ပင် လူများကို သွားရေကျလာစေတော့သည်။
ESTÁS LEYENDO
ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)
Romanceကျန်းမိသားစုမှာ သမီးနှစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်စီက ပန်းကလေးတွေနဲ့ ကျောက်စိမ်းရုပ်လေးတွေလို လှပကြတယ်။ အငတ်ဘေးရာသီနဲ့ ကြုံကြိုက်လာတော့ အသက်ဆက်ရှန်သန်ဖို့အရေး သမီးတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ရောင်းမှဖြစ်မယ့် အခြေအနေရောက်လာတော့တယ်။ ကျန်းယွင်ကျူးက တုတ်ချောင်းအတိုတစ်ခု...
